mag je informatie van de politie vragen over een ongeluk?

Je mag het uiteraard vragen maar dan krijg je het niet. Als het er is kun jet tegen betaling krijgen bij de Stichting Processen Verbaal. De link staat in de eerste bron.

Toelichting:

Als de politie naar het ongeval is gekomen, en dat zal vast, dan hebben ze onderzocht wat er precies is gebeurd. De politie maakt meestal een proces-verbaal op. Hierin staan de belangrijkste feiten rondom het ongeluk en de namen en adressen van de betrokkenen. Deze gegevens kunnen namelijk van belang zijn voor het vaststellen van de aansprakelijkheid.

Die processen verbaal zijn openbaar maar de Politie heeft niet de taak om ze aan het publiek te verstrekken. Daarvoor is er een speciale stichting. Daar zijn ze op te vragen tegen betaling.

Probeer het toch via je vader, hij weet ervan. Dat gaat echt sneller als bedoelde informatie opvragen bij de politie. Dat is een redelijk moeilijke administratieve weg en duurt vrij lang.

Helaas denk ik dat deze gegevens er niet meer zijn. De wet Politiegegevens (WPG) stelt heel specifiek dat politiegegevens binnen 5 jaar (art 8 WPG) en daarna nog eens 5 jaar (art 14 WPG) vernietigd worden. Gegevens worden alleen bewaard indien het bevoegd gezag daarvoor opdracht geeft, bijvoorbeeld een onopgelost misdrijf.

Ook de betrokken agenten zijn waarschijnlijk voorbij hun houdbaarheidsdatum en genieten van hun pensioen.

Ten eerste, vragen mag altijd, het krijgen is een ander verhaal. In tegenstelling tot wat een andere beantwoorder heeft gezegd, is een proces verbaal niet openbaar. Politiegegevens kunnen in een aantal gevallen doorgegeven worden:
Artikel 19 wet politiegegevens. (verstrekking aan derden incidenteel)

In bijzondere gevallen kan de verantwoordelijke, voor zover dit noodzakelijk is met het oog op een zwaarwegend algemeen belang, in overeenstemming met het bevoegd gezag, bedoeld in de artikelen 11, 12 en 14 van de Politiewet 2012, beslissen tot het verstrekken van politiegegevens aan personen of instanties voor de volgende doeleinden:

a. het voorkomen en opsporen van strafbare feiten;
b. het handhaven van de openbare orde;
c. het verlenen van hulp aan hen die deze behoeven;
d. het uitoefenen van toezicht op het naleven van regelgeving.

Nieuwsgierigheid naar wat er gebeurt is, valt hier dus niet onder.

Mijn advies is dus om dit te laten rusten, je vader zal er niet voor niets weinig over kwijt willen. Zoiets is en blijft een gevoelig punt en ik denk/vind dat de pijnlijke herinneringen die dit soort vragen bij je vader ophalen, niet opwegen tegen jouw nieuwsgierigheid.