Hoe pak je pubers aan die stoer doen, zich willen meten met hun klasgenootjes en zeggen dat h niets à boeit?

Straf geven inderdaad,
En je moet ze dan pakken op dingen die ze het belangrijkst vinden, dit kan zijn:
- computer/games verbieden of tijdsgebonden maken
- TV op de kamer afsluiten (vond ik als vroege puber altijd heel erg)
- Het verbieden van uitgaan/stappen
- Huisarrest, dus niet meer omgaan met zijn/haar vrienden
- Het verminderen of inhouden van zakgeld

Pakken op punten die voor degene van belang zijn. Dit waren voor mij altijd de meest vervelende straffen

Toegevoegd na 1 minuut:
O, heb inderdaad niet gezien wat je relatie met de puber(s) is.
Als je leraar bent of iets in die trant dan zou ik bijvoorbeeld een gesprek aangaan met de ouders en de puber.
Nablijven etc heeft op een bepaald punt ook geen effect meer.

De aanvoerder eruit sturen, en vragen waarom ze mss zo doen als je je heel erg boos gaat maken gaan ze het juist leuk vinden en word het erger. Je kan beter een beetje begrip tonen en rustig blijven.
Tegen de aanvoerder hem er wel fel uitsturen om te laten zien hoe het kan maar daarna gewoon weer heel rustig doen

Wat wel eens wil helpen is voor de les begint met een paar kinderen in gesprek gaan over hoe het gaat, begin met de kern van de stoeren.

Wil dit niet helpen de kern te isoleren, door deze te gaan negeren en behoorlijke straffen uit te delen voor ieder vergrijp.

De leider van de groep regelmatig laten nablijven en dan een gesprek met hem aangaan over zijn gedrag.

Vaak ligt er een probleem onder, de thuissituatie kan wel eens een oorzaak zijn (kind stront verwent en nooit aangesproken op zijn gedrag, of juist het tegenovergestelde).

Laat in ieder geval blijken wie de baas is in de klas.

Straf geven helpt niet altijd. Wachten tot straf voorbij was en je doet het weer opnieuw.

Bij de "leider" zit er vaak meer de rest doet het om stoer te doen. Vaak kan je er helemaal niks mee.
Kwaad worden heeft geen nut. Kan me herinneren dat hoe roder mijn leraar werd hoe leuker wij het vonden.

Stimuleren mijn leraar deed dat en dat hielp wel zoek uit wat ze echt interesseert en ga daar dieper op in. Dat wil soms een band scheppen wat het weer makkelijker maakt voor jou. Ze uit elkaar trekken helpt vaak ook niet dan gaan ze alleen maar tegen jou in.

Het is een lastige situatie.
Succes ermee

Ik ben zelf een puber.. En het helpt het meest als je de leider die de grootste mond heeft tegen iedereen die moet je keihard aanpakken en dan gaan de meeste andere gaan ook altijd lachen de kinderen die dan gaan lachen die moet je ook aanpakken. En dan stoppen ze meestal maar dat stoere gedrag. Het allerbeste is gewoon ze allemaal straf geven of ze laten nablijven en opschrijven waaromze zo stoer doen of een goed gesprek zou ook wonderen doen. Groetjes een stoere puber ;-)

Je kunt kiezen uit 2 opties; de 'karateaanpak' of de 'judo
aanpak'. Bij de karateaanpak stel je je autoritair op en gaat het hard tegen hard, met grote kans dat jij verliest!
Bij de judoaanpak ga je mee met de tegenstander, je stelt je naast hem op. "Meebuigen" om je doel te bereiken, werkt vaak het beste.
De judoaanpak is erop gericht, om de jongeren een eervolle uitweg te geven.
Nu zal je denken;"Waarom moet ik me aanpassen, zij misdragen zich toch?"Daarin heb je gelijk, zij misdragen zich. Maar het is jouw taak om professioneel te reageren,
om de realitet als uitgangspunt te nemen. De eerste reactie die bovenkomt is de karatestijl. Maar je zult toch rekening moeten houden met de groep zoals die is en straffen kan altijd nog.

In elke beroepsgroep zijn er mensen die het goed doen.
Sommige buschauffeurs in probleemwijken bijv.hebben altijd ruzie, anderen niet. Je moet het spel kunnen en willen spelen.
Wil je ze kunnen corrigeren zal je eerst contact moeten maken. Hoe meer respect en vertrouwen ze jou geven, hoe meer invloed je krijgt. Probeer eerst eens om complimentjes te geven over een tatoeage of een nieuw mobieltje of om namen te onthouden bij een grote groep.
Wees echter niet te soft, want jongeren hebben behoefte aan duidelijkheid en grenzen. Ze kunnen niet tegen vage regels, dat verwart ze. Ze hebben geen behoefte aan een slappe, softe opvoeder. Die respecteren ze niet en daar gaan ze mee op de loop. Onverbiddelijk terechtwijzen en op de regels wijzen waaraan ze zich moeten houden, levert meer respect op dan steeds met je hand over het hart strijken omwille van de lieve vrede. Dit kan zelfs averechts werken. Een zin als;" eigenlijk zou ik de politie
(o.i.d) moeten inlichten, begrijpen ze niet. Dit klinkt alsof je hun weldoener wilt zijn,waarvoor ze dankbaar moeten zijn. Voor hun gevoel een degradatie.
"Loop even mee, ik wil je wat vragen", klinkt anders dan;
...ik wil je wat zeggen". Met vragen heb je meer respect dan met zeggen, dit klinkt als 'het belerend vingertje' waarmee ze gezichtsverlies lijden tegenover hun vrienden.
Kijk eens bij mijn bron, best interessant!