Vroeger zei mij moeder weleens: " Wanneer je denkt dat je gelukkiger kan zijn met een ander ding, iets of persoon, moet je daar voor gaan. Waarom zouden ouders dat tegen hun kind zeggen? Ik was altijd erg op me gemak en had het altijd naar me zin. Suggeerde ze dan misschien iets wat ze dachten dat voor mij in de weg zat, of was het juist iets dat ze wilde dat het zo bleef. Soms zei ze zat zomaar en kan nog steeds niet echt begrijpen waarom gezegd werd.
Als ik het aan mij moeder ga vragen krijg ik alleen het antwoord dat ik niet te ver op dingen in moet gaan of over moet na-denken, vandaar deze vraag hier.
Ben je op zoek naar het antwoord op die ene vraag die je misschien al tijden achtervolgt?