Is er dan echt geen oplossing te bedenken die gewoon werkt?

Er zullen altijd mensen zijn die niet deugen of een zeer lage gewetensvorming hebben.
Het heeft heel veel te maken met de opvoeding: bewezen is dat mensen die zelf als kind zijn misbruikt/mishandelt/verwaarloost dat zelf ook gaan doen als ze volwassen zijn.
Ik denk dat de kern van de oplossing voor de grote problemen in de maatschappij ligt in de opvoeding van onze kinderen.
Maar zelfs kinderen die uit een warm en liefdevol nest komen, kunnen volledig ontsporen.
Ieder mens moet zijn eigen leerweg volgen, en blijkbaar is die soms behoorlijk hard en met alle gevolgen voor de omgeving.
Het is van alle tijden en zal dat ook altijd blijven.
Probeer je eigen steentje bij te dragen, en reageer in liefde op wat je meemaakt.

Er is maar 1 oplossing tegen en dat is een warme stoel.

Niemand die een misdaad begaat denkt op dat moment aan de hoogte van een strafmaat en beslist dan 'oei, die straf is wel erg hoog, laat ik dan maar geen misdaad plegen'. Hoge strafmaten zijn vooral ingevoerd om wraakgevoelens te bevredigen. Strengere starffen zorgen uiteindelijk zelfs voor MEER criminaliteit: iemand die lang is opgesloten is eerder geneigd om weer in de criminaliteit te vervallen dan iemand die kort is opgesloten.

"Bij meer dan de helft van gedetineerden psychische stoornis" luidt onderstaand bericht. Met andere woorden, meer dan de helft van al die criminelen had onder behandeling van een psychiater moeten zijn. DAT is dus een van de oplossingen. De tweede is terugdringen van de armoede. Veel misdaden worden uit noodweer begaan en uit een tekort aan geld... Hoe minder armoede, hoe minder misdaad.

Voor de rest... misdaad zal altijd blijven bestaan, maar voorkomen is beter dan genezen. Er vinden nu aanzienlijk minder autoinbraken en huisinbraken plaats dan in de jaren 80... domweg omdat we onze auto's en huizen beter hebben beveiligd.

Wat helemaal nog niet ter sprake is geweest, is de rol die verslavingen speelt in de criminaliteit. Zodra iemand niet meer ter ontspanning drugs gebruikt, maar verslaafd is, zal hij/zij letterlijk álles doen om aan drugs te komen, misdaden, moorden, in drugs handelen....
Gisteravond was er toevallig een uitzending over de doodstraf, waarin iemand een cocktail van alles wat hij maar te pakken had kunnen krijgen om maar niet nuchter te worden had genomen, en die had in z'n black-out een vrouwtje van 93 verkracht en vermoord, omdat ze hem met haar wandelstok had geslagen...En we kennen allemaal de verhalen van verslaafden, die maar aan één ding in het leven, dag in dag uit, kunnen denken : hun volgende dosis. Niets en niemand telt dan meer.
En dan sta je met al je psychologen volledig machteloos....

Ik denk, dat je je er gewoon bij neer moet leggen, dat er allerlei verschillende soorten mensen op de wereld rondwandelen/wankelen. Wie toegeeft hulp nodig te hebben zal die kunnen krijgen, maar het merendeel van de "probleemveroorzakers" vindt het wel best zo, doorgaan zolang je maar niet gepakt wordt.

Als er echt grote problemen zijn komt het vaak maar op één ding neer. Mensen hebben niks te verliezen. Dus grijpen ze naar dingen waar ze anders nooit aan gedacht zouden hebben.
LEER HEN wat ze wel kunnen doen en ze zullen het doen
LEER HEN dat iets niet kan. Ieder een wil positief behandeld worden dus als je een compliment krijgt over wat je zo goed gedaan hebt zal je dat makkelijker herhalen.
LEER HEN dat er ook andere manieren zijn om hun kick uit te halen zonder dat dat anderen schaadt.
Straf is echt een zwaktebod. Het enige goede daarvan is dat je mensen kunt laten reflecteren op hun eigen gedrag. Daardoor leren ze dat dit dus niet kan maar ......Als ze geen andere optie hebben omdat er verder geen andere optie is of omdat de omgeving dit van hen afdwingt dan kun je straffen tot je een ons weegt maar dan blijft het symptoom bestrijding.
Haal hen uit de omgeving en of geef nieuw perspectief of een mogelijkheid dat ze wel die spanning die ze in hun lichaam opbouwen kunnen afblazen zonder dat ze hun omgeving beschadigen.
Volgens mij begint het echt bij het leren van nieuw gedrag.

nee dat is er niet omdat alles waar vraag naar is er ook zal zijn of komen hoe zwaar je dat ook bestraft,ook landen waar de doodstraf op drugsbezit staat kent druggebruikers en zo is het ook met andere kwalijke zaken die je liever niet zou zien.
Dus als de zwaarste straf niet helpt en het geweten van de mens ook niet is het niet uit te roeien.

Mogelijk moeten we eens te rade gaan bij ons eigen referentiekader.

Wat is criminaliteit?
Stel; wij delen alles met elkaar er is geen ongelijkheid zou er dan nog iemand zijn die iets steelt / kapotmaakt / doet wat niet mag?

Wie zegt dat iemand te hard rijd?
ten opzichte van wie rijd hij (of zij) te hard en wat is te hard?

Zo kan ik natuurlijk nog wel even doorgaan.

De essentie zit wat mij betreft in de neiging van mensen om de huidige stand van zaken te willen handhaven, wat in principe onmogelijk is. Het zit in de aard van de mens om uitersten op te zoeken en de grenzen van de mogelijkheden te verleggen.
Met de huidige wet en regelgeving is het niet anders gesteld en geloof mij ik pleit hier niet voor een regelloze wereld (utopia?!). Echter willen we de problemen aanpakken die u schetst moeten we die bij de wortel aanpakken en het systeem veranderen, anders blijven we steken in symptoom bestrijding en sturing achteraf.