Kinderen opvoeden: hoe ver kun je gaan met potentiële confrontatie?

Heel simpel:

Niets opdringen, niets verbieden.

Niets verstoppen, geen taboe.

Alles is bespreekbaar.

Toegevoegd na 37 seconden:
Kinderen geven zelf hun grenzen wel aan, als je ze daarvoor de ruimte geeft.

Ga met je kind mee... Dus als je kind ermee komt, ga er dan spontaan op in en je weet precies wat je moet zeggen op dat moment... Je hoeft niet de hand te pakken en op een hete pit van het fornuis te drukken om het te leren dat het heet kan zijn... Het zal zich vanzelf oplossen, maar laat je kind ermee komen, dat is mijn stelregel... Wees er een tikje passief in zelfs...

Gooi het zeker niet dood met overtollige informatie waar het nog langer niet aan toe is...

ik zelf denk dat je niet geheelonthoudend kan zijn tegenover je kinderen. Kinderen die overal voor beschermt worden, krijgen het later vaak keihard op hun bord, vroeger keek ik zelf ook stiekem dingen die eigenlijk niet voor mijn leeftijd geschikt waren, maar ik ben er niet beter of slechter van geworden, maar wel wist ik dat het bestond. En daarbij op school komen ze ook in confrontratie met kinderen die wél alles zien, en alles weten. Hoever je kan gaan, ligt denk ik ook aan het soort kind. Met je een zal je voorzichtiger om moeten gaan dan de ander. Ikzelf ben vrij open in dingen tegenover mijn zoontje, wel heb ik op mijn digitenne het sexkanaal achter een slot gezet , want dat is gewoon te ranzig voor kleine kinderen, en dat is iets waar ze nog lang niet mee bezig hoeven te zijn. Zelf tekenfilms worden steeds agressiever, en als ik merk dat hijzelf ook agressiever word van een bepaalde tekenfilm (in dit geval the turtels) spreek ik hem daar op aan, en mag hij voorlopig even geen turtels kijken.

Dat zal niet meevallen om dat te schiften, al helemaal niet als ze ook bij vriendjes kunnen kijken.
En waar worden kinderen bang voor? dat zal per kind verschillen.
Even een voorbeeld; ik heb 2 dochters en toen die klein waren hebben ze allebei een tekenfilm gezien van Oliver Bommel.
Een leuke film zo rond de kerst met geen enkel geweld erin.
Daarna kreeg onze jongste dochter rare nachtmerries over een krokodil, we snapten er niks van.
Tot na een maand of 2 onze oudste dochter er ook wakker van werd, hoorde waar het over ging en half slapend tegen ons en haar zusje zei, nee joh dat was geen krokodil maar een draakje.
Toen wisten we wat het was, ze droomde over een draakje waar ze niet bang voor was maar die ze zielig vondt.
Nadat we hadden uitgelegd hoe en wat, hielden de nachtmerries op, gelukkig.
Hiermee bedoel ik ook een beetje te zeggen, wat ze ook zien als het kwartje verkeerd valt heb je nog steeds een probleem.

is per koter verschillend. dus een kwestie van ken je kind. als ik hier haary potter laat zien,, dan is de oudste van tien, er weken mee bezig en scheelt het maar een haar of hij de bezem probeert te starten, (laatste niet echt natuurlijk) maar hij loopt echt al weken door het huis met zeer slecht uitgesproken toverkreten. waardoor ik echt zo iets heb van nou.. tover de dader maar weg.
(heeft H.Potter gezien bij z'n echte, lees "verwen" pappa)

Niet al te voorzichtig zijn, maar wel heel goed opletten.

Je moet kinderen niet bang maken met allerlei ranzige voorbeelden.
Maar ook niet alles voor ze verstoppen.