Hoe kun je ervoor zorgen dat een kind van 3 sneller eet?

Wekker zetten hielp bij ons

Goed dat je dat meteen in hebt gezien. Het kindje zal eerder bang worden van jou en nog langzamer gaan eten. Ik was laatst oppassen op mijn neefjes, en dan heb je twee van die kleintjes. Al zijn zij 5 jaar oud. Ik zette altijd de tv uit, en alle distractieve ver van hen verwijderen. Natuurlijk maakte ik van die situatie gebruik en zei ik: Wie als eerste klaar is, mag tv kijken enzv. enzv. Maar in dit geval zou ik precies hetzelfde doen, maar dan nog rustiger en vooral geduldig zijn. Zeker bij jongere kinderen wil je niet dat je overhaast, en dat er, een stukje in zijn luchtpijp schiet. Zodra je ziet dat hij heeft doorgeslikt moet je met de volgende lading (hap) klaar staan (als hij nog te klein is om zelf te eten). Als hij vrij langzaam kauwt, tja.. daar kun je niet veel aan doen. Succes.

Niet al teveel aandacht is goed. Een kind van 3 is snel afgeleid, dat is nu eenmaal zo. 5 kwartier is alleen wel heel lang. Dat is voor een kind van 3 echt te lang om aan tafel te zitten. Ik zou er dus een kortere maaltijd van maken. Niet teveel opscheppen, en na het eerste bord kan hij altijd nog beslissen of hij nog iets wil. Je kunt afspreken dat als iedereen klaar is, zijn bord ook weggaat, of het nou leeg is of niet. Zonder boos te worden, maar gewoon omdat de tijd om te eten dan voorbij is. Daarna nog een toetje, en dan van tafel.

Laat hem een vuistje maken en ga er vanuit dat dat ongeveer de grootte van zijn maag is. Schep niet meer op dan die hoeveelheid. Wanneer hij deze portie wat sneller op heeft dan wat hij normaalgesproken krijgt, kun je vragen of hij nog meer lust. Wat je ook kunt proberen (je zit in Spanje nu, toch?) is een mooi bordje maken: een plateautje met 2 of 3 kleine (tapas) schaaltjes waarover je de maaltijd verdeelt. Dat kan heel bijzonder zijn voor zo'n kleintje. Maak er een speciaal moment van, samen eten. En natuurlijk zorgen dat hij zo min mogelijk afgeleid kan worden. Radio en tv uit, en speelgoed aan de kant (d.w.z. uit beeld, ook niets op de tafel laten liggen). Succes! Oja en geniet van je tijd in Spanje! :)

Een kind van 3 jaar oud dat er vijf kwartier over doet om te eten, is uitgeput. Dat houdt zo'n kind niet prettig vol. Op zo'n moment moet je inzien dat zelfstandig eten best vermoeiend is voor een driejarige. Enkele tips die zeker zullen helpen: - Schep een klein-normale hoeveelheid op het bord van het kind - Eet zelf ook mee als het kind eet; zien eten doet eten. - Zodra je zelf klaar bent met eten, help je het kind van drie met eten. Het kan zelfstandig eten, maar de uitputting neemt toe. Dus voer het kind. Als het zelf zijn vork of lepel terug wil, zal het dat zeker aangeven. Soms helpt het een extra kindervork voor de volwassene erbij te nemen. Tussen het "voeren" door kan het kind dan zelf nog een hap nemen. - Laat het kind tussendoor een klein slokje water drinken; een droge keel maakt eten erg moeizaam. - Zorg dat er geen afleiding is. Alles is gericht op de maaltijd. Leid de maaltijd ook goed in door het kind bv. te laten helpen met het tafeldekken of eten opscheppen. - Zorg op stressvolle momenten voor kindvriendelijk eten (puree, worst, ...) zo gaat het eten vlotter naar binnen. - Vermijd tussendoortjes tot anderhalf uur voor de maaltijd. Succes !

Belonen voor wat hij goed doet. Wij hebben een zoontje van 3,5 en je spreekt hem sneller aan op z'n fouten ipv goede dingen. Geef hem een stikker als hij binnen een x aantal minuten 2/3 happen op heeft en bouw dit op naar een hele maaltijd etc. Dit helpt echt. Bij bijvoorbeeld 5 stikkers een autootje of zo. Verder moet je er ook een spel van maken, bijv nu eet je buzz op die de aanvliegt. Wat ook echt helpt is samen bereiden. Laat je kind ook eens mee helpen in de keuken. Een eigen schort om en al is het enkel en alleen roeren. Dit helpt in het plezier van eten.

Volgens mij is er geen standaard methode, helaas moet je er zelf mee om leren gaan. Als ik toch een advies moet geven : Hou het gezellig aan tafel! dan gaat het misschien niet sneller van maar wel leuker!

