Hoe komt het toch dat we iets gemakkelijker lijken te accepteren als we het 'waarom' erachter menen te weten?

De waarom vraag is denk ik normaal om een totaalplaatje te kunnen creeëren. Ik denk niet dat het ons direct gerust stelt. En ik denk al helemaal niet dat we dan daadwerkelijk de controle over de situatie hebben... Oké... Een agent zal er alles aan proberen te doen om rust in de chaos te creeëren, zodat er weer overzicht komt. En niet een heel volk op de PD rond rent. De brandweer zal een dak van een zwarte Suzuki knippen om een verdachte af te kunnen voeren. De DKDB'ers zullen de koninklijke familie zo spoedig mogelijk in veiligheid brengen. En de EOC zal z.s.m. kijken of er explosieven aanwezig zijn om deze zo nodig zo spoedig en veilig mogelijk te demonteren... En wanneer er één totaalplaatje is dan is acceptatie gemakkelijker, waarom iets zo gebeurd/gegaan is... Controle over een situatie heb je alleen als je alle factoren die daadwerkelijk kunnen plaatsvinden hebt uitgesloten. En dit is praktisch onmogelijk...

omdat we dan niet in ontwetend heid gelaten worden en wat meer weten over die gebeurtenis en hem soms ook beter begrijpen.

Volgens mij geef je het antwoord zelf al. Mensen zoeken altijd naar structuur (= veiligheid, want heeft waarde voor voorspellingen). Als iets van de structuur afwijkt wordt de toekomst onzekerder, moeilijker te voorspellen. Een verklaring of een kansberekening maakt het dan weer mogelijk om opnieuw op de structuur te vertrouwen.

Omdat het denken toch ook bezig gehouden wil worden, Je hersenen willen altijd wat te doen hebben en zoeken naar iets ingewikkelds. Maar soms kunnen antwoorden erg nuttig zijn. Want kennis is macht en kennis verrijkt je leven.

dezelfde reden waarom dat jij antwoord wilt hebben op deze vraag... Dat is de reden namelijk... D A A R O M . . .

Het is de aard van het beestje dat mens heet. Het gaat zelfs zover dat als er geen verklaring is, wij die zelf verzinnen. Kijk maar naar het geval Karst T. Als we de achtergrond niet te weten komen dan verzinnen we er zelf wel een. Op die manier hebben we vroeger ook allerlei goden verzonnen om natuurverschijnselen te verklaren en zijn we onze doden gaan begraven en spullen gaan meegeven. Volgens mij moet je het zien in het licht van de evolutietheorie. Elke soort heeft zijn eigen specialisaties ontwikkeld. Die voorouders van ons die deze eigenschap hadden, waren op den duur succesvoller dan de anderen die er niet mee begiftigd waren. Toegevoegd op 02-05-2009 11:44:32 Onze menselijke specialisatie is het dat we begiftigd zijn met een brein dat begrijpen wil en fantasie heeft. Dat stelt ons in staat de mooiste (Ghandi) en de lelijkste dingen (Hitler) te dromen en ter hand te nemen.