Vanaf wanneer zijn er straatnamen?

Volgens Reina Boerrigter, die voor het Meertens Instituut in Amsterdam onderzoek doet
naar straatnamen, hebben mensen eigenlijk altijd al straatnamen gebruikt.

„Overal waar mensen wonen en zich verplaatsen, ontstaan straatnamen”, legt
Boerrigter uit. „Het is namelijk makkelijker om een straat of de plek waar een huis staat
een naam te geven, dan om elke keer met een uitgebreide omschrijving uit te leggen
waar iemand woont.”
In de Middeleeuwen gingen mensen de beschrijvingen steeds korter maken. De
straatnamen uit die tijd hebben dan ook vaak een logisch verband met de omgeving. Er
werden drie soorten namen gegeven. Soms werd een straat naar een eigenschap
genoemd, bijvoorbeeld de lengte (Langestraat) of de ouderdom (Nieuwstraat). Andere
namen laten zien welke handel er plaatsvond of welke ambachten er uitgevoerd werden
(Vismarkt, Schoenmakerssteeg). Verder werd vaak de relatie van de straat met iets of
iemand in de omgeving aangegeven (Achter de kerk, Schoolstraat).
Uit officiële bronnen kennen historici geen oudere straatnamen dan uit de twaalfde
eeuw. Voor die tijd werden namen nog niet vaak opgeschreven in Nederland. In enkele
oude geschriften vind je wel verschillende benamingen voor dezelfde straat. Pas in 1851
is in de Gemeentewet vastgesteld dat de overheid straatnamen officieel moest
vastleggen. „Sinds dat jaar worden ook netjes bordjes geplaatst.