Waarom vinden sommige mensen het vervelend als je hen ''u'' noemt, ipv ''jij''? Op deze manier laat je toch weten tegen iemand op te kijken?

Ze voelen zich dan stokoud

Ik ben 23, als ieman U tegen mij zou zeggen, of mevrouw, dan voel ik mij zo oud.

Toegevoegd na 29 seconden:
iemand*

Het "voelt" oud als iemand U tegen me zegt, en ik voel me niet oud. Inmiddels ben ik er redelijk aan gewend, omdat ik de leeftijd van 30 gepasseerd ben ;-))
Het "U" zeggen toont respect, niet zozeer het "opkijken" tegen iemand, althans, zo zie ik dat. Respect tonen is prima natuurlijk, niks mis mee....

Het is altijd prettig wanneer iemand u tegen mij zegt, het geeft aan, dat de persoon die het zegt, zijn opvoeding heeft gehad, en manieren heeft geleerd. Meestal wanneer een persoon zich daardoor oud voelt, of afstandelijk of andere redenen heeft, zeggen ze dat ze het fijner vinden dat je "jij" zegt. Het maakt de kloof wat minder groot.

De kern van de kwestie is dat je met u en je/jij alles kunt uitdrukken en vastleggen.
U staat voor afstand en respect, zakelijkheid en status, maar ook voor beleefdheid en onderscheid.
Je en jij staat voor informeel en klinkt kameraadschappelijk en vertrouwd.
U is het teken van afstandelijkheid, 'je' staat voor solidariteit. U geeft makkelijk een mijlenverre verwijdering en 'je' zet mensen dicht naast elkaar.
Het tutoyeren is het gevolg van een halve eeuw informeel gedrag en maatschappelijke nivellering.

Toch blijven we twijfelen en dit komt natuurlijk omdat elke situatie en relatie weer anders is.Voelen we afstand of willen we die aangeven? Of toch meer vriendschap, gelijkheid of genegenheid?

Ik leerde als kind dat je 'u' moest zeggen tegen ouderen en ik heb dan nog geleerd dat ouders ook u waren. Ik zal nog steeds u zeggen tegen mijn ouders, omdat ik dit zo gewend ben. Ik ben nu ouder en mensen van mijn leeftijd zal ik met je aanspreken omdat zij meer gelijk zijn.
De burgemeester noemde ik bij eerste kennismaking natuurlijk 'u' want dat is weer respect totdat hij mij bij het kerst raadsdiner kuste en zei dat ik hem bij zijn voornaam moest noemen en dat ik hem moest tutoyeren, dan zou hij het 'u' ook bij mij achterwege laten. Dan is het logisch dat je dit doet. Zo zal het ook bij eerste kennismaking bij elke oudere of hogere positie dan jezelf beter zijn om met 'u' 'te beginnen, dit getuigt nog steeds van goede manieren en opvoeding bij de ouderen van nu.Meestal zullen ze het zelf zeggen dat ze liever geen 'u' horen als je ze aanspreekt.

Dat is het hem nu juist. In deze tijd wil iemand veel vaker NAAST de ander staan en niet erboven of eronder.
Je zou niet tegen me op moeten kijken, maar samen met me mee kijken.

Mocht ik meer weten dan jij, kan jij tegen me op kijken. Maar dan zie je nog niet wat ik zie. Het enige wat je doet is me achterna lopen. Daarmee leer je nog niets zelf.
Als je naast me gaat staan, kan je zien wat ik zie (op gelijke hoogte), dan kan ik je leren wat ik zie.

Het is over het algemeen prettiger om op gelijke hoogte te staan, zonder ego en grootsheid(waanzin). Geen verplichting, pure vrijwilligheid.

Toegevoegd na 2 minuten:
Ook creëert het afstand, terwijl we juist dichter bij elkaar willen komen. Vroeger moest je je eigen vader met u aanspreken. Daarmee was er ook meteen een enorme afstand. Nu willen we liever een knuffel en heel dicht bij iemand komen.

Hangt ook van de omstandigheden af denk ik.Iemand die je goed kent of niet.En waar je bent in een winkel.Als mensen mij aanspreken met je doe ik dat terug.Als ze me aanspreken met U ook. Maar de ene heeft liever je de andere U hangt denk ik ook van de leeftijd af denk ik die je zelf hebt.

Bij U voelen mensen zich oud, maar het schept ook een vorm van afstand. Jij is veel informeler en jonger. Ik gebruik het dan ook expres, als iemand aangegeven heeft dat ik jij mag zeggen, maar ik niet 'te close'met iemand wil zijn, dan ga ik automatisch weer over op 'u'..het wordt in veel beroepen dus ook gebruikt om afstand te bewaren tot iemand en ook dat kunnen mensen als vervelend ervaren.

Wat voelde ik me oud zeg, toen ik op mijn achttiende tijdens mijn stage op een basisschool al met U werd aangesproken.
Voor de kinderen was het een vorm van respect waarmee werd aangegeven dat ik de meester was en dat er een bepaalde hierarchie/verstandhouding is.

Ik vond het idd in het begin ook vervelend omdat ik me op mijn achttiende al oud begon te voelen. ;-)

sommige mensen, including me, willen niet dat er tegen hun op gekeken wordt. Het "u" tijdperk is wat mij betreft voorbij.,... we zijn allemaal leraren en allemaal leerlingen en we leren allemaal van elkaar. iedereen is een mens van vlees van bloed, jij hebt van dit verstand, de ander van dat, de een is een verstandsmens, de ander een gevoelsmens, van binnen zijn we allemaal hetzelfde. Er is dus geen reden tegen iemand op te kijken. Das mijn mening.
Iemand voor wie je bijzonder veel respect hebt kun je op andere manieren laten merken dat je dat hebt... Geef diegene eens een bloemetje of doe eens een afwasje bij diegene thuis, of op andere manier... koop een kleinigheidje, geef een complimentje.

Niemand is meer dan een ander. daarom: Jij .

Ik denk zeker dat sommige mensen het vervelend vinden om met u aangesproken te worden. Om verschillende redenen.
Eerder vond ik het zelf ook vervelend als men u zei, ik voelde me dan inderdaad oud, zeker als vrouwen dat zeiden die maar 10 jaar jonger waren bijvoorbeeld.
Ik zei dan ook altijd: zeg maar jij hoor, dan doe ik dat ook.
En als ze dat dan toch niet deden, zei ik het nog eens.
Tot ik merkte dat het toch voor een aantal mensen gewoon lastig is om jij te zeggen tegen iemand die ouder is. En eigenlijk ken ik het zelf wel, tegen sommige mensen zeg ik nu eenmaal vanzelf u, soms blijvend en soms verandert dat als ik ze beter ken.
Dus tegenwoordig zeg ik nog steeds: zeg maar jij hoor, dan doe ik dat ook, maar als ze u blijven zeggen laat ik het verder gaan.
Ik zit er niet meer zo mee, goed teken ;-)
Ik zeg trouwens ook u als ik boos wordt, als ik tegen een verkoper u zeg, of iemand die me buiten lastig valt word ik úitermate beleefd... geen goed teken ;-)
Maar, zeg jij maar gewoon jij hoor, dan zeg ik ook jij tegen jou.