Persoonlijk ben ik het roerend met je eens, dat de verminkende invloed die een zedendelinquent veel te zwak wordt bestraft en dat het er de schijn van heeft dat
fraude relatief zwaar wordt bestraft.
Het lijkt daarom wel of geld belangrijker is dan mensen.
Je ziet ook in de maatschappij dat alles om geld draait en men met besparingen vaak buitensporig veel leed berokkent.
Waarom dat zo is heeft ook te masken met bewijsbaarheid, getallen zijn hard, getuigenissen en beschrijvingen over (zeden) misdrijven zijn moeilijker hard te maken.
Een zedendelinqent verziekt iemands leven, een mens heeft tegenwoordig een gemiddelde economische waarde van 1-2 miljoen.
In mijn optiek is een mens onschatbaar en onbetaalbaar in waarde.
Echter uitgaande van de economische waarde zou je zelfs op hogere straffen uitkomen dan aan zedendeliquenten wordt uitgedeeld.
Groot probleem is , dat zeer weinig zedenmisdadigers daadwerkelijk gepakt worden, ivm. de bewijsbaarheid van het (vaak langdurig uitgevoerde) misdrijf.
De slachtoffers worden vaak zo getraumatiseerd door zowel de misdadiger als het rechtsysteem , dat het eigen cognitief functioneren sterk kan verminderen.
Daar maakt de misdadiger en zijn advocaat dankbaar gebruik van.
Met gesofistiseerdere aanpak is echter wel veel meer
bereikbaar/bewijsbaar.
Dat levert echter weinig geld op.
Fraudeaanpak is echter een geldgenerator.
De Staat slaat zijn slag en straft streng om fraude te ontmoedigen, dus een vorm van eigenbelang.
Daar schieten de vele zedenslachtoffers, die soms zelfs niet gehoord worden maar wel levenslang hebben echter geen .... mee op.
Blijkbaar is nooit berekend wat het menselijk leed kost,
mensen komen niet op stoom in de maatschappij en bereiken niet de mogelijke hoogte, velen raken afgekeurd.
Zeker mensen die zich aan kinderen vergrijpen verdienen , net als moordenaars de zwaarst mogelijke straf.
Dit is mijn mening.....