Mag ik in mijn biografie voornamen gebruiken van mensen die al gestorven zijn?
Ik werk aan een boek vol met avonturen die ik beleefd heb op de Canarische Eilanden, waar ik 7 jaar geleefd heb. Nu heb ik o.a. in een museum gewoond wat heel bekend was en schrijf dan ook over de toenmalige eigenaar. Nu is deze man zeer waarschijnlijk al overleden, mag ik hem met voornaam noemen in mijn boek? Geef ik hem een andere naam, is hij dan toch te gemakkelijk te herkennen, omdat het museum zo bekend was? Ik vind het nogal verwarrend hoe dat in elkaar zit.
-
Vraag volgen
- Delen
-
-
Weet jij het antwoord?
Leuke vraag! Algemeen geldt de regel dat je andere personen niet herkenbaar in een biografie mag opnemen, tenzij ze je daarvoor uitdrukkelijk toestemming hebben gegeven. Dat is zo geregeld in de Wet Bescherming Persoonsgegevens. Hoewel die wet niet geldt voor mensen die overleden zijn, is het zeker niet ondenkbaar dat hun nabestaanden, om welke reden dan ook, helemaal niet blij zijn met jouw verhaal over hun broer, vader of neef. Je geeft immers vooral jóuw visie op gesprekken en gebeurtenissen, terwijl degene over wie je schrijft dat alles misschien heel anders heeft ervaren. Niet doen dus! Ook de betrokkenen andere namen geven is geen oplossing omdat ze dan herkenbaar blijven. Bovendien moet je extra voorzichtig zijn omdat je niet weet welke privacywetten en -regels er in Spanje gelden. Om problemen te voorkomen kun je er het beste voor zorgen dat het boek niet meer ter herleiden is naar plaatsen en mensen. Het verhaal speelt zich dus af op een andere (fictieve?) plek op de wereld en met personages die fictieve namen hebben. Wat je in de praktijk ook vaak tegenkomt is een disclaimer (zie bron).
Toegevoegd op 30 november 2019 23:13: bron
Stel zelf een vraag
Ben je op zoek naar het antwoord op die ene vraag die je misschien al tijden achtervolgt?
