Wat is je allereerste herinnering als mens?

ik was iets van 2 ofzo en zat op schoot bij iemand
lag te pitten en hun keken stephen king's IT
dus ik deed ff mij ogen open en zag die f****ng enge clown . ik zat er dus nog jaren na van te schijten.
dikke trauma nu nog steeds ( na 20 jaar).

ik had oorpijn, hoefde niet naar bed en mocht beneden op de bank blijven, in de verte hoorde ik mijn ouders praten. Ik had enorme pijn maar was blij dat ze niet ver waren. Hoe oud was ik, 3 denk ik.

Volgens mij pas toen ik een jaar of 4 was. Er zaten een paar duiven op de tegels in de achtertuin en die heb ik geprobeerd te voeren. M'n ouders stonden achter het achterraam binnen, en vonden het allemaal bijzonder schattig.

Een van mijn oudste herinneringen is dat ik leerde fietsen (op een 'echte' fiets, dus geen fiets met zijwieltjes en ook geen driewieler). Hoe oud ik toen was, weet ik niet meer. Op welke leeftijd leer je normaliter fietsen op een 'echte' fiets? Ik was hier in ieder geval niet bijzonder vroeg of laat mee.

Ik heb vaak de indruk dat anderen over het algemeen oudere herinneringen hebben dan ik, dus dat zij in hun oudste herinnering jonger waren dan ik in mijn oudste herinnering. Overigens denk ik ook dat meisjes oudere herinneringen hebben dan jongens. Klopt dat?

Ik herinner me dat ik een contract met mijn moeder had op non-verbale wijze, helderziende wijze... Zij wilde van me dat ik een lieve baby was die niet huilde en niet zeurde... En ik wilde in die overeenkomst dat ik als ik ongemak had, dwz honger had eten kreeg en ongerief aan teveel verwijderd werd... Maar ik merkte op enig moment dat als ik haar het bericht stuurde op helderziende wijze dat ik niet geholpen werd, terwijl ik mij wel aan het contract hield zoals zij dat graag had... Toen voelde ik voor het eerst wat niet liefde was en verzette me tegen dat wat er gebeurde. Ik besloot toen nooit meer iets voor een ander te doen en tot op de dag van heden heeft dat besluit, die overtuiging mijn hele verdere leven bepaald... Maar hoe oud ik was, daar heb ik geen idee van... Wellicht dat psychologen daar een schatting van kunnen maken nav dit verhaal...

Ik sliep nog in een kinderledikantje en ik droomde dat ik op de wc zat. Toen ik wakker werd bleek dat ik in mijn bed had gepoept. Ik riep mijn moeder die helemaal niet boos was en handig de drol in een leeg zeeppoederpak schepte. Maar ik was allang zindelijk en ik was geschokt dat dit had kunnen gebeuren. Het moet voor mijn derde zijn gebeurd want toen sliep ik in een ander bed.
Rond die tijd ben ik ook nog een keer van de trap gevallen. Ik weet nog dat ik tijdens mijn val mijn rechter arm en been bezeerde aan de trapstijlen. Van de landing weet ik niks, want ik landde op mijn kin. Volgens mijn moeder was ik toen twee.
Als iets flink indruk op je maakt kan je het dus wel onthouden, maar vaak kan je ook een herinnering reconstrueren doordat een verhaal in de familie wordt verteld.
Ik ben er toch zeker van omdat verhaal één nooit werd verteld en van twee niemand kon weten wat ik tijdens het van de trap afrollen had gevoeld.

Ik was drie of vier (zou ik mijn moeder moeten vragen) toen ik aan mijn amandelen werd geopereerd. In die tijd moest je dan een nacht in het ziekenhuis blijven. En, de ouders mochten er niet bij zijn.

Herinnering:
Ik moest in de kamer van de dokter komen. Daar moest ik een zwarte regenjas aantrekken. Die werd mij verkeerdom voorgehouden. Ik wilde de regenjas goedom doen, maar dat was niet de bedoeling, ik moest hem echt verkeerdom aantrekken. De capuchon kwam dus voor mijn gezicht terecht. Dat hoorde zo, zei de dokter.

Werkelijkheid:
Dit zal het kapje zijn geweest waar het verdovingsgas uitkwam.

Herinnering:
's Nachts lag ik in een vreemd bed. Er was er iets heel ergs, iets was kapot, en iemand was heel erg boos. Het bed had hoge spijlen aan alle kanten.

Werkelijkheid:
Geen idee. Spijlen zouden kunnen hebben gediend om te voorkomen dat ik uit het ziekenhuisbed zou vallen of klimmen. Misschien heb ik toch geprobeerd om uit het bed te klimmen, en is daarbij de spijlenconstructie omgeklapt/afgebroken/ingestort. Waarschijnlijk was de nachtzuster degene die zo boos was. Mijn moeder vertelde me dat ik een wond midden op de onderrug had. Ze is teruggegaan naar het ziekenhuis om te vragen wat er was gebeurd. Niemand kon of wilde haar dat vertellen. In die tijd was het ziekenhuis Perfect, en was onbekend of de Dokter of God meer macht en aanzien had.

Herinnering:
Ik had keelpijn. Ik mocht heel veel ijs eten. Als ik nog wat ijs wilde, dan kreeg ik dat.

Werkelijkheid:
Dit klopt.

Mmm... mijn eerste herinnering is dat ik als peuter van de trap af donderde. Gelukkig weet ik niet meer hoe pijnlijk dat was/geweest moet zijn...

Ik was 3 jaar toen we verhuisde. Het oude huis kan ik echt helemaal uittekenen (als ik kon tekenen dan). Ik heb ook zo'n herinnering dat ik in het ledikantje lag en door het raam naar de blauwe hemel keek en een vliegtuig zag overkomen:) Ik heb wel meer van die 'flitsen' in m'n herrinnering in die tijd.

Ik heb heel vage herinneringen aan mijn eerste huis, daar zijn we vandaan verhuids voordat ik 1 jaar was.

Mijn eerste concrete herinnering is deze:

Ik zit in een hoge kinderstoel, ik heb een bordje met eten voor me en het is een hele uitdaging om de lepel vast te houden en er iets mee te doen. Ik heb net ontdekt dat ik de naam van mijn broer kan zeggen. Dat is een hele nieuwe ontdekking, dus blijf ik het achter elkaar zeggen. De mensen om me heen moeten erom lachen en proberen me te corrigeren. Ik snap niet wat er mis is met 'wowawowawowawowawowa', maar vind het leuk dat mensen lachen.

Ik heb een herinnering aan mijn eerste verjaardag. Ik kreeg toen een speelgoed brandweerauto. Eigenlijk logisch dat ik mij dit kan herinneren: dat ding maakte een enorme herrie (sirene).

Een andere vroegere herinnering is dat een spin over mijn buik liep. Sinds die tijd heb ik een ongelofelijke hekel aan die insecten.

Ik heb een herinnering dat ik wakker werd en mijn ouders niet thuis waren, nou dat was nog eens paniek! (waren ff snel naar de buren met de babyfoon, alleen ging ik pas huilen toen de babyfoon t geluid niet meer op kon vangen) Ik kan toen op zn oudst hooguit 3 zijn geweest want voor mn 4de zjn we verhuisd.