Hét vraag- en antwoordplatform van Nederland

Wat kun je doen als je in je familie ziet dat het slecht gaat met hun kind?

Ik heb een relatie en in mijn schoonfamilie is veel gebeurd. Mijn schoonzusje wou geen kinderen maar is gedwongen om een kind te nemen door haar man. Zij is daarna in een depressie gezeten en wou niks van het jongetje te maken hebben. Nu gaat dat wel beter maar het kind heeft geen ritme, geen regelmaat en ook niet heel erg veel liefde. Het jongetje krijgt geen aandacht. Dingen die zij in hun opvoeding doen werken averechts waardoor ze met hun handen in de haren zitten en aangezien ik SAW heb gestudeerd in het verleden heb ik wel trucjes. Die willen zij niet aannemen. Als ik alleen met het jongetje ben is het een schat van een kind, zodra de ouders er zijn slaat hij, bijt hij en maakt hij dingen kapot. Ik waarschuw, maar er word niet op gereageerd. Mijn vriend grijpt niet in omdat hij niet van confrontaties houdt.

Bij mijn vriend en schoonzusje thuis hun opvoeding is hun moeder overleden toen zij 8, 6 en 2 waren. 8 maanden later kwam een nieuwe vrouw in huis. Vader is een aparte man, kan niet met gevoelens omgaan. De kinderen zijn toen verwaarloost en daarom wilde mijn schoonzus ook geen kinderen hebben. Haar man heeft eigenlijk niet echt een rot jeugd gehad.
Hij moet altijd drinken, zodra die van het werk komt is het eerste wat ie pakt een flesje amstel. Hij houdt zich niet aan de afspraak dat pas wanneer hun zoon op bed is mag hij drinken. Hij word dan ook een vervelende vent niet agressief. Maar wat kan ik doen als buitenstaander?

Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
2.6K

Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.

Het beste antwoord

Als alles echt helemaal precies waar is wat je zegt, kun je denk ik het best eens overleggen (overleggen ! ze hoeven NIET meteen op de stoep te staan !) met bureau jeugdzorg om te vragen op welke zaken je moet letten / alert op moet zijn . Het feit dat ze jouw ' hulp' niet willen accepteren hoeft niet meer te betekeken dan dat ze niet zitten te wachten op het advies van en wijsneus die ook toevallig een blauwe maandag opvoedkunde uit de tweede hand heeft geleerd. (Nu zeg ik het evn hee lgechargeerd hoor, ik ken jou EN die mensen natuurlijk niet, maar herken wel dit 'patroon' in observatie va een buitenstaander.

Pas overigens op met conclusies : heel veel kinderen, ook die waar thuis echt alles prima gaat, zijn bij een ander anders (liever ,verlegener, voorzichtiger, meegaander) dan thuis, want juist thuis zijn ze veilig en kunnen ze zichzelf zijn en grenzen uitproberen. Dat hij zich bij een ander WEL gedraagt, is juist eerder een teken dat het in de basis goed zit .

Daarin interfereren omdat je iets van pedagogisch werk hebt gedaan, kan volledig averechts uitpakken, want wie eenmaal (onterecht) in de klauwen van de kinderbescherming terecht is gekomen, moet geen gewone voldoende goede moeder zijn maar een bovennatuurlijk volmaakte, wat bijna niemand kan, zeker niet 24/7. Dergelijke ellende wil je toch niet op je schouders nemen ? Ik neem ook aan dat je observaties niet gebaseerd zijn op voortdurende aanwezigheid in het gezin.

Zolang de kinderen zich goed ontwikkelen, lichamelijk en mentaal geen gevaar lopen, goed gevoed en gekleed worden en naar school gaan, is er niks mis met een zesje als moeder en een vijf als vader. Niet volmaakt misschien, maar geloof me, jeugdzorg kan dat niet 123 veel beter maken.

