Hoe werkt het nu met spermadonatie?

Nee, je hoeft tegenwoordig niet ineens jezelf voor te stellen ofzo, maar je wordt zodanig geregistreerd dat het later voor kinderen , ouders of een arts mogelijk is te achterhalen wie hun natuurlijke 'vader' is. Dat blijkt gewoon veel leed bij de kinderen te voorkomen, en kan ook belangrijk zijn in het geval van erfelijke aandoeningen.
In eerste instantie mogen ouders lichamelijke en sociale gegevens opvragen.

Lichamelijke gegevens van de donor zijn bijvoorbeeld postuur, haarkleur of oogkleur. Voorbeelden van sociale donorgegevens zijn opleiding en de leefsituatie.
Alleen de huisarts mag in voorkomende gevallen medische gegevens opvragen zoals de bloedgroep of erfelijke gegevens.

Vanaf dat een kind 16 is mag het persoonlijke gegevens van de donor opvragen, maar deze moet daarvoor dan nog wel toestemming geven. Dat gaat niet achter je rug om. Je bent ook niet verplicht om contact met ze te onderhouden ofzo, of vader te zijn ; vaak is men al tevreden met bijvoorbeeld een foto en een summiere beschrijving van je leven. Maar helemaal anoniem, zodat nooit meer iemand iets kan achterhalen, dat is geen mogelijkheid meer.

Voor de meeste spermadonoren echter is dat in de praktijk geen bezwaar gebleken, omdat ze weloverwogen donor zijn geworden om kinderloze stellen te helpen en niet uit financiele overwegingen. Dat er kinderen van kunnen komen die meer willen weten, ligt dus in de lijn der verwachting.