Hebben mijn ouders het recht om iets van mij af te pakken wat ik zelf gekocht heb?

Zolang je minderjarig bent, zijn wettelijk gezien al jou bezittingen eigendom van je ouders, ook als je het zelf gekocht hebt, tot je 18 bent. Maar maar weinig ouders zullen daar misbruik van maken gelukkig.

Maar zelfs zonder dat, hebben ze opvoedkundig gezien het 'recht' het tijdelijk in beslag te nemen als dat jou opvoeding bevordert. Bijvoorbeeld omdat je zoveel met de iPod bezig bent dat je geen huiswerk meer maakt, of op school uit de klas gestuurd wordt, of dat er geen normaal gesprek meer met je te voeren valt omdat je alleen maar naar dat ding zit te staren. Ook als strafmaatregel voor iets anders kunnen ze dat gewoon doen, ja.

Ligt aan je leeftijd , maar in principe zien hun het als een soort een 'machtsmiddel' mocht je niet luisteren of dingen niet doen waar hun van jouw verwachten dat jij het wel doet , trek je aan het kortste eind .

Jij vind de Ipod een leuk ding en zit er vaak mee , dus pakken hun het af totdat jij luistert of iets doet wat ze vragen

Laat ik het zo zeggen dat een Ipod voor veel kinderen (maar ook volwassenen) blijkbaar erg verslavend is en bovendien maakt het je erg eenzaam want het sluit je van de omgeving af. Zo raak je ook meer in een isolement en het kan zomaar zo zijn dat je ouders dit willen voorkomen, niet goedschiks dan maar kwaadschiks. Dit zul je moeten begrijpen want ze willen ook nog wel iets aan je hebben in huis, een kind de hele dag met een Ipod op.

Toegevoegd na 49 minuten:
Is ook niet gezellig wilde ik er nog aan toevoegen....antwoord was nog niet af zag ik....

Jij hebt het recht op opvoeding zodat je een evenwichtige volwasse worsf. Je ouders hebben de plicht om je tot een evenwichtig persoon op te voeden.
Je vertelt niet hoe vaak en waarom ze het ding van je afpakken, maar ja, het kan onderdeel uitmaken van je opvoeding.
Jij ziet ws niet in wat de bedoeling van dit handelen van je ouders is, maar onder normale omstandigheden kunnen wr wel stellen dat je ouders dit recht hebben.
Spreek er anders eens over met ze, op een moment dat het afpakken niet aan de orde is.

Je ouders nemen het tijdelijk even weg als strafmaatregel Ze pakken het niet van je af om nooit meer terug te geven. Zelf gekocht of niet, het is inzet bij volgens hen niet toelaatbaar gedrag.Omdat je er graag mee bezig bent is dat blijkbaar dè manier om jou te raken.

Er is nog veel te veel taboe rond technologie, en de meeste oudere mensen zijn er tegen of bang van omdat ze dit niet verstaan. Daarom krijgt de technologie vaak de blaam ipv het eigenlijke probleem in de familie. Iemand bestraffen door hun dingen weg te nemen is ook niet de juiste houding, dat toont enkel zwak gedrag van de ouder, die blijkbaar zelf niet tegen de situatie opkan en zulke radeloze middelen ter hand neemt.
Beter zou zijn erover te praten, en dat kan met een minderjarige maar slecht. In therapie vind je dan toch erg snel dat ouders tegen de technologie die hun kind gebruikt iets hebben, omdat dat zo niet was in hun tijd. Ze hebben angst dat hun kind nog "succesvol" zal zijn, met waarden die als "normaal" gevonden worden zonder zich slechts eenmaal de vraag te stellen of dat hun kind gelukkig maakt. Dat is zoiets als FPS de blaam geven van agressieve jongeren, of een ipod de schuld geven als kinderen er in de klas naar luisteren. Als er in de klas naar geluisterd wordt, dan is geen respect de oorzaak en dan zal een tijdelijk missende ipod hier weinig aan veranderen. Als de ouders van mening zijn dat er gewoon te veel naar geluisterd wordt, dan hebben de ouders een probleem en niet het kind. Dan is het wachten tot je achttien bent en verhuizen.. Dingen met je ouders bespreken is natuurlijk het beste als dat kan, maar als je al naar je rechten zoekt om het tegen hun te gebruiken.. Lijkt me eigenlijk logisch als je ouders zulke methoden als opvoeding aanzien... De meeste ouders zijn zwak, eigenlijk is de mensheid zwak, en we krijgen kinderen.. :D Praat erover, probeer jezelf niet te verdedigen tegenover hun en probeer vooral betere argumenten en slimmer als hun te zijn. Laat ze merken dat ze niet juist zijn met wat ze hier doen en begin eerst met hun te vragen wat hun eigenlijk stoort, wat ze denken hiermee te bereiken, want jou is het niet klaar. Als ze een punt hebben dat je niet uit de voeten kan moet je het toch accepteren en kan je waarschijnlijk wel met hun over alternatieve opvoedingsmethodes praten die bij het onderwerp blijven van de fout, en niet gewoon een tijdelijke blokkade zijn. (Bijvoorbeeld bij ipod gebruik in de klas, geef hem ZELF eerst een week lang aan je ouders uit eigen initiatief, vergeet je het +1 dag, daarna is het aan jou om hem in je rugzak te hebben tijdens de klas en toch het zelfdisscipline en respect tegenover je leerkracht te hebben er niet naar te luisteren.) Hopelijk komen jullie hiermee verder! :)