Is iemand die 'klaar is met zijn leven' per definitie depressief? Waarom (niet)?

ik denk het niet, er kunnen ook redenen zijn zoals ernstig en ongeneeslijk ziek, mensen bereiden zich dan voor op het einde en zijn op een bepaald moment 'klaar' ervoor , ze hoeven dan niet perse depressief te zijn maar zijn er gewoon klaar voor en hebben al een soort afscheid genomen van alles en iedereen die dierbaar is.

Dat kan zo zijn, maar het hoeft niet zo te zijn.
Iemand van 93 die te horen krijgt dat hij ernstig ziek is, kan tot de conclusie komen dat hij "klaar is met zijn leven" en kan er voor kiezen om geen lijdensweg van allerlei operaties ed te ondergaan. Dat heeft dan niets met depressiviteit te maken, maar met een weloverwogen keuze.

Ik denk dat je de vraag om zou kunnen draaien: Is iemand die per definitie depressief is, klaar met zijn leven?
Ik denk namelijk dat mensen die diep depressief zijn, wel zo'n beetje klaar zijn, om hun verblijf nier te verruilen voor het hiernamaals.

sommige mensen hebben een heel sterk bepaald doel in het leven en als ze dat bereikt hebben zijn ze klaar ermee , soms houdt het dan op voor hun en hoeft het niet meer zo, zoals een bekende eens zei:
Het is goed een uiteindelijk doel te hebben om naar toe te gaan , maar het is de reis die er uitéindelijk toe doet.

nee hoor dat hoeft absoluut niet.
ik heb zelf heel bewust 3x afscheid van iedereen genomen.
dit gebeurde op de oceaan, en na het commando.. stand by for leaving the ship.

Nee.
Mijn ouders hadden na hunt 80ste ongeveer
gewoon geen zin meer in het leven.
Niets hoefde meer.
"We gaan toch dood" was een veel gebruikte opmerking.

Toen mijn moeder overleden was, werd het voor mijn vader nog erger.
Hij was er helemaal klaar mee.
Dus toen hij in het ziekenhuis kwam voor een onderzoek hebben we in goed oveleg besloten dat hij niet behandeld zou worden.
Hij is vredig gestorven.

Nee ik denk het niet.
Depressiviteit is anders dan suïcidaal zijn.
Depressief hoort bij niet uit bed kunnen komen, enz
Echter helpen medicijnen zoals antidepressiva wel tegen suïcidale gedachten.
Zelf slik ik ook antidepressiva maar dat ik omdat ik niet uit mijn bed kon kokmen/sterke daling van het inzien van positiviteit, geen eetlust enz. maar ik was ben niet suïcidaal.

Nu de feiten.

DSM-IV-criteria

Volgens de DSM-IV-TR-criteria voor het diagnosticeren van een ernstige depressieve episode moeten één of twee van de volgende elementen aanwezig zijn:

A. Gedeprimeerde stemming (1) of verlies van belangstelling of genoegen (2).
Bij deze twee criteria moet worden uitgesloten dat ze zijn veroorzaakt door een lichamelijke aandoening of stemmingsincongruente wanen of hallucinaties. Het volstaat om één van deze symptomen te hebben indien het gepaard gaat met minstens vier van de volgende symptomen:

Gedeprimeerde stemming gedurende het grootste deel van de dag.

Duidelijke daling van belangstelling in aangename activiteiten.

Veranderende eetlust en duidelijke gewichtstoename of gewichtsverlies.

Verstoord slaappatroon of slapeloosheid of meer slapen dan normaal.

Veranderingen in activiteitenniveaus, rusteloosheid of zich beduidend langzamer bewegen dan normaal.
Vrijwel alle dagen vermoeidheid of energieverlies.

Gevoel van schuld, hulpeloosheid, bezorgdheid, en/of vrees.

Verminderde capaciteit om zich te concentreren of besluiten te nemen.


Suïcidale gedachten.


B. De symptomen voldoen niet aan de criteria voor een gemengde episode.


C. De symptomen veroorzaken klinisch significant lijden of belemmering in sociale, beroepsmatige of andere belangrijke omstandigheden.


D. De symptomen zijn niet het gevolg van directe fysiologische effecten van middelengebruik (bijvoorbeeld drugs of medicatie) of een somatische aandoening (bijvoorbeeld hypothyreoïdie).


E. De symptomen kunnen niet beter worden verklaard door rouw, bv. na het verlies van een geliefde persoon, de symptomen duren langer dan twee maanden of worden gekenmerkt door belemmering in het functioneren, preoccupatie met waardeloosheid, suïcidale gedachten, psychotische symptomen of psychomotorische retardatie.

Ik hoop u hiemee voldoende mee geïnformeerd te hebben.

Het heeft zelfs niets met elkaar te maken.
Je kan klaar zijn met je leven omdat je niets meer te wensen hebt en een fijn leven gehad hebt.
Ik herinner me een paar jaar geleden de oudste inwoonster van ons land, zij was 114 en vroeg zich af wanneer ze eindelijk eens gehaald zou worden.
Die vrouw had het gehad. Geen uitdagingen meer, alle vrienden en familie waren haar ontvallen en elke dag wachten tot er boontjes op tafel gezet werden.
Dan heb je het wel een keer gehad.
Gewoon geen zin meer, of heel tevreden met alles afscheid nemen lijkt me een fantastische dood.
Alle angst voor niets geweest.