`Is´ een mens zo als hij zichzelf ziet of zoals hij door een ander gezien wordt of..........?

Hij is zoals hij zichzelf ziet.

Waarom?
'De ander [persoon b]' kent de persoon [a] alleen in situaties waar hij zelf bij geweest is. Da is een subset van alle momenten van de dag. omdat we ons altijd aan de situatie en mensen om ons heen aanpassen, betekent dat persoon b altijd het gedrag van persoon a beinvloedt. Daarom is persoon A veel breder dan wat persoon B te zien krijgt.

Je vraag klopt niet: een mens 'is' gaat er van uit dat er een objectieve beschrijving van zou zijn.
maar zoals hij zichzelf ziet is altijd subjectief, en zoals anderen hem zien is ook subjectief.

In de regel is een mens datgene wat hem waardevol maakt voor de omgeving en voor zichzelf, dus is het een combinatie van beide.

In mijn optiek is hij beide.
Voor zichzelf zoals hij zich ziet en voor de buurman zoals die hem ziet. Een mens kan dus op eindeloos verschillende manieren gezien worden.
Een misdadiger bijvoorbeeld, is voor mij een vreselijk mens. Maar de moeder van die misdadiger zal de daden van haar zoon allicht wat vergoeilijken; zij heeft hem immers ook gekend toen ie nog een schattige baby was.

Een mens kan zichzelf niet zien, hij is dus zoals hij gezien wordt door anderen (spiegelen). Hij ziet ziczelf door zijn omgeving.

Een mens is zoals hij is, onafhankelijk van hoe hijzelf of anderen hem zien.

Een vervelend persoon kan zichzelf als vriendelijk beschouwen.

Een ander kan een vriendelijk persoon als vervelend ervaren.

Beide waarnemingmethodes zijn dus niet volledig betrouwbaar.

Hij 'is' geen van beide.

Wat iemand zelf ziet is een (subjectief) beeld van wat of wie hij is.

Wat een ander ziet is een (subjectief) beeld van wat of wie hij is.

Deze beelden (imago's) kunnen meer of minder overlappen, maar de kans dat één van de beelden volledig overeenkomt met de 'objectieve waarheid' is te verwaarlozen.

Of geen van beide... De mens is wat een mens is, een mysterie dus en dat is niet zoals ik het zie EN niet zoals een ander dat ziet...

Als ik mezelf zie is het altijd een spiegelbeeld van dat wat is... Ik kan mezelf nooit zien met een ongebroken lichtstraal...

Dat ik niet ben wat een ander ziet, kun je al heel snel, de een ziet mij als betrouwbaar en een ander ziet mij als onbetrouwbaar, dus als het kan veranderen kan het geen waarheid zijn... En dan staat zelfs de aard van de mening van de ander ter discussie... Dus ik ben zoals de ander mij ziet, is al helemaal niet waar...

Dat ik ben zoals ik mezelf zie, kan ook niet waar zijn, omdat ik mezelf NOOIT kan zien... Het is doodgewoon onmogelijk, omdat IK de ogen ben die zien, dat ben ik... Dus alles wat het oog ziet is BUITEN mij, ook al denk ik in mij te kijken... Het is altijd een resultaat van een straal licht die begint bij MIJ en eindigt bij de ander, waar ik ook kijk... Ik zal je zeggen dat dit erg moeilijk is om te begrijpen en als je dit begrijpt dat de lezer dezes zeer intelligent is...

Wat je kunt zien is afhankelijk van wat je verstand kan verwerken. Je verstand is een onderdeel van jou, en kan zodoende nooit het geheel zien.

Wat anderen zien is ook afhankelijk van hun verstand kan verwerken, die kunnen ook niet alles zien.

Wat je ziet/ervaart is allemaal afhankelijk van het denkkader, het wereldbeeld waarin je leeft. Vandaar dat in sterk verschillende culturen heel anders tegen het mens-zijn aangekeken wordt, wat de mens eigenlijk is. Dus zien ze ook een heel verschillende jij of ik. En ik denk dat in alle verschillende culturele zienswijzen een kern van waarheid zit.

En mens is geen robot van een bepaald merk en type. Sommigemen mensen proberen doelbewust hun immage zo aan te passen dat ze daar de meeste baat bij hebben. Voor je geestelijke gezondheis is beter, dat je houdt van zoals je zonder veel inspanning bent. Een mens 'is' niet, maar hij is een conceptie en de conseptie die je het lagst volhoudt is op dat moment zoals je bent. Denk maar eens aan de ontwikkeling van onze beroemde golfer.

Een mens is voornamelijk zoals hij zichzelf ziet.
Alleen ziet hij zichzelf zo ongelooflijk beperkt (door illusies en angsten) dat hij aan zijn omgeving moet vragen wie zij eigenlijk denken dat hij is!
Zijn omgeving ziet hem echter net zo beperkt als hijzelf dus blijven de illusies, de angsten gespiegeld tussen de mensen onderling. Het is wel een mooi systeem, maar nog niet helemaal af!

door hoe hij zich zelf ziet... je moet kunnen zijn wil je wie je zijn wil..dat is erg belangrijk! maar ook is het belangrijk hoe andere mensen je zien.. ook al moet je je daar niet altijd wat van aan trekken, en ook zeker niet te veel!