Hoe ga ik om met bureaucratie?

Tegen deze woede kun je niets beginnen omdat het zo ontzettend terecht is dat je woedend bent.

Veronderstel dat men nu al naar 2 minuten over 11 een afspraak zouden maken, wordt dat de volgende keer 4 minuten over 11 en zo steeds later.
Ze houden zich precies aan de regels.
om te verkomen dat het helemaal uit de hand loopt.
Het enigste wat je kunt doen is het accepteren.
omdat het geen zin heeft om er tegen in te tegaan.

Tuurlijk ben je boos.

Wat je kunt doen is op je allerliefst vragen of ze voor één keertje een uitzondering kunnen maken, en dan met een driejarig stemmetje zeggen "Ik zal het nooooooit meer doen, beloofd!"
Als ze een beetje humor hebben maken ze dan wel een uitzondering, en zo niet, dan heb je zelf toch nog even gelachen.

Dat is geen bureaucratie. Dat is iemand die zich gewoon aan de interne regels houdt.

Er is ongetijfeld een inloop spreekuur.

Toegevoegd na 34 minuten:
OK; Als je niet meer boos wilt worden, moet je je bedenken dat de individuen die achter het loket ook geconfronteerd wroden met regels. Sommige hiervan vinden ze redelijk, andere niet. Maar feit is: Ze doen oko hun werk, kunnen niet vaak uitzonderingen maken. Alleen in echte uitzonderingsgevallen kan dat wel.

Er zijn meer mensen die hier mee worstelen.
Zie bron;

In één van de reacties zeg je dat je 'nou eenmaal zo bent'. Ik denk dat daar een belangrijke bron voor je probleem zit. Zonder gekheid, ik zeg dit niet om met je te spotten:

Het eerste wat je moet doen, is ophouden met jezelf (en anderen) te vertellen dat je 'nou eenmaal zo bent'. Als je iets aan jezelf wilt veranderen, werkt dat gigantisch contraproductief.

Zolang je dit gedrag beschouwt als iets dat onlosmakelijk met jou verbonden is, dat inherent onderdeel van jouw essentie is, zal het je met de beste wil van de wereld niet lukken er iets aan te doen.

Beschouw dit als iets dat je *doet*, niet iets dat je *bent*.

Dingen die je doet, kun je wél veranderen. Dat wil niet zeggen dat je niet boos wordt, maar wel dat je in staat bent zelf te kiezen hoe je reageert op dat boze gevoel. En dat je daar dus ook op kunt reageren op een andere manier dan door tegen mensen te schreeuwen en te schelden. Kwestie van kiezen in plaats van je mee te laten voeren door je emotie.

Denk maar aan de dokter die moest de trein halen en die gaan tegenwoordig ook erg op tijd.