Kun je belasting terug vragen van boodschappen uit duitsland?

http://www.belastingdienst.nl/wps/wcm/connect/bldcontentnl/belastingdienst/zakelijk/btw/zakendoen_met_het_buitenland/btw_terugvragen_uit_het_buitenland/

Als zakelijke klant dan? Ik betaal als zakelijke aankoop ook de btw gelijk en vraag die later terug met een bonnetje. Ik geloof niet dat je de btw kan laten verleggen bij een supermarkt, dus hoe gaat die betaalde btw van DE naar NL komen?

Overigens geeft de vrager niet aan dat hij als consument koopt of als zakelijke klant. Ik neem aan dat een gewone consument geen belasting terug kan vragen over etenswaar, een zakelijke klant kan dat wel lijkt me. Maar van de laatste twee beweringen weet ik het niet zeker.

Een zakelijke klant kan dat altijd, zolang het voor het bedrijf is (of zou kunnen zijn) en hij de bonnetjes (btw bon), leveringsbon en boekhouding goed bijhoudt. Dan valt hij in het 0% tarief. Ik geloof dat dit dan pas achteraf, met het aangifte doen, verrekend kan worden door de ondernemer, maar niet door de supermarkt al.

(in verband met dat het uit duitsland komt, bedoel ik 0% tarief)

Dus dan moet het bedrijf zijn btw terugvragen aan de Duitse belastindienst? (even voor mijn idee)

Even op internet opgezocht, ik denk dat wat ik bedoel meer over de grotere leveringen gaan, in plaats van de boodschapjes. Voorbeeld op de site van de belastingdienst van wat ik bedoel: Voorbeeld intracommunautaire verwerving
U koopt een partij schoenen in Frankrijk en laat deze vervoeren naar een opslagplaats in Nederland. U verricht dan in Nederland een intracommunautaire verwerving. Over de aankoopprijs van de schoenen betaalt u Nederlandse btw. Hetzelfde bedrag mag u als voorbelasting aftrekken. U moet zich laten registreren bij de Nederlandse Belastingdienst en daar aangifte doen. U krijgt een Nederlands btw-identificatienummer. Dit moet u opgeven aan de Franse schoenenfabrikant. Hij brengt u dan 0% btw in rekening. ___ Site voor meer informatie: http://www.belastingdienst.nl/wps/wcm/connect/bldcontentnl/belastingdienst/zakelijk/internationaal/btw_voor_buitenlandse_ondernemers/goederen/importeren_vanuit_eu_landen_naar_nederland

Volgens mij is (naar analogie van de Nederlandse regels) de Duitse BTW voor boodschappen-in-de-supermarkt voor-privégebruik nooit terug te vragen. Ook niet voor ondernemers. Dat zou uitermate oneerlijk zijn. Het wordt anders als een ondernemer 'bonnetjes' heeft met Duitse BTW erop voor zakelijke kosten. Die BTW kan hij terugvragen via de Nederlandse belastingdienst als hij ondernemer voor de omzetbelasting is, als zijn onderneming in Nederland is gevestigd, als hij (in het voorbeeld) in Duitsland geen aangifte omzetbelasting hoeft te doen en als de gekochte goederen en diensten voor bedrijfsactiviteiten worden gebruikt die met btw belast zijn. Als een verzoek wordt gedaan voor een kalenderjaar, dan moet het bedrag minste € 50 zijn. Bij een verzoek voor een kwartaal moet het terug te vragen bedrag minstens € 400 zijn. Als het gaat om facturen voor goederen die Duitse ondernemers naar Nederlandse bedrijven hebben gestuurd (intracommunautaire leveringen) dan dient daarop geen BTW te worden berekend. Als de Nederlandse ondernemer echter de goederen zelf in het buitenland gaat ophalen, (''afhaaltransactie") moet in principe gewoon de Duitse BTW in rekening worden gebracht. Daar is een uitzondering op (vaste klant, vervoersverklaring maar die laat ik hier verder achterwege.)

Ondernemers kunnen boodschappen voor prive gebruik doen, en zéggen (als er controle komt) dat dit voor het bedrijf is, bijvoorbeeld personeel of iets dergelijks. Daarmee valt veel te sjoemelen helaas. Maar in principe hoort dit niet te kunnen. Voor particulieren kan dit sowieso al niet inderdaad. Dat laatste dacht ik inderdaad al, ik dacht al dat het sowieso van grotere aantallen moest zijn en ook echt vervoer/levering moet zijn in plaats van het afhalen.
Dankje voor je toevoeging verder, altijd handig!

