Afgelopen week was mijn zoon betrokken bij een gevecht.

Ook als het om kinderen gaat, kun je van zoiets buitensporigs aangifte doen. Zeker omdat dit blijkbaar structureel gebeurt.

Alleen omdat je zoon 9 is, wil dat niet zeggen dat hij niet beschermd moet worden tegen geweld. Ik verbaas me er altijd enorm over dat, zodra het om kinderen gaat, er ineens geen bescherming van de wet lijkt te zijn. Als de moeder van dat kind faalt bij het bijbrengen aan haar kind dat mishandeling niet mag, laat ze dan maar eens flink schrikken van de politie aan de deur.

Ik zou mijn kind zeker verbieden om met die jongen om te gaan. Deze keer waren er volwassenen bij die gelukkig konden ingrijpen, maar stel je voor dat er een volgende keer niemand in de buurt is. Dat "vriendje" zou je zoon wel kunnen doodslaan of -schoppen. Ga voor de veiligheid van je kind en maak z.s.m. een einde aan deze vriendschap. Die jongen is gewoon gevaarlijk en als zijn ouders niet snel hulp voor hem zoeken gaat het zeker een keer heel erg mis. Ik begrijp overigens niet dat je dit al voor de derde keer hebt laten gebeuren, bij mij zou het al na één keer einde verhaal geweest zijn.

Ik zou (hoe moeilijk ook) een gesprek aangaan met de moeder / ouders van dat jongetje. Leg uit hoe de gebeurtenis op jou is overgekomen, en dat je denkt dat hun kind hulp nodig heeft. Als je je zachtmoedig maar duidelijk opstelt, is de kans groter dat de moeder zelf ook toegeeft dat haar kind haar zorgen baart. Als je er met grof geschut op af gaat, zal ze waarschijnlijk de poort dichtgooien en voor haar kind opkomen. Dan bereik je niets meer.
Probeer er over te praten, probeer je in te denken hoe het zou zijn als jouw kind een probleem had als dit. Dan zou je ook niet opknappen van alleen maar boze mensen om je heen.
Dat je je eigen kind bij dit jongetje weghoudt, kan ik me wel voorstellen. Wees daar ook duidelijk over naar die moeder. Zeg dat het je spijt, dat je geen hekel hebt aan haar kind maar dat je zulke gebeurtenissen als dat gevecht echt niet kunt hebben.

Ik zou zeker niet anders hebben gereageerd en ook dat mannetje ervanaf hebben getrokken. Ook daar met je zoon over praten en zeggen dat hij die jongen maar een tijdje niet meer moet zien.

Zitten ze bij elkaar op school? In dat geval kan de school ook rol spelen. Bespreek het daar eens. Zij kunnen je in ieder geval advies geven en kunnen het vriendje en zijn ouders (professionele) hulp bieden bij het gedrag van hun zoon.

Heel goed dat je ingegrepen hebt!

Gaan de jongens verder wel vriendschappelijk met elkaar om en gaat het om woede-uitbarstingen? Ga dan zeker met die moeder praten. De kans is groot dat ze het ook heel erg vindt dat dit gebeurt.

Als je tijdens dat gesprek de indruk krijgt dat zij het wel normaal vindt, en dat er niks aan gedaan wordt om die jongen in goede banen te leiden, dan lijkt me het voorlopig verbieden van contact een goede zaak. Maar voor 't zelfde geld doen ze er al alles aan. En wie weet is de vriendschap met jouw zoon wel heel belangrijk voor die jongen.

Natuurlijk hoef jij jouw kind niet als boksbal te laten gebruiken. Misschien kan jouw kind ook leren om eerder de signalen te ontdekken die aangeven dat z'n vriendje gaat 'ontploffen' en dan weglopen van de situatie of hem juist helpen om af te koelen.

Volgens opvoedcoach Tischa Neve is er sprake van een MOGELIJKE gedragsstoornis als kinderen van 4 jaar en ouder nog regelmatig schoppen, slaan en razend worden om kleine dingen.

Er is bij deze jongen dus reden tot bezorgdheid. Het is goed dat je dit als volwassene aankaart. Mocht er inderdaad sprake zijn van een oppositionele of agressieve/antisociale gedragsstoornis (wat bij 4 tot 5% van de kinderen voorkomt) dan is het zaak dit vroegtijdig aan te pakken voordat het in de puberteit mogelijk uit de hand loopt.

Als de jongen op dezelfde school zit is het inderdaad goed om de school hierbij te betrekken en daar eens navraag te doen en je bezorgdheid te uiten. Niet om de jongen in een hoek te zetten, maar om hem te helpen beter om te gaan met zijn gevoelens van boosheid.

En anders zou je advies kunnen vragen bij de jeugdarts/jeugdverpleegkundige (GGD) of Centrum voor Jeugd en Gezin.

Doe er in ieder geval wel iets mee. Succes.

Is er al enig zicht op wanneer dat vriendje ontploft of dreigt te ontploffen? Zijn er "triggers" bekend?

Ik weet ook van kinderen die je willens en wetens kunt laten "ontploffen" met bepaalde opmerkingen of handelingen...(pest gedrag van anderen naar die knul).
Soms ontploft de gepeste dan niet richting pesters maar een willekeurig ander kameraadje bijna om niets omdat ie al door pesters is opgefokt.

Is wel tijd om dit uit te zoeken samen met de ouders van dat joch en school of maatschappelijk werk.

Wat de oorzaak ook is, er moet wat aan gedaan worden voordat er echt ongelukken gebeuren.

En , als ze elkaar niet willen vermijden dan uitsluitend onder volwassen toezicht laten spelen. Toezicht dat ook durft in te grijpen. Vooraf duidelijk maken dat schoppen, slaan , bijten ed. NIET kan en mag.

Je hebt het over een vriendje van je zoon. Dat betekent dus dat het geen pestkop is, maar dat het om woede-aanvallen of serieuze ruzies gaat. Sommigen raden aangifte aan. Dit zou ik nu nog niet doen. Ga een gesprek aan met de ouders van het kind, of het de docenten op school (als ze bij elkaar op school zitten), je moet duidelijk te kennen geven dat dit niet langer gaat. Misschien is er wat aan te doen en kan het jongetje hulp krijgen. Dit moet in ieder geval niet vaker voorkomen. Mocht het praten niet helpen, dan kan je altijd nog overgaan op geen contact meer en alsnog aangifte ofzo, maar van dat laatste heb ik weinig verstand als het gaat om kinderen van 9 jaar.