Wat als je nieuwe partner alleen maar aandacht heeft voor zijn kinderen?

...Je eigen kinderen gaan toch voor alles, lijkt me.

Kinderen komen meestal op de 1e plaats, dat vind ik nogal vanzelfsprekend. Als hij/zij echt alleen maar aan zijn/haar kinderen denkt dan zegt dat meer over hem/haar dan over jou. Laat het hem/haar weten dat je het niet vind kunnen en kom samen tot een oplossing.

Hij zal zijn kinderen langer kennen dan jou en veel met ze hebben meegemaakt, dat is niet anders. Bovendien moet je veel met kinderen optrekken na een scheiding om het kontakt niet te verliezen. Naarmate ze ouder worden neemt dat af en dan kan er veel meer aandacht van hem naar jou gaan. Het is niet anders en je zult er hoe moeilijk ook aan moeten wennen.

Het is heel moeilijk om de juiste mix te vinden in aandacht voor je partner en je kinderen.
Ikzelf sta nog steeds verbaast over hoe mijn huidige vrouw dit weet te doen.
Ze heeft veel aandacht voor haar zoontje (13) en toch heb ik niet het idee op de 2de plaats te komen.

Hetzelfde is trouwens in eerste relaties vaak een probleem zodra er kinderen komen geven (sorry maar helaas vaak de vrouwen) partners elkaar minder aandacht en doen minder of niets meer samen.
En nee samen met de kinderen iets doen is niet hetzelfde als met z'n 2een.

Je zult dit moeten bespreken en aanzien of het verandert zo niet zul je jezelf moeten afvragen of jij deze relatie met de rolverdeling zoals die nu is wel wilt.

Tja, het zou ook zo kunnen zijn dat hij heel goed aanvoelt dat hij juist als jij erbij bent extra aandacht aan zijn kinderen moet besteden OMDAT zij dan minder moeite met jou hebben. Stel je voor dat hij alleen verliefd naar jou gaat zitten kijken als zijn kinderen erbij zijn en die besluiten vervolgens dat ze dus een gloeiende hekel aan jou hebben, wordt de situatie ook niet prettiger/makkelijker.

Jullie zouden hier eens samen over moeten praten (zonder die kinderen erbij natuurlijk) maar als er zo iets speelt, zou ik zeggen: moedig het aan. Relaties tussen partners en kinderen zijn in mijn ogen NOOIT concurrerend. Als hij veel met zijn kinderen doet, kijk je eerst glimlachend en aanmoedigend toe en na een tijdje kruip je er ook bij.

Een nieuwe start makenmet hem dat kan altijd natuurlijk. Met n nieuwe start kun je niet altijd alles achter je laten, zoals je kinderen die mee moeten starten of ze willen of niet.
Dat kan wel eens meer energie kosten dan je wilt.
Antwoord op je vraag: Het enige wat je kunt doen is wachten tot alles weer in rustig vaarwater zit, en dat kan even(lang) duren

Die kinderen heeft hij mee op de wereld gezet, ze zijn bloed van zijn bloed, nogal wiedes dat ze op de eerste plaats staan.
Als je 'hem voor je alleen' wil, zul je misschien je verwachtingen wat bij moeten stellen.
Als je echt vindt dat je aandacht te kort komt, moet je er met hem over praten en proberen er samen uit te komen.

Als je met deze man een nieuwe start wilt maken,
dan krijg je wel zijn kinderen erbij natuurlijk.

"Alleen maar aandacht voor zijn kinderen" is natuurlijk niet goed, niet als basis voor een nieuwe relatie.

Het aangaan van een relatie met iemand die kinderen heeft, is niet gemakkelijk.
Tweede kans gezinnen, stiefgezinnen, noem maar op, die hebben het vaak erg moeilijk.

Maar de keuze is aan jou.
Wil jij de man, met alles wat hij meebrengt en ben je bereid hem te delen...
Of wil je een man alleen voor jezelf, dan zul je misschien niet verder moeten gaan met deze man.

dat is het nadeel als je een nieuwe partner hebt met kinderen. Je maakt een keuze met hem en daar horen zijn kinderen ook bij. Het is vrij logisch dat hij aan zijn kinderen denkt.

Dit zou je niet met ons moeten overleggen maar met je man. Kinderen vergen veel aandacht. Mischien voelt hij de situatie wel heel anders.

Wat je niet vertelt is hoeveel kinderen het er zijn. Als het er 3 of meer zijn, dan is dat zeker een klauw werk om te doen. Zeker als je daar 'alleen' voor staat. Dat werk kan niet blijven liggen en de verantwoordelijkheid moet gedragen worden.

Zelf zou ik zeggen om daarin mee te helpen, zodat het 'werk' eerder klaar is en hij dus tijd overhoudt om de aandacht ook aan jou te kunnen geven... voor elkaar.

Wat ook zou kunnen is dat hij nog helemaal niet klaar is om een nieuwe vrouw in zijn leven te hebben. Dat hij de oude misschien nog niet is 'vergeten' of anders...
Het is natuurlijk best een enorme verandering en dat heeft een rouwproces, tijd en een nieuwe insteek in het leven nodig.
Misschien is het hem allemaal te snel gegaan en is hij niet assertief genoeg om dit te bespreken.

Als 2 gescheiden volwassenen die kinderen hebben een relatie aangaan dienen beiden eerst harde afspraken te maken mbt de omgang met de kinderen.
De kinderen van beiden staan op de 1e plaats.

Vindt de een dat de ander de eigen kinderen voortrekt of meer aandacht geeft, dan krijgt men scheve gezichten.
De verantwoording van beide partners ligt in het samen
opvoeden van beider kinderen totdat ze volwassen zijn.

Zijn de volwassenen voor elkaar gevallen voor elkaars mooie ogen, dan is dat onvoldoende als blijkt dat de kinderen daar niet in betrokken worden.

Rest men om de tafel te gaan zitten en elkaar even goed bijpraten, anders heeft deze relatie geen toekomst.
En de kinderen hebben stabiliteit nodig en geen kijvende ouders.

Hernieuw de kennismaking en zeg uw partner wat u van hem verwacht, en geef hem de ruimte om zijn point of view
toe te lichten.
Komen jullie niet overeen met de belangrijkste punten,
dan is het het beste om de relatie te beeindigen.

Beiden kunnen water bij de wijn doen.

"ik dacht dat ik met deze man een nieuwe start te kunnen maken" nou dat kan toch ook alleen moet je wel bedenken waar je aan begint deze man heeft kinderen en dus maak je een nieuwe start met hem EN zijn kinderen. Het is logisch dat zijn kinderen op de eerste plek komen en als je daar niet mee om kan gaan of mee leven dan zit er geen nieuwe start in.