Kan ik deze gezinssituatie veranderen of beter op mezelf gaan wonen? (ik ben 20 jaar oud)
Ik zal het kort proberen te houden want heb de neiging om veel te typen.
Ik ben Stanislas 20 jaar. M'n leven is vanaf ongeveer m'n twaalfde bergaf gegaan, m'n vader werd depressief en agressief, daarna gepest op school, daarna seksueel misbruikt ,daarna psychotisch geworden, daarna drugs gaan gebruiken, daarna klinieken en nu sinds een jaar weer gezond.
Ik kom uit een gezin met 3 zusjes 1 broertje. Ze zijn behoorlijk streng christelijk. Ik val op jongens. En geloof al sinds ik 10 was ongeveer niet meer. Ik ben de enige van ons gezin die een Iq van 130 heeft en ook zo'n opleiding volgt.
Ik voel me niet geaccepteerd. Ik heb op mijn veertiende gezegd dat ik op jongens val we hebben er verder nooit meer over gepraat. Mn moeder (uit streng gezin) zei toen: Kan het niet accepteren maar hou nog van je. Vader (uit rooms gezin): Als je maar gelukkig bent.
Het probleem is dat ik niet voel dat ze van me houden. Dat doet pijn.
M'n oudste zus (18) is het ergst en de grootste reden dat ik uit huis wil. Ze is een egomaniak. Aan tafel gaat het altijd over haar, ze beweegt zich agressief en hard. Ze duwt je aan de kant en haalt je naar beneden. Ze praat alsof iedereen die ziek is (vooral psychisch ziek) het faket. Ze praat over homos alsof ze seksmaniakken zijn. Ze maakt me woedend en doodmoe. Onderhuidse spanning.
Ik voel dat deze dingen bij elkaar me kapot maken. Ik kan me steeds slechter concentreren op mn studie. Iedere avond ben ik verdrietig en leeg. Wat moet ik doen?
Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.