Is het erg om een kind op de blote billen te slaan over de knie als het kind dit gaat naspelen met andere kinderen?

Een kind over de knie leggen om het op de blote billen te slaan, kan niet. Het is denigrerend en vernederend en heeft niets meer met correctie te maken. Het mag ook niet. Je moet het sowieso niet doen. Laat het, en niet alleen uit angst dat het kind het naspeelt: gewoon niet doen! Toegevoegd na 44 minuten: ah... je bent zelf het slachtoffer. Dat is moeilijk. Probeer er los van te komen door in het heden te leven. Wat vroeger gebeurd is, is beroerd maar maak je niet meer ongedaan. Vertel je vader wat die klappen van toen nu nog met je doen. Verwacht verder niets in de vorm van spijt van hem. Fouten toegeven is voor de meeste mensen (te) moeilijk. Als hij niet wil luisteren, vind dan een andere vorm van uiting. Klei je vader en sla het na drogen kapot met alle boosheid en woede die je in je hebt. Ik wens je veel sterkte...

Niet slaan! een tik over de vingers tot daar aan toe... zijn wel andere manieren om te straffen.. ga zeker niet slaan.. het kan gewoon worden, en steeds verder gaan ook zal een kind dit 'normaal' gaan vinden...

Ja natuurlijk, we leven in het jaar 2010........

Een kind slaan is altijd erg. Slaan is een wanhoopsdaad, dat betekent dat je het op een andere manier niet kunt oplossen. Een kind leert van jou dat slaan oke is als je het niet anders kunt oplossen. De vraag is; los je zo het probleem op? Als het kind het ook nog eens gaat naspelen dan weet je zeker dat je helemaal fout zit, dat is het begin van het einde. Het kind gaat dan ook andere kinderen slaan, want hij heeft geleerd, dat als je boos bent dan mag je slaan. Sla niet, zoek andere methodes om je kind te corrigeren. Als dat niet lukt, kun je altijd hulp krijgen, vraag de huisarts hoe.

Ik denk dat je de oplossing voor dit probleem niet bij je vader moet zoeken maar bij jezelf. Hij heeft het je aangedaan, maar alleen jij kan de troep opruimen. Als het niet lukt dit zelf te doen zoek dan hulp bij iemand die je wil helpen, en niet bij je vader die duidelijk niet wil/kan helpen. Het is voor ouders niet leuk te moeten horen dat ze iets echt fout hebben gedaan, ze kunnen het niet meer ongedaan maken. Ze kunnen nu wellicht inzien dat het niet de beste methode was, maar toen keken ze er anders tegenaan. Helaas maken alle ouders fouten, en dat zal ook wel nooit anders worden. En ik denk dat iedereen wel eens troep maakt in het leven van een ander, onbedoeld of bewust. Succes met het opruimen van de troep die een ander gemaakt heeft in jouw leven.

Je vader zou je aan MOETEN horen, uit respect voor jouw beleving en de liefde voor jou als persoon, om een trauma te helpen verminderen. Ook wij als ouderwets opgevoede ouders hebben met de billen van onze kinderen gepraat zij het spaarzaam en niet hard en nimmer uit woede, onze kinderen zijn inmiddels volwassen. We hebben met hen beide gepraat over deze achterhaalde procedure. Zij vonden echter dat we eerder karig geweest waren met straffen dan te hard. Mijn oudste zoon noemde mij als vader zelfs een softy. Toch is het ozo belangrijk om je kinderen RECHT te doen, ook achteraf. Nu we beter (kunnen ) weten, moeten we onze kinderen om vergeving vragen en ons niet verstoppen achter de tijdgeest. Wat fout is, moet je fout durven noemen. Je vader onthoudt zich de kans om je respect weer te verwerven. Hoe kun je respect opbrengen voor iemand die jou niet respecteert?? Je mag hem gerust mijn antwoord laten lezen. In mijn profiel kun je zien wie ik ben. Je vader zou erg kunnen groeien door zijn inzichten te updaten, we leven immers in de wereld van nu en niet meer in de wereld van de billenkoek. Het is beter van verkeerde procedures afscheid te nemen, ik vond het geven van billenkoek zelf ook erg vernederend en vroeg dan ook aan de kinderen hoeveel tikken ze nodig hadden om de boodschap te onthouden. Daardoor gaf ik ze inspraak in deze ontluisterende situatie. Ik ben echt blij dat we deze wan-straffen afgeschaft hebben. Je vader moet ophouden je als (klein) kind te zien, maar als een volwassen man , waarmee hij in zijn verdere leven nog veel plezier kan maken. Ik heb mijn kop gebogen en daarmee hebben mijn zoons gezien dat ook ouders fouten maken en toe kunnen geven. Daarna is immers VERgeving mogelijk. Achter dat verhaal kan dan een PUNT komen, in plaats van de komma die volgt door kortzichtigheid van ouders. Op dwaze koppige vaders die tegen beter weten in verkeerde procedures koesteren zitten hun kinderen niet te wachten. Zou je daar gemakkelijk je kleinkinderen laten logeren? Ik dacht het niet........

Dit lijkt me iets wat wij hier niet met zijn allen voor jou kunnen gaan oplossen. Als je verdieping wilt dan zou ik professionele hulp zoeken. Dit zal hopelijk ook uiteindelijk de band met je vader kunnen herstellen, anders blijft dat maar zo rondzweven. Wanneer je je huisarts toevertrouwd dat je hulp zoekt van een psycholoog/therapeut/etc. dan kan die je doorverwijzen.

ja dat is erg want dat doe je niet