Bestaat er zoiets als verzachtende omstandigheden of overmacht bij een (parkeer)overtreding?

"Een gehandicapte in een rolstoel is vrijgesteld van betaald parkeren als deze zijn voertuig op een invalide parkeerplaats zet, is deze niet vrijgesteld van parkeergelden dient de parkeermeter te voldoen aan de wettelijk gestelde eisen en dient een rolstoelgebruiker van de meter gebruik kunnen maken" Maar wat zijn die wettelijke eisen? Ik heb nog nooit een meter gezien waar ik bij kon. Voor veel drukknopjes bij oversteekplaatsen geldt hetzelfde: ik kan er soms net bij, maar vaak ook niet.

De hoogtes van de drukknoppen en de inworphoogte parkeermeters is opgenomen in de WVW inrichtingseisen voor een weg. Zo mag de drukknop voor een voetgangerslicht niet hoger zitten dan 120cm boven het wegdek, een hoogte waar ook een rolstoelgebruiker bij kan.

120 cm? Ik kan echt zo hoog niet reiken. En dan zit mijn buitenrolstoel redelijk hoog.

Is er dan in het verkeer nooit sprake van overmacht? Je bent immers niet verplicht om daaraan deel te nemen.

Deelnemen aan het verkeer is wel noodzakelijk, zodra jij gebruik maakt van een weg ben je deelnemer aan het verkeer al is het maar om bij de melkboer die voor je deur stopt een pakje suiker te halen.

Maar het is nog altijd je eigen keuze om naar buiten te gaan, net zoals het je eigen keuze is om al dan niet te parkeren. Naar mijn idee is het zo dat zodra je auto gaat rijden, je af en toe ook ergens zult moeten parkeren. Of je moet alleen af en toe een rondje rijden en dan weer uitkomen in je eigen garage, maar dan heeft het hebben van een auto weer weinig zin. Maar niemand dwingt je om een auto te kopen, niemand dwingt je om de weg op te gaan, en niemand dwingt je om te parkeren. Als bij deelname aan het verkeer overmacht bestaat, waarom dan bij parkeren niet? Als je ergens heen wilt, moet je ergens parkeren. Of je moet thuisblijven, wat maar weer bewijst dat ook het deelnemen aan het verkeer een vrije keuze is.

Beste Lies. Leg dat uit aan de Raad van State, leg uit dat parkeren op een betaalde parkeerplaats noodzakelijk is en je daarom op overmacht kunt beroepen. Betaald parkeren is juist ingevoerd om parkeerdruk in bepaalde gebieden te verlagen en niet om mensen geld uit de zak te koppen, je bent dus niet verplicht om daar te parkeren, deelnemen aan verkeer is een gedwongen iets anders kom je nooit je huis uit, ook te voet ben je deelnemer aan het verkeer, niet deelnemen aan het verkeer is niet deelnemen aan de maatschappij dus het is geen vrije keus om deel te nemen aan het verkeer.

Ook deelnemen aan de maatschappij is een keuze. Wanneer ik bij de WMO een hulpmiddel zou aanvragen om bijvoorbeeld boodschappen te kunnen doen, krijg ik de reactie dat ik die maar online moet bestellen. Ik ben het met je eens dat deelnemen aan het verkeer noodzakelijk is om deel te nemen aan de maatschappij, maar ook die deelname is een keuze, zeker met de technieken van tegenwoordig en de mogelijkheden om allerlei zaken online te regelen. Met betrekking tot het parkeren: gehandicaptenparkeerplaatsen zijn niet voor niets vlak bij de ingang van een gebouw. Tien blokken verder gaan staan om daar niet betaald te hoeven parkeren, is voor veel gehandicapten geen optie. Wanneer je bijvoorbeeld de transfer moet maken met de rolstoel naast je auto, kun je vaak alleen maar uitstappen op een gehandicaptenparkeerplaats. Wanneer die valt binnen een zone voor betaald parkeren, is daar parkeren noodzakelijk om op die locatie te komen. Wanneer je stelt dat dit parkeren een vrije keuze is, is dat inderdaad een vrije keuze in die zin dat deelnemen aan de maatschappij ook een vrije keuze is. Je kunt er immers ook voor kiezen om geen vergadering te plannen, niet naar je werk te gaan, geen afspraak te maken bij je arts, geen boodschappen te doen, en geen sociale activiteiten te ondernemen. Wanneer je ervoor kiest dat wél te doen, zul je - zéker als gehandicapte - soms geen optie hebben om te parkeren op een betaalde parkeerplaats.

