Waarom is het zo moeilijk met je vorige liefde "vrienden " te blijven ?

Bedankt , dat geeft hoop . Vooral ben ik geïnteresseerd in haar perspectief. Waarom ze zo weinig van zich laat horen en niet geïnteresseerd lijkt te zijn ...

Omdat ik álles van haar weet , en zij van mij , omdat we elkaar beloofd hebben elkaars hart niet te breken , omdat we elkaars persoonlijkheid en elkaars levens hebben veranderd.

Heavy...'elkaars hart niet te breken'... In feite brak dat al toen bleek dat het samen niet meer ging. Ik denk dat je bedoelt dat je elkaar niet zult haten of een hekel aan elkaar krijgt. Dat de scheur die er al zit, niet doorbreekt.
Ik kan natuurlijk niet in haar ziel kijken, maar als vrouw kan ik me voorstellen dat ze echt even afstand wil. Juist misschien omdat ze bang is haar hart te breken. Zij hoopt natuurlijk dat het jou goed gaat en zal er zelf ook nog niet aan toe zijn om je definitief af te schrijven. Als vrouw ben je dan bang dat je weer voor de bijl zult gaan als blijkt dat
degene die je ooit lief hebt gehad erg veel moeite met de ontstane situatie heeft. Ze vreest ervoor dat ze uit medelijden misschien of nostalgische gevoelens weer terug bij af zal zijn. Dit is natuurlijk geen goede basis en die mogelijkheid zal ze ook willen vermijden. Het kan ook mogelijk zijn dat ze er echt klaar mee is en jou de tijd geeft om te verwerken, of te dwingen haar af te schrijven.
Het zal zeker na korte tijd ook pijnlijk zijn elkaar te zien.
Als je weet dat iets pijn zal doen, vermijd je dat gewoon.
Laat de tijd werken en berust in de situatie. Hoed je voor stalking, want dat doe je als je haar niet met rust kan laten. Het lot heb je niet zelf in de hand. Het loopt zoals het lopen moet. Sterkte!

Oei xxxaxlxrxqxx dat is heftig . Lief van je dat je hem wilt beschermen :-). @amc , bedankt voor je lange reaktie.
Het verschil tussen haar en mij is dat ik niet wil veranderen en dat ik mij neerleg bij de situatie dat het een lange afstands relatie was . Ik heb gezegd dat ik niet wil verhuizen , noch dat ik mijn huidige leven wil veranderen . Ik heb inzicht in mijn eigen denkwijze en in de hare. Zij wil groeien en vooruit gaan met haar leven , ik wil blijven in het leven dat mij bekend is . Wat er wel gebeurd, is dat door het ongemak ( ik heb haar nu 2 1/2 jaar niet gezien , en ik heb respect voor haar standpunten , we hebben overigens wel gemaild ) , ik * toch* aan het veranderen ben . Maar dan van binnen uit. Ik ben niet meer helemaal tevreden , en ik wil mijn persoonlijkheid ontwikkelen. Ik heb een aantal nieuwe vrienden en zij helpen mij met deze veranderingen. Ik respecteer haar volkomen. Als ze mij nooit meer wil zien, dan zie ik haar nooit meer. Ik zal haar nooit iets doen wat ik zelf niet zou willen dat mij zou overkomen.

Goed dat je haar respecteert. Een lange afstandrelatie is toch al moeilijk en op gegeven moment moet iemand toegeven om te verhuizen. Als je dat allebei niet wilt, dan is het eigenlijk gedoemd te mislukken om er een vast samenzijn van te maken, iets wat je dan toch wilt na een tijdje pendelen. Tja, 2½ jaar is een lange tijd, dan kan er veel gebeuren en dat merk je aan je eigen verandering van instelling. Zijn haar mails afstandelijk? Dan moet je eigenlijk al genoeg weten. Zo niet, af en toe een mailtje naar elkaar, even weten hoe het gaat en je blijft dan toch ergens contact houden. Ik zou zelf mijn aandacht op het heden leggen en op mijn nieuwe vrienden vertrouwen en in de toekomst kijken. In het verleden blijven hangen daar kom je ook niet verder mee.Zoals jouw reactie is, zo moet hij ook zijn. "Als ze mij nooit meer wil zien, so be it en alleen zij kent de reden. Maar ik kan me voorstellen dat dat jou nu juist frustreert.