Wat doet u als uw kind homosexueel blijkt te zijn?

Ik zou er best effe aan moeten wennen als me kind naar me toe komt en zegt dat het homosexueel is. Maar wat kun je eraan doen, als het kind maar gelukkig is dan ben jij het toch ook.

Ik zeg dat ik blij ben dat hij/zij het me vertelt, en dat ik er geen enkel probleem mee heb. Hij/zij hoeft zich geen zorgen te maken over mijn oordeel, en datzelfde geldt voor zijn/haar vader, aan hem kan hij/zij het ook gerust vertellen. In het zeer onwaarschijnlijke geval dat mijn kind het nog niet weet, vertel ik dat ik zelf op mannen en vrouwen val.

Gewoon ermee doorgaan om ervan te houden en verder te gaan in liefde om het tot een gelukkige volwassene te laten opgroeien... Het zou mij totaal niet uitmaken, het is en blijft mijn kind, waar ik van hou...

Ik zou er niks mee doen. Het belangrijkste is dat je kind gelukkig is. Ik ben lesbisch en toen ik mijn ouders vertelde dat ik een vriendin heb vonden we dat alleen maar leuk. En we ook niet anders van me verwacht. Ze hadden al zo'n vermoeden. En aan de gevoelens van je kind kan je toch niks veranderen. Je kan het proberen te verbieden, maar daar maak je kind alleen maar ongelukkig mee. Accepteer dat het zo is en wees blij dat je kind gelukkig is.

Geen probleem. Het blijft je kind. Het enige wat je wilt is dat hij/zij gelukkig wordt. Samen met een partner of alleen. Of die partner van hetzelfde geslacht is, maakt niet uit. Je zult er natuurlijk wel even aan moeten wennen, want het is niet volgens het verwachtingspatroon.

Ik denk dat het niet als donderslag bij helder hemel zal komen, denk dat je als ouder wel al iets merkt. Maar zou er geen probleem van maken, hij (of zij )blijft me even lief. Zou me wel zorgen maken over hoe de rest van de maatschappij er mee omgaat, dat hij stevig in zijn schoenen moet staan, omdat er best wel negatieve dingen op hem af zullen komen, ivm zijn geaardheid. Maar ik zou hem een dikke knuffel geven en blij zij dat hij het verteld heeft. En laten weten dat ik zijn keuze accepteer en er zal zijn om hem te steunen.

Volgens mij hoef ik weinig te doen. Het is aan hem/haar om daar iets mee te doen, als hij/zij daar klaar voor is.

Niets zou ik doen, gewoon het accepteren. Zou gewoon heel veel van mijn kind houden of die nou wel of niet home of lesbische zou zijn.

Ik hoef daar niet mee om te gaan, in de zin van dat ik daaraan zou moeten wennen. Het is zo dat ik nu al tegen ze zeg: als je straks een vriendje of vriendinnetje hebt..... Het is namelijk wel makkelijker voor ze als ze op voorhand al weten dat dat kan, dat dat bestaat en vooral dat dat voor mamma geen probleem is. Als ze maar gelukkig zijn, dat vind ik veel belangrijker.

Ik neem aan dat ik als ouder dit al gemerkt zou hebben. Bij ons in het gezin is dit altijd open besproken. Ik wilde voorkomen dat één van mijn kinderen een enorme worsteling met dit probleem zou hebben voor hij mij of zijn vader van zijn geaardheid deelgenoot zou maken. Ik houd van mijn kinderen om wie ze zijn, hun geaardheid doet daar niets aan af. Als één van mijn zoons mij verteld zou hebben dat hij een voorkeur voor mannen had, zou ik mijn zoon geholpen hebben (voor zover binnen mijn mogelijkheden) om zijn gevoelens daarin een plekje te geven. Ik zou gezorgd hebben dat hij met betrouwbare mensen over deze gevoelens kon praten om op een goede manier met zijn geaardheid om te leren gaan.

wat een stomme vraag. Waarom doen hetero's altijd alsof ze normaal zijn. Ik zou doodongelukkig zijn als mijn kind hetero is. Toegevoegd na 2 uur: wat een "stomme" vraag. Waarom doen hetero’s altijd alsof ze normaal zijn. Ik zou doodongelukkig zijn als mijn kind hetero is. Dan zal hij/zij houden van een mens vanwege het geslacht en niet om de persoon zelf. Hetero's zijn er tenslotte verantwoordelijk voor dat er steeds weer nieuwe homo's/lesbi's worden geboren. Ik ben zelf bisexueel, iets wat mensen vaak vergeten of negeren.

Huur of koop de film "Brokeback Mountain" en leer tijdens het kijken samen met je kind hoe onvoorwaardelijke liefde in elkaar steekt.

Daar zou ik absoluut geen problemen mee hebben, het belangrijkste is dat je kind gelukkig is. Dat heb ik mijn kinderen altijd voor ogen gehouden: het is hun leven en hun keuze! Maar ik zou nog bezorgder zijn over hun veiligheid als zij homoseksueel zouden zijn, er zijn helaas mensen in onze samenleving die denken dat zij het recht hebben om homoseksuelen te treiteren en te mishandelen.

Gelijk wanneer hij/zij zou meedelen: Ik ben hetero. Wanneer wij als ouder er een probleem mee hebben wanneer ons kind homoseksueel blijkt te zijn krijgt ons kind het gevoel niet 'goed' te zijn. Het kind heeft in essentie geen probleem, maar zijn omgeving maken er een probleem van. Neem hem zoals hij is. Elk mens heeft op aarde een opdracht te vervullen en krijgt navenant 'tools' mee. Het kan ook een lering voor zijn omgeving zijn.

-Hem/haar knuffelen, -Vertellen dat je trots bent dat het hoge woord eruit is. -Eventueel vertellen, dat je al vermoedens had. -Vertellen dat het voor ons geen verschil maakt. -Vragen of hij/zij altijd open wil blijven naar mij (ons) toe. - Vertellen dat wij altijd klaar staan. - En dat we hopen dat hun liefdespad gelukkig zal zijn en iedereen welkom is.

ik zou eerst wel even schrikken denk ik en even moeten wennen , maar ik zou het wel accepteren en die vriend van mijn zoon is echt wel welkom . als mijn zoon maar gelukkig word