Beste Lies. Overmacht is enkel van toepassing als een ander jou iets aandoet zodat er iets gebeurd waar jij volgens de regels schuldig aan bent maar door de actie van de derde niets aan kunt doen. Een verkeerd geplaatste parkeermeter is geen actie maar een vaststaand feit, overmacht is niet van toepassing.

Maar wat is dan de oplossing in zo'n situatie? Wanneer je als rolstoeler op één plek kan parkeren (want andere parkeerplaatsen te ver weg) en na het uitladen en uitstappen bemerkt dat je niet bij de parkeermeter kunt. Gesteld dat er ook niemand in de buurt is die kan helpen, en je ervoor kiest om wél naar je afspraak te gaan (dus niet weer inlaadt, instapt en wegrijdt), wat is dan de correcte manier van handelen? Zou je voor die situaties een soort schuldbewijs achter je voorruit kunnen leggen, en achteraf het parkeergeld kunnen overmaken? Of is dat een hele vreemde gedachte?

Om te beginnen leg je je IPK achter de voorruit, daarnaast kan je een vooruit geschreven brief kunnen leggen dat je wegens je handicap niet in staat was de verschuldigde parkeergelden te voldoen en je graag een rekeningnummer wilt hebben waar je alsnog de parkeergelden naar kunt overmaken, leg daarnaast je parkeerschijf met de tijd van aankomst, je kunt dan ook direct contact opnemen met de dienst parkeerbeheer in die gemeente met de mededeling dat je vanwege je handicap niet kon betalen. Daarna is het maar hopen dat een parkeerwachter het begrijpt en geen parkeerbon uitschrijft.

Toch omslachtig. Ik zou pleiten voor een soort parkeerabonnement, in elk geval voor gehandicapten dan. Daarmee omzeil je ook meteen mooi het hele gedoe van: transfer naar rolstoel, liftje oprijden, deuren open, liftje naar beneden, liftje afrijden, liftje naar boven, deuren dicht, kaartje kopen (waar dat al kán!) en dan deuren weer open, liftje naar beneden, liftje oprijden, rolstoel positioneren naast bestuurdersstoel, transfer maken naar bestuurdersstoel, transfer maken naar rolstoel, liftje oprijden, liftje naar beneden, liftje afrijden, liftje naar boven, deuren dicht, om dan boodschappen te gaan doen. Volgens mij ben je voor een paar kleine boodschappen meer tijd kwijt met je parkeerkaartje neerleggen dan met het boodschappen doen. Tel dat op bij het automaten-probleem, en het is duidelijk tijd voor een handiger oplossing!

Als dat geregeld zou kunnen worden!!!!!! Ik zou het toejuichen.

Gelukkig :-). Ik kwam laatst nog hele discussie tegen naar aanleiding van het (in de eerste kamer gestrande) wetsvoorstel om parkeren voor gehandicapten in heel Nederland gratis te maken. In veel gemeentes is dat al zo, dus daar kun je je nog lelijk in vergissen ook. Maar goed, discussies hierover zijn vaak alleen maar gericht op "iedereen moet betalen, dus gehandicapten ook", óf "gehandicapten betalen al voor de keuring van de kaart/hebben veel extra kosten, dus mogen best gratis parkeren". Zelden is er ook aandacht voor het praktische aspect. Alsof bijna niemand er over nadenkt dat veel gehandicapten ook bij een verlaagde automaat niet kúnnen betalen, omdat je dan wel je armen goed op moet kunnen tillen, én dat het met transfers en alles minstens zes keer zoveel tijd en energie kost om in en uit je auto te komen als je rolstoelafhankelijk bent. 'Even' zo'n kaartje onder de voorruit leggen zal niet gaan. Sterker nog, ik kan niet eens zonder hulpmiddelen tot onder die voorruit reiken. Wel of niet moeten betalen zal me werkelijk een worst wezen, maar het moet wel mogelijk zijn. Hé, bedankt voor je uitleg en reacties hier!