Hebben 'gelovers' een minder sterke realiteitszin?

Ja, ze negeren veel wetenschappelijk onderzoek,dat in strijd is met uitspraken in hun heilige boek en dat likt me idd een ontkennen van de realiteit.

Ja en nee. Hun realiteit is een andere dan van iemand die niet gelovig is.
Daarom zal je als niet gelovige vinden dat hun realiteitszin niet klopt.

Mensen hebben geen zintuigen die realiteit of waarheid waarnemen en met onze hersenen nemen wij vooral graag waar wat we toch al dachten te zien. Zo ziet iedereen zover als zijn neus lang is, de neuzen staan alleen niet allemaal dezelfde kant op.
Welke neuzen het nu precies bij het rechte eind hebben moeten we maar af wachten.

Ik zie de realiteit gewoon anders, maar daardoor denk ik niet dat het minder sterk is.

De realiteit is je leefwereld zoals je die ervaart. Het is mogelijk dat gelovigen de wereld anders ervaren, dan mensen die iets anders denken te weten of aan te nemen, (is in feite ook een geloof). Uiteindelijk gaat het allemaal om het zoeken naar zekerheid. Waar gaan we naartoe en waar komen we vandaan, en waarom zijn we eigenlijk hier.
En ieder mens kan daar andere antwoorden op bedenken.
Alles tesamen is een perceptie van de realiteit: dwz zo denkt iemand, neemt iemand aan, dat de werkelijkheid in elkaar zit. Communicatie met ""andersdenkenden"" kan soms moeilijk zijn. Eigenlijk helpt het wel als je van die verschillende aannames of geloven een en ander weet, en terug kan voeren naar de basis.
Een voorbeeld: ik geloof dat het leven zin heeft, ook al kan ik het zelf niet altijd zien. Anderen kunnen bv geloven dat de hele kosmos en heel ons bestaan een grote toevalligheid is, waar uitsluitend het recht van de sterkste heerst.
Die twee opvattingen geven een andere kijk op de werkelijkheid.

Ik leef in 3 verschillende realiteiten, de normale realiteit, de spirituele realiteit, en de autistische, haha.
En het is niet dat ik wetenschappelijk bewijs ter zijde leg, Ik heb er gewoon in het algemeen geen intresse voor.
Sommige wetenschappelijke dingen boeien mij wel, maar andere niet.
Ik hou me er gewoon niet zo mee bezig, omdat het me niet interesseerd, maar als die mensen het leuk vinden om te doen, dan moeten ze da doen, ik houd ze niet tegen.
En het is natuurlijk ook wat men denkt wat de realiteit is.
En eerlijk gezegt wil ik niet te veel in de normale realiteit leven, want dat is zwaar, geefd pijn en verdriet.
Sind de spirituele wereld voor mij open is gegaan, ben ik een veel sterker, en aardiger persoon geworden, en pijn en verdriet is veel minder van de orde, en als ik het heb, dan kan ik het beter verwerken.

Hoewel sommige mensen blijven geloven dat leven spontaan uit dode materie ontstond, moet de eerste fabriek nog worden opgericht die wagonladingen met chemicaliën omzet in levende cellen. Als het leven spontaan is ontstaan, waarom kan de mens het proces dan niet herhalen en uitbreiden? Eenvoudig omdat de feiten tonen dat alle bekende levende dingen afkomstig zijn van reeds bestaand leven.

Wie zijn de realisten?

Toegevoegd na 16 minuten:
Op grond van het bewijsmateriaal blijkt de theorie van de spontane generatie in het rijk van science fiction thuis te horen en derhalve geen wetenschappelijk feit te zijn. Vele ondersteuners ervan hebben klaarblijkelijk in dit soort aangelegenheden de wetenschappelijke methode vaarwelgezegd, om te geloven wat zij willen geloven.

Dat kan, als je je geloof gebruikt om te vluchten van de realiteit.
Dan schep je je eigen werkelijkheid, die ver van de realiteit afstaat.

Mensen met realiteitszin zijn per definitie geen gelovers. Je gaat geloven omdat je geen vragen meer wilt stellen, je niet meer weer twijfelen, je een leven zonder zin te gruwelijk vind, je rust wil hebben in je leven. Inderdaad gelovers leven langer en prettiger.

Ze hebben nogal eens de neiging hun onontneembare recht op een eigen mening te verwarren met een niet bestaand recht op hun eigen feiten, inderdaad.

