Wat houdt de keynesiaanse theorie in?

De keynesiaanse theorie is een economische theorie die op de ideeën van de Engelse econoom John Maynard Keynes (1883-1946) wordt gebaseerd. Deze wordt beschreven in zijn boek Algemene Theorie van Werkgelegenheid, Interest en Geld, dat hij in 1936 publiceerde als een antwoord op de Grote Depressie van de jaren '30. De keynesiaanse economie bevordert een gemengde economie, waarin zowel de overheid als de privésector een belangrijke rol speelt.

In Keynes' theorie kunnen de algemene tendensen op macro-economisch niveau het gedrag op micro-economisch niveau van individuen overheersen. In plaats van het economische proces, dat naar ononderbroken verbeteringen van de potentiële output streeft, en waarin de meeste klassieke economen al vanaf 1700 hadden geloofd, beweerde Keynes dat het belang van de gezamenlijke vraag naar goederen van zowel de overheid als de privésector, de drijvende factor van de economie was, vooral tijdens perioden van recessie. Vanuit dit standpunt debiteerde hij dat het overheidsbeleid zou worden gebruikt om de vraag op macro-economisch niveau aan te zwengelen, om hoge werkloosheid en deflatie te kunnen bestrijden, die in de jaren '30 voorkwamen.

Keynes was van mening dat een overheid moet investeren in tijden van recessie, zoals nu bijvoorbeeld het geval is. Door investeringen / uitgaven van de overheid zou de economie weer aantrekken. Het huidige beleid in Nederland staat daar bijvoorbeeld haaks op.