Waarom geven we geld aan 'hulporganisaties' ?

ja en dat is om ons eigen schuldgevoel af te kopen wij hebben het goed en een klein beetje weggeven geeft ons een beter gevoel

Als je dat allemaal denkt moet je vooral je geld in je zak houden. Als je wat erover zou lezen, bijv. op het internet kun je uitstekend informatie vinden over welke hulporganisatie hoeveel geld doorsluist naar de armsten op deze aarde. Gelukkig zijn er nog mensen die daaraan geven.

Misschien is het boek 'De crisiskaravaan' van Linda Polman wat voor je. Daarin wordt betoogd dat iedere eurocent 'hulp' rechtstreeks ten goede komt aan de ellende van anderen. Donaties zijn niet alleen ineffectief (jammer, maar helaas) maar zelfs destructief. Hierin wordt ook beschreven hoe de mensheid in deze vicieuze cirkel is geraakt.

Ik ben er inmiddels mee gestopt, hoe zielig de foto's ook zijn! Als blijkt dat slechts een kwart van de donaties daadwerkelijk terecht komt waar ik dacht, doneer ik liever alleen mezelf nog!

Omdat soms, of hopelijk regelmatig, die hulporganisaties daadwerkelijk een verschil maken. Ja, er wordt veen gejat, ja, het is een bureaucratie, ja, een deel van die organisaties doet helemaal niet de dingen die nodig zijn. Maar zielige foto of niet, er zijn dagelijks miljoenen mensen die honger lijden, geen schoon water hebben, mishandeld worden, in oorlog zitten, ga zo maar door. En degene onder ons met een geweten willen graag het gevoel hebben dat we ten minste een klein beetje bijdragen aan de oplossing daarvan.

Omdat sommige hulporganisaties wel echt hun geld goed besteden met positief resultaat. Je moet ook niet alleen op plaatjes afgaan, of naam. Het gaat om jouw geld, lees eerst goed jaarverslagen e.d. zodat je weet waar het geld voor gebruikt wordt. Ik geef geld aan sommige dierenorganisaties, omdat ik met eigen ogen heb gezien dat het goed terecht komt en daadwerkelijk helpt (mens én dier). Andere organisaties zou ik wel aan willen geven, maar als ik hun jaarverslagen e.d. lees geloof ik er toch niet meer zo in.

Ik heb jaren lang iedere maand geld overgemaakt aan Artsen Zonder Grenzen en het Rode Kruis, omdat ik overtuigd was dat hiermee alleen maar goed werd gedaan. Na het lezen van "De Crisiskaravaan" (eerder al genoemd) ben ik daarmee gestopt, en nu geef ik alleen nog aan organisaties in de buurt. Het is wel wrang, en ik voel me er nog steeds niet 100 procent goed bij, maar ik heb besloten bij mijn keuze te blijven. Ik heb mijn doelen bepaald op http://www.goededoelentest.nl/ Als me dit minnetjes oplevert, so be it. Dit is wat ik vind.

Mensen geven geld aan hulporganisaties omdat ze dat willen. Een mensen willen dat, omdat hun gevoel en verstand zegt dat dat zin heeft. En het heeft zin omdat (goede) hulporganisaties ALTIJD een effect sorteren. Bovendien... Er zijn hulporganisaties (en ze zijn nodig) omdat overheden niet in staat zijn alles wat er fout is en gaat 'op te knappen'. Dat komt deels omdat zij zelf de oorzaak zijn van de problemen. Omdat er wel wat aan de omstandigheden moet worden gedaan, is er particulier initiatief nodig of wenselijk en in elk geval mogelijk! Om dat particuliere initiatief te kunnen kanaliseren zijn er onder meer hulporganisaties nodig. Zij vullen als het ware het 'gat' dat ontstaat tussen overheden en bedrijfsleven. Pestoff schrijft daar aardige artikelen over. De vraag of er 80.000 hulporganisaties zijn is daarbij niet zo relevant. En de wijze waarop deze organisaties aan hun middelen komen ook niet. Je zult je moeten laten leiden door datgene waar je je 'goed' bij voelt. Want dat is een van de overwegingen die je bij je besluiten betrekt: je gevoel. Maar... gebruik ook je verstand. De door een andere GVer genoemde goededoelentest is daarbij een 'verstandig' hulpmiddel.