Het is onzin dat kinderen te moe zijn om lang te eten. Is hij/zij ook nog te moe als er een toetje ten tonele verschijnt? Ik heb er een van 3 en een van 1. En die van 1 eet altijd even snel. Die van 3 heeft de laatste weken een periode van heeeel langzaam eten. Ik heb vastgesteld dat ze officieel 6x zo langzaam eet dan de rest van het huis (inclusief haar zus van 1). En dat komt neer op ongeveer 1 boterham per uur. Meestal als ik mijn bord leeg heb (en dat is meestal gelijktijdig met de rest), dan heeft zij pas 4 happen genomen of zo. Dan krijgt ze van mij nog 5 minuten en dan verdwijnt het bord gewoon. Dan eet ze tijdens de volgende maaltijd maar een boterham meer. Vanmorgen heeft ze ook 25 minuten gedaan om een half boterhammetje (niet eens een grote) weg te werken!!! De andere helft wilde ze ook hebben. "Dan eet je maar sneller de volgende keer". Dat kan ze ook, want ze kan ook in 10 minuten een hele boterham opeten. Meestal geven we dan ook geen toetje. In tegenstelling tot veel pedagogen vind ik het erg handig om een toetje achter de hand te hebben om haar beter te laten eten. Het heeft al vaak gewerkt. Anders krijg je van die zeurende ouders: "Eet nou eens doohoor", "Niet met erwtjes schietuh.", "Ik zeg het nog één keer...!". En dan kun je ze enkel de gang opsturen, zodat ze helemaal niks eten. En als ze geen eetlust heeft, dan zie ik ook niet in waarom ze dan wel een toetje (wat ineens wèl sneller op is als dat van mij!) zou moeten krijgen. Zo geef ik haar meestal ook eerst de aardappelen en groente, en dan pas (als ze er al goed van heeft gegeten) het vlees. Ik zeg altijd: als er geen plaats is voor groente en zo, dan is er ook geen plaats voor vlees en toetjes. Zo duidelijk als wat. Ze eet dan ook alles, maar de laatste weken dus erg langzaam. Nou ja, dan heeft ze weinig eetlust. Mijn ervaring leert ook dat dit na verloop van tijd ook weer verdwijnt. Maar het is natuurlijk nooit goed, dat een kind, als ze weinig eet, dan ook nog eens slecht (lees: enkel snoep, toetjes en vlees) eet. Maar... ik denk dat het bovenstaande wellicht op het nodige verzet zal stuiten van 'zachte aanpak'-minnend Nederland. :-(

lekker veel tips al maar vraag me af of het kind vooral langzaam is als het eten meerdere structuurjes heeft. (stamppot met spekjes bv heeft meerdere stucturen in 1 hap) vist het in zijn eten (wat zit erin) gaat het in de mond van de ene naar de anderen kant, slikt ie een hap in 1 keer door of in meerdere keren? komt ie liever niet met de vingers aan het eten? heeft het in het minder met eten gesmeerd en geëxperimenteerd dan andere kinderen doen? doe eens een testje als je wat in het bovenstaande herkent. broodje kaas met plakje kaas, en een broodje kaas met dezelfde kaas maar dan geraspt. lust ie liga en rozijntjes geef eens een ligakoek naturel en de andere keer een liga koek met krenten/rozijntjes. duren de laatste 'versies' beduidend langer zou het iets met de mondmotoriek kunnen zijn (logopedist kan hier duidelijkheid over geven) mijn dochter had (een heeft) hier nog steeds hinder van. toen ze jong was kon ze ook zo lang over doen (áls ze iets weg kon krijgen) ik zette haar juist tegen alle adviezen in voor de kijkbuis. zo focuste zich minder op het eten waardoor het toch net wat sneller ging (scheelde een kwartier en duurde het nog een uur, maar tóch..!) ;-) afleiden van het eten kan ook pos werken. schoot ze een keer op en had ze haar bord leeg mocht ze op de stoel staan en heel hard roepen: IK BEN DE HELD VAN DE DAG!!! daarna natuurlijk aan de armen voelen hoe hard die spierballen groeien, en laten voelen hoe hard ze mijn arm kon afknellen (en dat dóét natuurlijk zéér! #huhum#) altijd pos blijven, en (overdreven) belonen als het goed gaat. ik stelde een max tijd in op de kookwekker (zo hoefde ik niet te zeggen eet eens door) maar wees naar het wekkertje en noemde de tijd die ze nog had. (makkelijk aan te wijzen vanwege het 'streepje' met de nul. gaat het echt met pijn en moeite deelde ik het restje in 2en. (hele ongelijke helften) ze mocht dan kiezen welke helft ze nog ging eten (3x raden...) dus met het idee dat ze me beet had probeerde ze toch door te eten tot het kookwekkertje ging. dan ging het eten ook van tafel want anders is het een gebed zonder einde (ook voor het kind in mijn 'geval') het is nog een pack-(wo)man (pff....) :) maar we maken nog steeds vorderingen. ik hoop dat je een oplossing kan vinden met alle tips hier want prettig is het niet als het zo lang duurt.