Natuur- en scheikunde

in europa (minus de oeso-lidstaten) werd er in 2011 516 miljard kuub verstookt. Als er bij elke kubieke meter 1,2 liter water vrijkomt dan is dat 619 miljard liter water. Waar blijft dat?

Maiszetmeel (ook bekend onder de handelsnaam Maizena) wordt in de keuken als bindmiddel gebruikt.

In het onderwijs is het maizenapapje bekend als een vloeistof die zich afwijkend gedraagt. Het papje is vloeibaar, echter zodra er druk op wordt uitgeoefend wordt de vloeistof hard. Over water kun je niet lopen, maar over deze vloeistof wel.

Krijgen de moleculen dan een soort kristalstructuur? Hoe werkt dat?

Het waterleidingbedrijf gaat binnenkort de waterleidingen schoonmaken. Hierbij kan het water bruin kleuren, dit ziet er minder fris uit, maar is van goede kwaliteit en niet schadelijk voor de gezondheid, zeggen ze.

Maar wat veroorzaakt dan die bruine kleur? Modder, roest?

Een bak water geplaatst onder een grote grote bak zal bij kamertemperatuur na een bepaalde leeg zijn en verdampt zonder dat er een kookpunt is bereikt.
Ik weet evenwel niet zeker of het dan een gas of een damp is dat onder die grote bak is (even de condensatie aan de binnenkant van die grote bak buiten beschouwing gelaten). Ik dacht aan damp omdat bij gas pas gesproken wordt boven de kritische temperatuur (dus dat zou wel wat meer vergen 400C?).

Nu zijn er bepaalde stoffen die een sublimatiepunt hebben waarbij direct van vaste stof naar gasfase (of dampfase??) wordt overgegaan.

Mijn vraag is nu of er ook vloeístoffen zijn die de dampfase overslaan (mocht er die scheikundig/natuurkundig al zijn) en alleen een gas/damp worden ná hun kooktemperatuur te hebben bereikt? Dus dat je een bak water hebt dat pas bij 100C zou verdampen?

Nu lees ik evenwel bij de meeste stoffen geen damppunt (zoals kookpunt en smeltpunt). Dus het lijkt erop dat alle stoffen in de vloeistoffase het smeltpunt gelijk is aan het damppunt en dat daarom een damppunt gelijk is aan het smeltpunt. Maar is dat ook altijd zo, of zijn daar uitzonderingen op gelijkend op een sublimatiepunt?

Basisch geïoniseerd water is water (H2O) dat door een ionisatie- of elektrolysekamer is verandert in OH- (en H+).
Dat basische water zou dan goed zijn om te dienen als anti-oxidant voor bijv. vrije radicalen en een al te zuur lichaam, waardoor het geneutraliseerd wordt.

Nu worden er wel veel van die ionisatie machines gebruikt en verkocht, die dus dienen als een productie vlak voor de consumptie. Maar dat (actieve) water kun je blijkbaar niet lang houden zo. Want: "behalve de pH-waarde zijn al deze veranderingen instabiel en het water zal dus na verloop van tijd weer terugkeren naar zijn oorspronkelijke verschijningsvorm."

Het lijkt er dan op dat je geen flessen kunt kopen met geioniseerd water. En als dat zo is, begrijp ik niet goed waarom niet?
Want als je nu zo'n fles hebt met alleen OH- (en wat andere mineralen) , hoe reageren dan die moleculen met elkaar zodat het niet 'houdbaar' is?

En hoe ziet een fles met alleen OH- eruit? Het is immers geen water meer?

Zie:
http://www.alkalinewater.nl/water-ionisator/water-ionisators.html
http://www.waterionisatie.aquatechnic.nl/geioniseerd_anti_oxidant_water.html