Waarom maakt men zich vaak drukker om dierenmishandeling dan om dierenmoord?

In het eerste geval: De hond heeft me niets misdaan, die mug zorgt ervoor dat ik niet in slaap kom door zijn eeuwige gezoem. De door haar veroorzaakte jeuk na een beet nog niet eens meegerekend... Dan ga ik echt geen tranen laten om een geplette mug.

Tja, slachten voor consumptie mag. Die beesten worden doorgaans best diervriendelijk naar het volgende level geholpen. Het merendeel van de circusdieren in Nederland heeft het echt niet slecht, ze krijgen regelmatig bezoek van instanties die zich druk maken om het welzijn van die dieren en vergeet niet: Die dieren zijn ook een bron van inkmosten voor het circus, dus die zullen heus niet slecht behandeld worden.

Ten eerste vind ik niet dat je een hond en een mug moet vergelijken, in ieder geval niet vanuit het menselijk oogpunt. Muggen zijn voor ons irritant en in sommige gevallen zelfs gevaarlijk. Honden zijn daarentegen 'onze vriend'. Verder is het gevoelsleven, pijnbeleving, etc. van zoogdieren niet te vergelijken met dat van een insect.

En ten tweede: je tweede voorbeeld is inderdaad krom. Ik vind ook beide slecht, hoewel ik de bio-industrie toch wel een gradatie erger vind dan circusdieren.

Ik vind dierenmishandeling even erg als dierenmoord, maar ik vind wel dat er gekeken moet worden naar de diersoort.

Een dier geen bewegingsvrijheid geven is ook mishandeling! Maar een dier dat een goed leven heeft gehad in 1 seconde doden lijkt me wel oke... Als het is om zelf te kunnen overleven dan.
Een mug doodslaan is erg goed! Maar er een pootje van uittrekken vind ik getuigen van een geboren beul!

Je hebt gelijk. Bij dierenmoord stelt men het eigenbelang duidelijk boven het belang van het dier. In het geval van een mug of een horzel kan ik me daar een voorstelling bij maken, want deze dieren veroorzaken ook leed bij mij. (reageer allergisch op de steken). De meeste mensen eten vlees omdat ze het lekker vinden zonder er bij stil te staan dat hier een dier voor geslacht is en daarvoor zelfs vaak een ellendig leven heeft geleid omdat er zoveel mogelijk vlees geproduceerd moest worden voor zo min mogelijk geld. Maar bij zichtbaar dierenleed zoals een hond in een auto in de zon; dieren die getemd en opgesloten worden voor het circus of een kwijtgeraakt zeehondje springen dezelfde mensen in de bres.
Helaas kun je niet meer zien wat het stukje vlees op je bord heeft meegemaakt. Het zwijgt intussen ook in alle talen. Dit leed is onzichtbaar en men wil het niet zien, want het eigenbelang is te groot. Men wil het stukje vlees liever niet missen!

Wij als Westerse mensen zien muggen als irritant zoemend klote beestje. Wij hechten er niet veel waarde aan, en het beestje geeft geen liefde. Een hond wel.

Mensdenken en ik maak me er ook schuldig aan maar het zit ongeveer zo:

1. vleesplanten; koe en gevogelte.
2. Dieren; kractige mens symbolen, tijgers etc.

Die laatste stellen we bijna gelijk aan ons en eigenen deze dieren menselijke karaktertrekken toe. Daarmee hebben we dan de scheiding gemaakt.