Realiseer je vooral dat je een buitenstaander bent. Observeer gerust, overleg met professionals, maar trek niet zelf conclusies en neem zeker niet zomaar overhaast beslissingen. Pas als het echt misgaat (ondervoeding, mishandeling, ernstige verwaarlozing (even geen aandacht krijgen is GEEN ernstige verwaarlozing!) etc, kun je in overleg met de professionals wederom ingrijpen overwegen.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
een hele dikke plus!
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Plus voor je goed onderbouwde antwoord.
jodyenboyke
11 jaar geleden
+
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Ik wil even aangeven dat ik eigenlijk alleen maar voordelen heb ervaren van de (beperkte) bemoeienis van jeugdzorg bij mijn autistische zoon en niks van die 'klauwen' ervaren heb. Dus het kan wel goed gaan.
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
NaTUURlijk kan dat, Stippel, en het zou niet best wezen als het niet zo was. Al is opvoedingsondersteuning bij een gehandicapt kind - en vermoedelijk door jezelf aangevraagd - wel HEEL iets anders dan wanneer iemand je, opzettelijk of goedbedoeld - aangeeft in verband met kindermishandeling/misbruik/verwaarlozing. En ook daar ken ik helaas heel schrijnende verhalen van. Mijn boodschap is vooral : weer voorzichtig, trek niet te snel conclusies, en weet waar je aan begint. Contact opnemen met jeugdzorg is zeker een goede stap voor vraagsteller, maar niet om meteen aangifte te doen, maar vooral om te vragen waar ze op moet letten. want als je al bevooroordeeld bent (en dat is ze duidelijk, zie het ' slechte jeugd-verhaal' ), is het heel makkelijk dingen verkeerd te interpreteren.
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Daar ben ik het helemaal mee eens.

Andere antwoorden (4)

MELDING MAKEN!
Nu direct, bij het AMK (Advies- en Meldpunt Kindermishandeling). Zij geven je ook verder advies wat je kunt doen. Ik weet dat het heftig klinkt, en dat je twijfelt omdat je niks zeker weet en je de ouders niet voor het hoofd wil stoten. Maar doe het voor het kind. Elke melding telt! Kijk op: http://www.amk-nederland.nl/ of bel 0900-123 123 0

Ook bij twijfel! Hun zijn hier in gespecialiseerd en kunnen je verder helpen! Zij kunnen je vertellen of en hoe je moet handelen en ook als hier meerdere meldingen over het zelfde kind van mensen die twijfelen binnen komen kunnen ze actie ondernemen. En natuurlijk ondernemen zij actie als jij zeker weet dat er iets niet in de haak is. Zoals je het hier op schrijft is er zeker iets niet in de haak. Het kind, maar ook je schoonzus en haar man, hebben dringend hulp nodig!
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Je zou het probleem voor kunnen leggen bij het KMA.
Zie deze site: http://www.amk-nederland.nl/ (advies en melding kindermishandeling)
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
zoals jij de situatie schetst, komt het op mij nogal gekleurd over.
als je naar een situatie kijkt, kijk je er toch vanuit je eigen gevoel naar. wat vind jij normaal en wat vind jij goed of niet goed?
het belangrijkste is: probeer objectief te kijken en vraag je af: is dit kindermishandeling? is er een direct gevaar voor dit kind?
zo ja: melden bij het amk
ik ben het met je eens dat deze situatie wel kán leiden tot verwaarlozing/ mishandeling, want er zijn wel wat risicofactoren.
er bestaat ook nog zoiets als vroegsignalering en daar is ook een "meldpunt" voor.
het heet "zorg voor jeugd"(is niet hetzelfde als jeugdzorg!).
hier worden signalen digitaal geregistreerd en meerdere hulpverleningsinstanties hebben inzage in dit systeem.
dit alles is wat minder "zwaar" dan het amk of jeugdzorg.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Het lijkt alsof je al erg veel conclusies hebt getrokken ,maar of die ook allemaal kloppen is de vraag.Ga met hen in gesprek wanneer je denkt dat er echt sprake is van kinderverwaarlozing en/ of mishandeling en geef dan aan dat jij vind dat ze hulp moeten zoeken.Hulp bij de opvoeding van hun kind.

Geef hierbij aan dat je je ernstig zorgen maakt en dat wanneer jij ziet dat zij zelf geen hulp inschakelen jij dat dan voor hen zult gaan doen terwille van hun kind.
Op deze manier heb ik het aangepakt met een buurvrouw die erg veel problemen had met haar kinderen.Dat heeft toen gelukkig erg goed uitgepakt.Ze vertelde me later dat ze erg blij was dat ik het niet achter haar rug om had gemeld bij de kinderbescherming.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden

Weet jij het beter..?

Het is niet mogelijk om je eigen vraag te beantwoorden Je mag slechts 1 keer antwoord geven op een vraag Je hebt vandaag al antwoorden gegeven. Morgen mag je opnieuw maximaal antwoorden geven.

0 / 2500
Gekozen afbeelding