Wat te doen? Strafplek is geen straf voor mijn zoon.

Question

Mijn zoon is 2,5 jaar, de tijd voor een dreumes om nee te zeggen en overal tegenin te gaan.

En dat doet hij dan ook. Op zich vind ik dat geen probleem, hou wel van een beetje pit. Ik vind van mezelf dat ik geduldig en consequent ben. Als hij iets doet wat niet door de beugel kan benoem ik wat hij fout doet en hoe hij het beter anders kan doen. Als hij dan toch doorgaat zet ik hem op zijn strafplek.
De strafplek is op de eerste trede van de trap. De trap is op de gang en de deur naar de woonkamer doe ik op een kier.
Hij klimt niet de trap op en zo goed als altijd blijft hij ook gewoon zitten, wachten tot ik hem kom halen en wederom benoem wat hij fout heeft gedaan en hoe hij het beter kan/moet doen.
Na het praatje geven we een kus, knuffel en zeggen we: ik hou van jou.
In het begin had dit echt wel effect. Maar de laatste tijd vind hij het echt geen straf meer om op de trap te moeten zitten, hij vind het zelfs leuk. Gaat er af en toe vanuit zichzelf al zitten.

Wat moet ik doen?
Consequent door blijven gaan, een andere strafplek geven of iets anders????

 · Accepted Answer

Je zoon is slim. Hij weet heel goed dat hij iets fout doet. Eigenlijk laat hij hiermee ook zien dat het 'strafstoeltje' slechts een middel is om iets te bereiken. Jullie hebben dit bereikt. Het heeft weinig effect meer, maar kan ook niet echt kwaad.

In opvoedingsprogramma's waar kinderen soms de baas zijn geworden, wordt ouders geleerd om  weer grip op de situatie te krijgen door een duidelijk strafplek te creëren. De bedoeling is dat het kind leert om bepaalde regels te leren en te voelen dat de ouder 'de baas' is. Als deze maatregel goed toegepast wordt, leert het kind om de regels te hanteren en is straffen steeds minder vaak nodig. Het kind weet wat het wel en niet mag.
Bij jullie is het doel eigenlijk bereikt. In deze fase kun je eigenlijk het kind net zo goed met woorden bijsturen, want het inzicht is er. 
Het kind weet dat het iets fout gedaan heeft en accepteert zijn straf zonder er al te veel ophef over te maken.

Je kunt er ook voor kiezen om het op deze wijze straffen af te schaffen en de 'overtreding ' bespreken. De strafplek houd je dan alleen voor gevallen waarbij je echt vind dat het niet door de beugel kan. Als je zo'n strafplek af en toe gebruikt, heeft het meer zin dan wanneer je het voor elke kleine overtreding gebruikt. Zeker omdat je zoon heel goed snapt dat hij iets fout gedaan heeft. Als je op zo'n moment van ernstige overtreding dan ook benadrukt dat je echt heel erg boos bent en dat je nu hem toch echt weer op de trap moet zetten dan maakt deze straf meer indruk dan nu het geval is.

 · Answer

Mijn dochter ging ook vaak uit zichzelf op de kruk (haar strafplek) zitten en nu doet mijn zoon 't ook. 
Als jij hebt gekozen voor de trap dan zou ik de trap gewoon aanhouden. Als je nu gaat veranderen snapt jouw zoontje misschien niet meer wat nou zijn plek is om na te denken over wat hij heeft fout gedaan.
Blijf consequent en blijf hem op de trap zetten als hij iets heeft gedaan dat in jouw ogen niet kan. De aanhouder wint écht!
Hier is de kruk nu écht een plekje waar je straf hebt. En zijn ze tegelijk stout dan zit de een op de kruk en de ander zit ernaast. Ze vinden het tegenwoordig zelfs 'n beetje genant om daar te zitten..
Succes met consequent zijn want dat is en blijft moeilijk!

 · Answer

Blijf doen wat je al doet, maar laat hem wat langer op de trap zitten. Hij moet voelen dat het niet leuk is als je te lang op die trap moet zitten wachten totdat mama komt.

Na zijn straf, moet je hem niet gaan belonen door een knuffel. Gewoon uitleggen wat hij fout heeft gedaan en doorgaan met de orde van de dag.

Het is een lastige leeftijd en het enige wat je kunt doen is inderdaad consequent blijven. Na een tijdje is het over.

 · Answer

Je ziet nu dus eindelijk in dat straffen niet werkt, wees wijs en stop helemaal met straffen... Beloon hem eens een keertje, dan zul je zien dat je wel kunt slagen in je opvoeding...

Hij zoekt jouw grens op en daar is je zoon goed in... Hij is intelligent en probeert je een spiegel voor te houden, kijk in die spiegel die hij jouw voorspiegelt... Dan zul je zien dat je DAAR boos over wordt en niet op je zoon...

:-))

 · Answer

Misschien betekent het feit dat hij uit zichzelf gaat ook wel gewoon dat het werkt, dat hij gewoon accepteert dat jij de regels bepaalt en niet hij. Het ligt er ook aan wat hij verkeerd doet. Als het steeds iets nieuws is dan moet hij het waarschijnlijk gewoon nog leren, maar als hij steeds hetzelfde doet waarvan hij inmiddels wel weet dat hij het niet mag dan moet je hem misschien inderdaad wat langer laten zitten, of iets anders doen wat hij niet leuk vindt. Ik dacht in eerste instantie ook aan een andere strafplek, maar de anderen hebben ook wel een punt dat consequentie het beste is voor zo'n klein kindje. Het belangrijkste is: werkt het tot nu toe? Heb je de indruk dat hij wel leert van deze straf of doet hij het steeds weer? In het eerste geval zou ik me niet teveel zorgen maken.

