Hoe kan ik omgaan met mijn moeder zonder mijn stiefvader erbij?

Maak duidelijk dat je keuze om niet met je stiefvader om te willen gaan, niets te maken heeft met de liefde voor je moeder. Zij mag keuzes maken om met hem om te gaan zoals jullie de keuze mogen maken níet met hem om te gaan. Probeer op bepaalde gelegenheden elkaar wel gewoon te accepteren en te dulden. Vaak moet dit op verjaardagen e.d. Dit zijn maar een paar dagen per jaar en beide partijen moeten het dan toch kunnen opbrengen om fatsoenlijk tegen elkaar te doen. Bij elke andere gelegenheid waarop je je moeder wilt zien, kun je haar duidelijk maken dat je nu tijd met háár wilt en niet met hem.

Haar meevragen naar een damesdag in de sauna of naar een schoonheidsspecialiste voor een gezichtsbehandeling. Dus dingen doen waar die man niets aan vindt.
Een dagje kleding shoppen in de stad.
Samen op yoga gaan en na elke yoga-les koffie drinken ergens.
Verder denk ik dat je de banden met je stiefvader niet kunt verbreken zonder je moeder kwijt te raken. Ze klinkt nogal vastberaden namelijk.
Je zal moeten schipperen. Leg de nadruk niet zo op het feit dat je haar man niet wil zien, maar leg de nadruk op het feit dat je graag 'quality time' met haar wil hebben om vrouwendingen te doen.

Het valt me op dat je moeder de kant van haar man kiest, jullie stiefvader. Dat verbaast me, als een moeder haar tweede man boven haar kinderen stelt. Waarschijnlijk komt dat door de beschrijving die je van hem geeft. Vrij dominant aanwezig en ook met je moeder zal hij mogelijk regelmatig woorden hebben. Maar goed, dat is haar keuze. Zij heeft hem gekozen: jullie worden ermee opgezadeld.

Is het een idee om af en toe met je moeder op neutraal terrein contact te hebben? Zonder je stiefpa? Dagje de stad in en winkelen, naar een vrouwenfilm in de bios. Dan kun je nog eens echt van haar gezelschap genieten zonder stiefpa. En je kunt met haar mailen.

Ga je naar haar verjaardag in het huis waar zij met stiefpa woont dan moet je maar een gedoogbeleid hanteren. Een paar uurtjes met die man, alla. Je gaat voor je moeder. Naar zijn verjaardag hoef je natuurlijk niet te gaan.
En bij jou thuis bepaal jij wie er komt. Laat je moeder in ieder geval weten dat de deur altijd open staat voor haar.

Jammer, het zal nooit meer worden met je thuisgevoel hoe het was vroeger, voordat stiefpa in beeld kwam. Je hebt daarvan nog wel de herinneringen gelukkig. Maar
je hebt de leeftijd dat je je eigen thuis hebt nu. Lekker jouw stekkie.

Het beste is een compromis sluiten, met zijn allen en eerlijk zeggen hoe de zaken er voor staan, dan voorkom je dit soort dilemma´s.

Spreek duidelijk af wat jij wilt en maak een keuze, want je moeder is heel duidelijk in haar keuze,achter je stiefvader te staan, dus de keuze is aan jou....

Sterkte en succes!

Als een ouder om wat voor reden alleen komt te staan met haar/zijn kinderen en wil hertrouwen, dan kan diegene niet iedereen tevreden stellen met de nieuwe partner.

En de kinderen dienen deze keuze te accepteren en de nieuwe partner te respecteren.
Tenminste moeten alle partijen zich volwassen opstellen
als men op bezoek komt bij elkaar.

Zonder zich de mindere te tonen kan men het beste met elkaar rond te tafel zitten om e.e.a. uit te praten dan elkaar op te jutten of elkaar dwars te zitten.

Zonder inmenging in de prive sfeer is men heimelijk
benieuwd naar de criteria van de mensen waarom
iemand niet in de familie past.

Bedenk dat de overgebleven ouder verder wil in het leven
nadat de kinderen de deur uit zijn.
Diegene zit n.l. niet te wachten totdat de kinderen na ampel beraad eindelijk na jaren een goedkeuring afgeven
van de partner die WEL geschikt is. (duurt jaren)

Leven en laten leven.

Je moeder is OF een heel onaardig mens OF ze voelt zich vreselijk door jullie aangevallen dat ze zo strikt reageert: als hij niet welkom is kom ik ook niet!!!

Ik ben bang dat wederzijds het begrip en de tolerantie al zijn verdwenen om goed met elkaar te praten EN naar elkaar te luisteren.

Eigenlijk zou je haar moeten voorstellen HELEMAAL opnieuw te beginnen, dan moet zij proberen zonder vooroordelen naar jullie wensen te luisteren MAAR jullie ook naar haar. Dit is gewoon supermoeilijk als de situatie ligt zoals je hem nu hebt.

Ik zou haar toch eens alleen proberen te strikken (bijv via één van de opties die in de andere antwoorden) en haar dan uitleggen dat het om allemaal tot rust te komen beter lijkt als jullie de aanvaringen met je stiefvader proberen te voorkomen door elkaar een tijdje niet te zien (bijv een half jaar). Ik vind dat je wel zou moeten toezeggen dat je evt bereid bent daarna weer eens te proberen of jij en hij het dan kunnen opbrengen weer "redelijk" (je hoeft geen vrienden te worden) met elkaar om kunnen gaan.
In de tussentijd wil je haar dan wel zien maar dus even alleen.

Dat is wat je het liefst zou willen, het verbreken van de banden met je stiefvader, maar de vraag is of dit ook het verstandigst is. Je moeder is met hem getrouwd, hij blijft een belangrijk deel van haar leven, dit kan je naar mijn idee niet zomaar negeren/uitschakelen. Wellicht zijn er tussenoplossingen mogelijk van :" benoemen wat je stoort en welk wenselijk gedrag je graag zou willen zien" tot afspraken maken bij jou thuis, in openbare gelegenheid, per mail/telefoon contact onderhouden. Maar dit zijn concrete oplossingen. Wellicht zit hier een hele emotie onder. Wat zijn deze emoties en wat zegt dit over jezelf? Is het mogelijk hier met wat afstand naar te kijken en een gedrag te kiezen welke passend is voor de situatie? Vele vragen, hopelijk kan je hier iets mee, het blijft zoeken natuurlijk. Veel succes in dit alles