Natuur- en scheikunde

Meestal als je een oplossing maakt met water dan zorgt dat ervoor dat het kookpunt hoger komt te liggen. In zekere zin logisch, maar zijn er stoffen bekend of te creëren waardoor de kook/verdampingstemperatuur juist lager komt te liggen?
Misschien niet bij water, maar misschien bij een ander oplosmiddel? Of is dit erg science fiction?

Door zijn vorm kan een H2O molecuul waterstof bruggen vormen. Maar stel de geometrie van het molecuul zou lineair en dus apolair zijn, zouden er dan nog wolken en regen kunnen zijn?

H2O is een gebogen molecuul met een hoek van 109,5 graden.

De verschillende conventionele geometrieën worden bepaald op basis van onder meer de VSEPR-theorie, die stelt dat elektronenparen (zowel bindende als vrije) zich in de ruimte zo ver mogelijk van elkaar moeten bevinden.

Maar dat wetende zou ik juist zeggen dat bij een lineaire geometrie de elektronen juist verder uit elkaar liggen. Toch gebeurt dat niet en lijken de watermoleculen naar elkaar te worden toegetrokken. De vraag is dan waardoor gebeurt dat en waarom is water niet apolair lineair?

Stel je neem O2. In de valentieband zit bijv. 1 2s elektronenpaar per zuurstofatoom. Bij het samengaan van de atomen ontstaat er zowel een bindings als antibindingsorbitaal. Maar waardoor ontstaan er ineens 2 nivo's één met een hogere (HOMO) en de ander met een lager (LOMO) energie nivo. Maar waardoor ontstaan die verschillende nivo's, terwijl ze aanvankelijk toch gelijk waren?