 · Answer

Je doet het geweldig, gewoon op deze voet door blijven gaan. Het klopt dat kinderen op het laatst vrijwillig naar hun strafplek gaan, doet mijn kleinzoon van 3 nu ook en mijn eigen dochters deden dat ook.
Het is geen plek van 100% leuk maar een plek om even tot rust te komen en dat is voor jou en de kleine erg goed, even een soort afstand nemen en daarna weer gezellig spelen.

 · Answer

Laat je niet van de wijs brengen, je bent prima bezig !
Ook al is hij pas 2,5 jaar; kinderen zijn heel slim. Gewoon doorgaan op deze manier. Er komt een dag dat hij het niet zo leuk meer vindt om op de trap te zitten. En écht leuk vindt hij dat nu ook al niet. Toen ik vroeger mijn pleegdochter een keer strafte door haar een tv programma te ontzeggen, zei ze doodleuk dat ze toch al niet zo'n zin had om er naar te kijken.

 · Answer

Je doet het heel goed. 
En jouw zoon ook.
Ik herken dat gedrag bij mijn kleindochter van 3 jaar.
Die moet ook wel eens de gang op en dan zegt ze:
"dit is mijn huisje". 
Ik denk dat een kind van die leeftijd toch wel door heeft dat het straf is en dat hij afgezonderd wordt, maar daar heel dapper over doet.  Volgens mij maakt het echt wel uit of hij daar moet zitten van jou, of dat hij het zelf kiest.
Ik zou maar consequent door blijven gaan en daarbij duidelijk maken dat het een straf betreft omdat hij iets niet goed heeft gedaan.

 · Answer

Consequent door blijven gaan!

Misschien is het belangrijk om hem veel te complimenteren wanneer hij dingen goed doet!

Ik zou hem geen vorm van beloning geven na de straf op de traptrede.
Aandacht is zo belangrijk voor kinderen dat zij zelfs om negetieve aandacht vragen, dit kán door straf te krijgen en te wéten dat hij daarna juist weer wat extra aandacht krijgt.

Maar ik denk dat je het verder prima doet, vertrouw op je zelf!

 · Answer

Waarom gaat hij uit zichzelf op de trap zitten? Misschien is het wel dat hij even 'rust' zoekt, hij kent die plek van het tot rust komen wat hij moet als hij stout is geweest, misschien heeft hij af en toe behoefte aan de rust en zoekt daarom uit zichzelf de trap  op.
Gewoon zo doorgaan, het plekje op de trap hoeft geen ellendige plek voor hem te zijn, wel een plek om even bij te komen en/of na te denken, dat is, na iets stouts doen, ook prima.

 · Answer

Een aantal mogelijkheden.

- Langer laten zitten op de strafplek (totdat hij het vervelend vind dat hij daar moet zitten), maakt het weer tot een strafplek, i.p.v. een kort leuk uitje.

- een andere strafplek, wat minder leuk is.

 · Answer

Je zoon zoekt zijn grenzen op en waar kan hij dat beter doen dan bij zijn ouders? Bij zijn ouders is hij ervan verzekerd dat de straf mild zal zijn en hij de straf kan  hanteren.  Het maakt hem niet zoveel meer uit. Zijn aandacht heeft hij al gehad, want ook negatieve aandacht is aandacht. Wat ik mis in het verhaal is wat je doet als hij wel het gedrag vertoont dat jij wenst? Geef je hem dan (positieve) aandacht? Prijs je hem en beloon je hem daarvoor? Hij vraagt om die aandacht van jou. Ik zou zeggen: draai het eens een tijdje om. Ga uit van het positieve. Blijf consequent in het benoemen van vervelend gedrag, maar laat merken dat je ander (beter) gedrag beloont. Je zult zien dat hij dat veel leuker vindt. en dan bedoel ik niet belonen inde vorm van snoep of cadeaux, maar in de vorm van iets met hem ondernemen, het spelletje spelen waar hij dol op is,  of dat hij mag zeggen wat hij die avond wil eten. Geef hem voor elke goede beurt een sticker op een kaart en bij 10 stickers krijgt hij iets leuks: bijvoorbeeld die stiften waar hij al zo lang om vraagt en dan ga je samen kleuren. 
Succes

 · Answer

op een appart stoeltje, in de kamer/keuken ofzoiets, en dan moet je hem verder helemaal negeren, wát dat die ook doet.. tot dat die sorry zegt of bijv. tien minuten stil is geweest...

want hij ziet jullie allerlei dingen doen, en dan wil hij dat ook, waarschijnlijk gaat die eerst proberen jullie aandacht te trekken, en als dat niet lukt dan zal die uit eindelijk wel stil zijn.. en dit zal die dan allemaal wel erger vinden als op de trap te gaan zitten...

 · Answer

wanneer jij overtuigd bent van een (door jou gekozen) strafplek, zal je dat uitstralen.

Je bent dus een beetje verzwakt in je kracht, nu je kind meer weerstand biedt.
Jouw kind voelt dat haarfijn aan (hoe kan het ook anders, daar is jullie band te sterk voor).

dus herstel je innerlijke overtuiging van wat 'hoort', en wat niet hoort.

Jij bent de baas.

Je hoeft alleen maar opnieuw in jezelf te vertrouwen en in de manier die jij vindt passen bij jouw opvoeding.

Jouw kind heeft behoefte aan een versterking van jouw zelfvertrouwen, dat heeft hij/zij hiermee gecommuniceerd.

Dus, niet verslappen of gaan twijfelen (ondanks dat dat het eerste en directe gevolg is), maar terug in jezelf komen en optreden!

succes

Wat te doen? Strafplek is geen straf voor mijn zoon.

Het beste antwoord

Andere antwoorden (13)

Weet jij het beter..?