waarom gebeurt er altijd iets, op momenten dat het echt nietmag/kan..

Op momenten dat het WEL 'mag'/ kan, merk je het eigenlijk niet eens omdat het van die automatische gedragingen zijn. Maar op het moment dat het niet 'mag; en je je er (dus) ook nog eens op gaat focussen, voel je eigenlijk pas dat dat plekje jeukt, dat je moet hoesten, dat je een wind moet laten, noem maar op.
Of het nu krabben bij de kapper, hoesten tijdens een concert of ruften in de rij van de supermarkt is, het gaat meestal zo ongemerkt, dat je er niet bij stilstaat. Kun je het je even niet permitteren, dan gaat dat normaliter kleine gevoel enorme proporties aannemen en kan het zelfs ondraaglijk worden. Maar het ontstaat niet juist op dat moment ; dat type aandrang heb je eigenlijk ongemerkt de hele dag door, en ongemerkt reageer je er dan op de juiste manier op. Waardoor het niet erger wordt of opvalt.