Neem bijvoorbeeld homeopathische middelen. Als deze écht zouden werken zoals beweert werd door Hahnemann, zou dat betekenen dat onze opgedane kennis van natuur- en scheikunde overboord gegooid zou moeten worden. Dan zeg ik níet dat het geen effect kan hebben (zoals elk placebo, niet meer, niet minder), maar wél dat als je een stof in water stopt, dit vele malen verdund - soms zover dat de stof aantoonbaar niet meer aanwezig is - en dat het dan ineens beter zou werken omdat water een geheugen heeft (maar vergeet dat het al jaren gebruikt is om bijvoorbeeld toiletten door te spoelen).

Neem bijvoorbeeld de ophef in Staphorst over de archeologische vondsten aldaar van zaken die ouder zijn dan de bevolking meent dat de wereld is. Leuk, maar die datering is ergens op gebaseerd; meermaals op verschillende wijzen getoetst; en bruikbaar vanwege de voorspellende werking die ervan uit gaat.

Het zorgt ook waar voor cognitieve dissonantie, al zullen ze dat meestal niet doorhebben, omdat ze niet beseffen hoeveel van hun dagelijks leven is opgebouwd dankzij het besef dat een hoop van hun standpunten niet kloppen. Zo kan ik altijd hartelijk lachen om mensen die op het internet, vanuit hun verwarmde, kunstmatig verlichte woning met koele drankjes dicht voorhanden beweren dat de wetenschap nog nooit iets voor ze gedaan heeft, en ze er niets mee te maken willen hebben.

Dan heb je inderdaad een minder goed zicht op de werkelijkheid.

Om antwoord te geven, over gelovers in de breedste zin van het woord: ja. Simpelweg omdat de realiteit geen factor is in hun geloof. Een gelover gelooft wat hij gelooft ongeacht empirisch bewijs, soms zelfs tegen hard empirisch bewijs in. Bovendien accepteert een gelover vaak geen alternatieve verklaringen voor een verschijnsel.

Een gelover kan gelijk hebben met wat hij gelooft, maar dat is niet uit realiteitszin.

Om een neutraal voorbeeld te geven: iemand kan geloven dat als je een blikje bier een meter boven het aardoppervlak loslaat, het naar beneden zal vallen. Dat is ook waar, dat is objectief te testen, en we kunnen zelfs weten waarom het waar is.

Maar de gelover heeft dit niet objectief getest, en is ook niet tot zijn geloof gekomen door kennis van de zwaartekrachttheorie. Hij gelooft gewoon toevallig iets dat klopt. Zijn geloof klopt met de realiteit, maar dat komt niet door zijn realiteitszin.

Als die gelover dan ook nog gelooft dat het blikje valt omdat de halfgod h'Ebbn zijn onzichtbare hand uitsteekt en het blikje grijpt, omdat h'Ebbn nou eenmaal altijd dorst heeft, wordt het gebrek aan realiteitszin duidelijker.

Zwaartekracht is een eenvoudiger verklaring voor het vallende blikje dan een dorstige onzichtbare halfgod, maar de gelover zal het concept zwaartekracht afwijzen, welke argumenten er ook voor de verklaring zwaartekracht en tegen de verklaring h'Ebbn zijn. De realiteit is in zijn wereldbeeld simpelweg niet relevant. Als onze gelover al zelf een blikje bier zou laten vallen, zou hij blij roepen: "Zie je wel, het blikje valt, h'Ebbn bestaat dus echt!"

Natuurlijk hebben niet alle gelovers last van de fundamentalistische versie van geloven als onze gelover in h'Ebbn. Dat betekent dat niet alle gelovers helemáál los van de realiteit zullen staan. Maar ik ben er wel van overtuigd dat voor geloof minstens een zekere mate van onverschilligheid voor de realiteit moet bestaan. Anders zou je niet geloven, maar weten, vermoeden, aanwijzingen hebben voor en zeer waarschijnlijk vinden op basis van beschikbare gegevens.

De realiteit is wat er is.
Wij kunnen slechts dat beetje interpreteren wat we ervan waarnemen, en dan nog alleen binnen het ons beschikbare denkkader.

Als een buitenaardse Amsterdam beschrijft als zijnde de wereld omdat hij daar toevallig lande, en dat onderzocht. En een ander buitenaards wezen land in de Sahara, en beschrijft dat als zijnde de wereld zoals zij is. En nog een derde land in de regenwouden.

Je snapt de ruzies die ontstaan als ze met hun verhalen terug komen als zijnde dat is de wereld.

