De theorie erachter, voor zover ik het tot nu toe heb begrepen, is dat als jij die tosti hebt gemaakt, weggooit en dan in plaats van dat iets anders eet, heb je op verschillende manieren grondstoffen gebruikt:
- de koe is gemolken
- kaas is gemaakt met nog meer grondstoffen dan alleen melk
- het graan is tot meel gemaakt
- van meel met andere grondstoffen tot brood gemaakt
- de kaas en brood zijn verkocht in verpakkingen die ook weer zijn gemaakt van milieubelastende materialen
- bij het maken van de tosti is gebruik gemaakt van stroom
En dat is allemaal voor niets geweest, want je gooit de tosti weg en je pakt iets anders dat ook op een zelfde manier als bij de tosti is gemaakt m.b.v. allerlei milieubelastende materialen en manieren.
Maar, je hebt maar 1 tosti gemaakt, dus heel het bovenstaande proces geldt dan niet in zijn geheel, maar gedeeltelijk, want misschien eet je de andere tien tosti's wel op.
Als echter iedereen elke dag wel zoiets weggooit en je telt alle stroom en grondstoffen bij elkaar op, heb je aardig wat. Het is niet zo dat ons eten door hen (=de mensen die elders in de wereld honger lijden) had moeten worden opgegeten. Wel is het zo dat de wereld en het klimaat uit balans raakt door de overconsumptie vanuit ons deel van de wereld. Natuurrampen in landen waar honger is, schijnen te worden beïnvloed door osn gebruik van stroom en grondstoffen. Hoe dat precies helemaal werkt, weet ik ook niet precies. Ik ben niet een enorme milieuwizzard.
Het idee achter de wereldvoedseldag is dat we bewuster zijn van wat we weggooien, wat we eten en dat er heel veel energie (in de breedste zin van het woord) nodig is om dat te maken. En die energie moet ergens vandaan komen.