Hoe klaag ik mijn vader aan?

Wiens geld is dat feitelijk? Als je vader de enige kostwinner was het zijne!

Weet je echt heel zeker dat er meer geld op heeft gestaan? Misschien hebben je ouders het geld nooit gestort, alleen maar gezegd dat zij het zouden storten. En misschien hebben ze het nodig gehad i.v.m. hun scheiding. Ik zou eerst maar eens met hen (liefst met allebei) gaan praten voor je juridische stappen onderneemt.
Als je tenminste nog niet met hen hierover hebt gepraat.
Juridische stappen tegen je vader ondernemen is heel wat. Op die manier krijg je zeker geen goede band met hem.

Ik heb al met mijn moeder gesproken hierover, ze is er niet van verschoten toen ze erachter kwam dat er geen geld niet meer opstond. Mijn vader heeft een slecht verleden van veel auto ongevallen en rijden onder invloed. Op zich zou het ook wel belachelijk zijn dat ze samen maar 2 euro bijeen hebben gespaard. Ik heb ook al niet echt een goede band met mijn vader, ik zie hem maar 2 keer per jaar ook al zou hij volgens het echtscheidingscontract mij om de 2 weken moeten komen halen, enkel op een zaterdag. Dat kon hij niet eens doen.

Als jouw ouders geld op die rekening hebben gestort, dan is dat geld van hen.
Jij hebt er niets op gezet. Dus is er niets van jou.

Het is een lastig geval, omdat je ten eerste zult moeten bewijzen dat er geld op stond, en ook dat je vader dat geld er wederrechtelijk vanaf heeft gehaald.
Wederrechtelijk betekent 'zonder jouw toestemming'; maar omdat je minderjarig bent, mag je vader namens jou toestemming geven.... Helemaal als hij claimt dat geld te hebben gebruikt voor jouw verzorging.
Ik vermoed dat een OvJ zich hier aan gaat branden.

@Reddie
Het geld is toch van de ontvanger ? Niet van de storter.
De rekening staat op naam van de zoon. (anders ga ik binnenkort even bij de belastingdienst babbelen. Daar heb ik ook nog wel eens wat leuke bedragen aan mogen storten) :-p Het is alleen dat de zoon minder jarig was waardoor de vader toch toegang had tot het geld.

Het betreft een dochter.

lastig
http://www.geldenrecht.nl/artikel/2009-03-12/sparen-voor-het-kleinkind-denk-goed-na Probeer er eerst eens achter te komen hoeveel erop heeft gestaan en of het de moeite is om er iets mee te doen.
Dit gaat sowieso veel tijd en moeite kosten en mogelijk ook geld, onder de 1000,- en ik denk nog wel iets meer zou ik het maar gewoon vergeten.
Heeft daar >10.000,- of zo op gestaan dan wordt het een ander verhaal, maar je verhaal maakt het niet aannemelijk dat het zoveel is.

Je zou eens kunnen informeren bij (een vestiging van) het Juridisch Loket www.juridischloket.nl wat je rechten zijn. Je vader aanklagen is wel het laatste wat ik in jouw geval zou doen. Het aanspannen van een rechtszaak maakt de relatie(s) tussen familieleden zelden beter en geeft van tevoren geen zekerheid over het resultaat. Zou je dat toch willen doen, dan kan dat met een advocaat. Gespecialiseerde advocaten vind je via de website www.advocatenorde.nl.

@Jackd, deze is ook interessant, net als bij jouw uitleg, het is allemaal niet zoals het lijkt.
http://www.mistermoney.nl/dossier-sparen-voor-je-kind-op-naam-van-kind-of-niet.html

Een spaarrekening die door de ouders op naam van een kind is geopend is eerder een emotionele of fiscale handeling, een kind onder de 18 jaar kan er geen rechten aan ontlenen.
Grootouders die een rekening openen voor een kleinkind jonger dan 18 jaar moeten toestemming hebben van de wettelijke vertegenwoordiger. Grootouders kunnen geen geld opnemen van de rekening. De wettelijke vertegenwoordiger bepaalt zo lang het kind minderjarig is of het kind het geld mag gebruiken.

@Ozewieze etc, leuk bedacht, maar jij bent niet de wettelijke vertegenwoordiger van de belastingdienst (vermoed ik).

@Amadea ''Wiens geld is dat feitelijk? Als je vader de enige kostwinner was het zijne!'' Dus eerdere afspraken, het sparen voor een kind, het gezamenlijk een gezin runnen, verzorgen van kind, huis, strijk, boodschappen, maaltijd koken etc. zodat de man kan werken zonder er thuis nog een taak voor hem ligt, valt in niks, simpelweg omdat ie kostwinner zou zijn?
Of op z´n minst met terugwerkende kracht toe kan eigenen? Mogelijk houdt de betreffende vader er dezelfde gedachte op na, en kon zicht, zonder bezwaard te voelen, de rekening die ten goede zou komen aan de vraagsteller leeghalen zonder andere in te lichten hierover. Zoals je kan lezen heeft de moeder *na* de scheiding ook geld gestort op de rekening/naam van de vraagsteller. Ohwacht, misschien was dit wel de alimentatie die de moeder met pijn en moeite opzij kon zetten, en ''feitelijk gezien'' ook het geld van de kostwinner/vader betreft, omdat de moeder mogelijk niet in staat was om te werken vanwege het op orde krijgen van haar leven en de zorg voor de vraagsteller die ook doorgaat. Vindt beredenering een ''klein beetje'' kort door de bocht.