Toen ik 3 jaar was en in het hartje van Amsterdam in de achtertuin van mijn oma in de grond zat te wroeten, de beestjes zag lopen, de wolken in de lucht zag, Toen al is het gevoel geboren om zo veel mogelijk van de natuur te weten te komen.
Op mijn 9e jaar verhuisden we naar het Gooi en kwamen we 'buiten"te wonen
Ik weet nog steeds de geuren van de grond, van de bomen, de afrikanen van mijn vader, de carbeoleum als het schuurtje weer geschilderd was, ik werd ondergedompeld in iets wat ik nog niet kende, de natuur!
Voor het eerst zaadjes op zien komen, de rupsen bewonderd, aardbeien geplukt.
De natuur is mijn grote aanjager geweest en nog, om als maar meer te weten te komen van de wereld om me heen.
Deze wereld werd alsmaar groter en groter, mijn honger naar kennis werd ook alsmaar groter.
Vol afgrijzen zag ik mijn vader met een panty met D.D.T. tussen zijn boerenkool de planten wit stuiven, dit kon niet goed zijn, maar mijn vader zei het is niet giftig knul!
Ook dat wilde ik weten, scheikunde proeven op school, geweldig, maar hoe meer ik wist, hoe meer vragen er kwamen, zo ging dat jaren lang door, totdat ik zelf lezingen ging geven, boeken geschreven enz.Juist door deze nooit aflatende honger naar kennis, ontdekte ik plotseling de andere wereld, de paranormale wereld.
Tientallen keren heb ik het ook weer afgezworen, maar het bleef treug komen, als maar sterker, toen kwamen de visioenen, de stemmen in me hoofd, de genezingen en weer was ik van slag, ik wilde verklaringen voor ik verder ging! Die kwamen in overvloed, goede heldere wetenschappelijke verklaringen, maar ondertussen kwamen er ook steeds meer paranormale zaken op mijn pad en alles werd alleen maar extremer
Denken, denken en denken en vooral veel luisteren naar anderen, toen kwam G.V. in beeld, ik kwam er iemand tegen die alles uit kon leggen!! Super!! Dat zocht ik ook!
Antwoorden en verklaringen, maar veel antwoorden en verklaringen bleken te botsen met mijn ervaringen, ervaringen mensen te helpen die vast gelopen waren in het leven, mensen die dierbaren verloren waren, eigen kinderen die zelfmoord gepleegd hadden, de meest gruwelijke dingen die de mens maar kan meemaken kwamen op mijn bordje te leggen en ik mocht deze mensen helpen, wat geeft het dan hoe het allemaal heet!!
Hoe het allemaal te verklaren!! Ook al beweerden anderen dat het allemaal niet bestond, niet echt was, en allemaal verklaarbaar was. Vervolg in de reactie hieronder

Gelovers.

Christenen, Moslims, Jaïnisten, zij die geloven dat de westerse wetenschap de wereld correct en volledig beschrijft, de gemeleerde groep mensen die niet alle paranormale verschijnselen afdoen als onzin.

Ik neem aan dat de vraag is of zij een minder sterke realiteitszin hebben dan niet-gelovers. Van die zeldzame mensen die echt nergens in geloven. Niets.

Nee, ik denk het niet.

Mensen die echt helemaal nergens in geloven geven mijns inziens namelijk blijk van een uitermate gemankeerd gevoel voor realiteit.

Als je gelooft dat een spiegel breken 7 jaar ongeluk brengt, dan hebben zulke gelovers een minder sterke realiteitszin (dan gemiddeld).
Als je gelooft dat Linux veiliger inelkaar steekt dan Windows, dan hebben zulke gelovers een sterkere realiteitszin (dan gemiddeld).
't Hant er dus vanaf _wat_ je gelooft.

Nee, maar er zijn wel mensen die het leven of hun daden zelf zo zwaar vinden dat zij vluchten in het geloof.
Wanneer dát geloof, gereformeerd/hervormd, Leger de heils, ik noem maar wat, niet volstaat, hun gevoel niet bevredigd heeft, neigen zij opnieuw naar een ander geloof.

Ik ken dit soort mensen, altijd op zoek om in het reine met zich zelf te komen.

Toegevoegd na 3 minuten:
Ik geloof in spiritualiteit, leven in liefde voor je zelf en je medemens. Ik leef wel degelijk in de realiteit.

Voor mij is het antwoord op uw vraag formeel ja.

wat is geloof wat is geloven, volgens mij is geloven: het niet zeker weten, anders zou men zeggen: Ik weet het zeker. Geloven en zeker weten zijn 2 heel verschillende dingen.