Als bonus dan toch nog de 'afhaalregeling', in dit geval bekeken vanuit het perspectief van een Nederlandse ondernemer bij wie door een Duitse ondernemer goederen worden afgehaald. Maar dat maakt verder niet uit, het gaat om het systeem. "Wat doet u als uw afnemer de goederen zelf ophaalt? Als uw klant de goederen zelf bij u afhaalt (een afhaaltransactie) is het lastiger om te bewijzen dat uw goederen daadwerkelijk zijn vervoerd naar het andere EU-land. Een vaste klant kan dan een vervoersverklaring aan u verstrekken. Hiermee verklaart hij dat hij de goederen naar een ander EU-land vervoert en dat hij bereid is de Nederlandse Belastingdienst in te lichten. Dan hoeft u geen btw in rekening te brengen aan uw klant. Gaat het om een nieuwe klant? Dan rekent u formeel Nederlandse btw. De betaalde Nederlandse btw kan uw afnemer terugvragen bij zijn belastingautoriteiten."
De tweede voorwaarde om geen btw te rekenen is dat u en uw afnemer een btw-nummer hebben. Een btw-identificatienummer is afgeleid van uw btw-nummer en geeft aan dat iemand btw-plichtig is. U vermeldt zowel uw btw-identificatienummer als het btw-identificatienummer van uw afnemer op de factuur. Check altijd of het nummer van uw buitenlandse afnemer klopt. Dit doet u via de Belastingdienst."
http://www.kvk.nl/ondernemen/internationale-handel/douane-en-belastingen/btw-bij-export/btw-bij-export-binnen-de-eu/

(en derde voorwaarde is natuurlijk een btw boekhouding, maar is vanzelfsprekend) Handig stuk!

Vraagsteller had het over 'boodschappen'", "boodschapjes" zelfs. Dan denk ik aan de supermarkt. De BTW over de shampoo, pot pindakaas, de kg aardappelen en het pak WC-papier zijn niet terug te vorderen door een ondernemer die deze goederen privé gebruikt. Een van de eisen om BTW te kunnen terugkrijgen is: "U gebruikt deze door u gekochte goederen en diensten voor bedrijfsactiviteiten die met btw belast zijn." Hoe de Belastingdienst die controle uitvoert, weet ik niet.

Dat zijn jouw gedachten. Omdat uit te sluiten ben ik begonnen met: "Ja, als je daar recht op hebt kan dat:" De controle die ze uitvoeren is steekproefsgewijs en dan gaan ze bonnetjes nakijken en zeggen: U heeft geen werkschoenen nodig met stalen zolen, u verkoopt u zelf als schilder aan huis, dan zeg je terug (of je administratiekantoor), ja, maar in periode x-y heb ik ook in een nieuwbouwsituatie gewerkt waarin dat verplicht was, kijk maar naar rekening z waarin u ziet dat ik voor een hoofdaannemer gewerkt heb. Puur fictief voorbeeld, geen aanvragen voor schilderwerk graag.

Dat zijn dus soms ook de gedachten van de belastingdienst, die zal dus het laatste woord hebben. Echter ervan uit gaan dat iets omdat het in de supermarkt gekocht is niet btw aftrekbaar is, is een aanname die echt onjuist is. Of de vrager dat boodschapjes doen of zakelijke inkopen doen noemt is voor de belasting niet relevant, dat staat niet op het bonnetje ook.

Sterker nog, op de aangifte die naar de belastingdienst gaat, staan alleen getalletjes. Pas wanneer die getalletjes verdacht zijn (teveel omzet ineens bijvoorbeeld) komt de belastingdienst pas kijken en moet je je administratie uitleggen.
(Wel heb ik gehoord dat er binnenkort 6000 medewerker starten om die controle vaker uit te gaan voeren, dit omdat er veel ondernemers zijn die vanalles gaan aftrekken van de belasting, wat eigenlijk voor eigen gebruik is)

Dat kost weer een hoop geld aan de belastingbetaler, die extra medewerkers :-) Dat zou dan het gevolg zijn van de oneerlijkheid van (te) veel ondernemers, die iets te veel en iets te gemakkelijk kosten aan het bedrijf 'toerekenen'. (Het verjaardagscadeau voor het kleinkind als relatiegeschenk in de administratie laten landen en de BTW in vooraftrek nemen, zoiets) Ook ondernemers worden echter geacht de wet te kennen en te weten dat niet alle BTW aftrekbaar is. "Wist ik niet" is geen acceptabel argument.

Jep, dat klopt inderdaad helaas. Maar ze zouden er wel weer meer belasting mee terug kunnen krijgen van de ondernemers omdat er veel ondernemers dus frauderen eigenlijk. Ik bedoelde meer voorbeelden zoals auto's, peperdure 'werkkleding' en dergelijke, niet het cadeautje als relatiegeschenk. De belastingdienst controleert nu sowieso te weinig op of een onderneming zijn spullen wel voor de onderneming koopt. Als ik bijvoorbeeld nu een trimsalon heb en ook bij mensen thuis kom, en ik koop een bestelbusje met alles erop en eraan, allerlei spullen en een computer..voor mijn bedrijf. Maar achteraf blijkt (met de controle dus) dat ik in een jaar tijd 0 klanten heb gehad, en toch mijn auto blijf houden en dergelijke. Dáar controleren ze dan op.
Dat cadeautje of zo zal de belastingdienst niks uitmaken.

zouden = zullen