Nadenken over je levensdoelen. Doen?

je kunt wel een groot plan maken waarbij je de volgende 10 jaar vooruit kijk maar er zijn zzoveel factoren waar je geen grip op hebt dat die plannen toch niet uitkomen, dus kun je beter doorleven zoals je nu doet .

Nadenken over je levensdoel in een volstrekt high-tech door de politiek gecontroleerde samenleving...

Iew...

Laat mij dan maar lekker van dag tot dag leven. Want kan natuurlijk wel de doelstelling hebben om over 10 jaar 3 keer de staatsloterij gewonnen te hebben. En te rentenieren op mijn eigen eilandje in het Caribisch gebied. Maar dat zal zeer waarschijnlijk toch niet realistisch zijn...

Ik doe een studie die internationaal wordt gezien als de studie met de minste baan garantie (filosofie). Duidelijk maak ik me dus geen zorgen over mijn toekomst nog denk ik er veel over na. Natuurlijk moet je niet compleet je toekomst negeren. Maar om levensdoelen zo ver weg te stellen heeft naar mijn idee geen nut. Je kan je leven niet helemaal bepalen vaak gaan dingen niet zoals je wilt.
Stel je voor je wilt vanaf je 6e al leraar worden en je werkt er je hele leven naar en je bent het eindelijk. Wat moet je daarna doen? Als je echt levensdoelen opstelt en je bereikt ze lijkt het me een vrij leeg gevoel opleveren. Sterker nog stel je werkt je hele leven er naar toe en het blijkt niets te zijn? Dus vragen als waar wil ik heen? Wat is een goede baan? et cetera zijn wel goede vragen maar stel ze niet te vroeg. Pas als je daarover moet nadenken denk er over na. Tot die tijd leef je leven zoals het komt. Je leeft maar een keer en het leven is veel te kort om maar een doel te werken. Naar mijn idee kan je niet genieten van het leven als je naar iets werkt. De verassingen van het leven is juist wat het mooi maakt.

Ikzelf zit er een beetje tussenin. Ik probeer in elk geval vooruit te plannen - zeker financiëel gezien - om adequaat op onvoorziene ontwikkelingen te kunnen reageren zonder dat ik m'n doelen voor de langere termijn uit het oog verlies. Echter, 10 jaar vooruit plannen is mij op dit moment nog teveel. Meer iets van 3 tot 5 jaar of zo, dat vind ik wat overzichtelijker.

Binnen deze kaders probeer ik verder zoveel mogelijk van elke dag te maken wat ervan te maken valt, hetgeen in sommige gevallen de lange termijn planning wel in de weg komt te zitten, en dan duurt het weer een tijdje voordat ik weer op het eerder geplande pad zit. Dan schuift die lange termijn planning gewoon een paar maanden vooruit, zeg maar, ik probeer hier dan nog wel op terug te keren - tenzij de ook eerder genoemde ontwikkelingen van dien aard zijn dat er een heel nieuwe planning gemaakt moet worden. Dan ga ik eerst weer op zoek naar een nieuwe balans, en van daaruit verder werken.

Dit is, althans, de manier waarop ik mijn laatste 10 jaar heb ingericht - sinds ik aan het werk ben en mijn eigen financiën moet regelen, is dit voor mij de beste manier om uit de malaise te blijven, tot nog toe.

waarom niet?

aleen niet alles komt altijd uit zoals je verwacht,
dus hecht er niet te veel waarde aan.
Ik vind het altijd leuk om over de toekomst na te denken,
maar waneer ik de 40 bereikt heb (duurt nog lang gelukkig), zal het wel minder worden.

Het is nooit slecht op lange termijn wat dingen te willen, maar tegelijkertijd moet je je realiseren, dat er morgen iets kan gebeuren waardoor alles op losse schroeven komt te staan.
En laat je niet "opdraaien" door al die dingen die bedacht worden door magazines en sites enz.
Als je morgen omvalt en de rest van je leven nooit meer kunt lopen of zoiets wordt alles weer anders.
Een ding kun je je altijd voornemen, het werkt elke dag en het kan ook maar per dag: geniet, elke moment dat je kunt, wacht er niet mee, plan het niet voor later, maar doe het nu!

je bent nooit te oud om te besluiten je leven een andere richting te geven. Er zijn mensen die op hun tachtigste besluiten een boek te schrijven of een kunstwerk te maken, een studie te volgen. Ga dus lekker door met je leven tot je de drang voelt te moeten plannen (als dat ooit gebeurt). Laat je niet gek maken door al die goeroes, die hebben ook geen gelukkiger leven dan anderen. Ze willen ook gewoon geld verdienen met hun 'goede' adviezen.
Je kan zowel met type A als type B belangrijke en mooie ervaringen mislopen of juist beleven dus waarom moeilijk doen. Leef en geniet van je tijd, de toekomst is later. Probeer jezelf wel altijd te ontwikkelen, in welke richting dan ook, sociaal, intelectueel, praktisch. Je wilt waarschijnlijk niet het gevoel hebben een leeg bestaan te hebben.

Zo af en toe doe ik dat. Het werkt alleen nooit.
Ik weet niet of de mens gemaakt is om tevreden te zijn. We moeten overleven, dus zullen nooit helemaal tevreden zijn en 'rusten'. Er valt dus altijd wel wat te verbeteren.

Bovendien bevind je je steeds in andere levensfases die anders reageren op elkaar. Op je 20e heb je andere doelen dan op je 40e.

Ik zou zeggen, een korte reflectie, maar hou je in, je wordt er echt niet vrolijker van

Sommige mensen (waaronder ik) zijn van het type die impulsieve besluiten maken en leven van dag tot dag. Zo zijn wij het gelukkigst.
Er zijn ook zat mensen die 'bang' worden voor de toekomst en gestressed worden wanneer niet alles gladjes geregeld en ingepland is. Deze zouden beter alles uit kunnen plannen.

Dromen is altijd goed. Iedereen zou (onmogelijke) wensen moeten hebben, ambities en dromen voor later, maar onthoud hierbij dat iedere droom zo weer vervlogen kan zijn. Maak je dromen waar, want de volgende dag staan er weer nieuwe op je te wachten.
Droom, wens en geloof in alles wat je wilt, maar leg het jezelf niet te streng op. Uiteindelijk zul je nooit weten wat er gaat gebeuren, welke wonderen of nare dingen je nog zullen overvallen, en vooral; het verschil in wat je nu wilt, en morgen.

Ja, zonder doel heb je helemaal niets