Heeft dement zijn ook voordelen?

Het enige voordeel dat ik zou kunnen bedenken is dat je het jezelf niet realiseert dat je dement bent.
Het lijkt me verschrikkelijk als je je nog wel dingen realiseert.

Ja hoor, als je dement bent is het net alsof je iedere keer dat je sex hebt met iemand het een nieuwe partner betreft.

Ja hoor, met Pasen kun je zelf de eieren verstoppen en weer gaan zoeken.

Nee dement zijn heeft geen voordelen, het is een vreselijke ziekte die veel invloed heeft op degene die dement is en op zijn/haar omgeving.
Mensen zijn niet alleen vergeetachtig, ze zijn de grip op de werkelijkheid kwijt en dat gevoel is er wel, ze zullen zich heel vaak al is het maar even realiseren 'er klopt iets niet' maar daar de vinger niet op leggen. Kom je op een afdeling met demente in een verpleeghuis zal je zien dat veel mensen onrustig zijn...zoekend..naar ... ja dat kunnen ze niet aan geven, ze lopen rond zonder doel, stellen vragen, weten niet waar ze zijn, Dat moet een vreselijk gevoel zijn. Nee ik kan er geen voordeel in vinden

nee, dementie betekent inleveren, achteruitgang.
niet autonoom meer kunnen zijn, niet mobiel meer kunnen zijn.
er valt niets positiefs aan te vinden.

Als ze het beseft,dat ze dement aan het worden is, kan dat voor iedereen heel verdrietig zijn! Pas als de dementie verder vootgeschreden is,zal het voor haar idd voordelen hebben,maar kan het voor de naaste familie iets ellendigs zijn.

Ha, die Sharona;

Ik kan het feit dat iemand zich niet bewust is (en misschien zijn er wel momenten van enig bewustzijn, wie weet?) van zijn tragische toestand niet als voordeel zien, hooguit als een schrale troost. Mijn vader heeft als gevolg van een serie TIA's vasculaire dementie gekregen en heeft een ziekteproces van vijf jaar meegemaakt voor hij stierf. Het is mensonwaardig om een sociale, intelligente en warme persoonlijkheid tot een kasplantje te zien aftakelen. Ik ervaar het feit dat ik hem in mijn handen had toen hij stierf dan ook als een van de mooiste gebeurtenissen van mijn leven.

Mijn oma werd op een gegeven moment dement.

Van dit proces heb ik maar één voorval onthouden wat ik positieverig vond. Namelijk:
Mijn oma vroeg wie ik ook alweer was. Ik gaf antwoord en vervolgens herkende ze mij en was enorm blij om me te zien. Ze kon haar ogen niet geloven.
Na ieder kwartier kwam dezelfde vraag en dezelfde reactie. Nog nooit was iemand gedurende een bezoekje herhaaldelijk zo blij me te zien. Voor de rest is het een schrijnend en triest proces...

Energetisch is het vergeving... Iemand wordt ontslagen van de last van het verleden en als iemand erin kan berusten is het zalig en heel fris...

Maar het is vergeving en je wordt ontslagen van de last van het verleden...