Waarom liep die ene agent op zijn gemak naar die auto ?

Dat viel mij inderdaad ook op, maar het kan zijn dat ie zo in shock is, dat hij tijd nodig heeft om te verwerken.

Zo zie je maar, politiemensen zijn ook mensen en de één reageert iets adequater dan de ander.

Met andere woorden, hij is zich helemaal rot geschrokken.

De snelste reactie is niet altijd de doeltreffendste; het kan lonend zijn de situatie eerst in ogenschouw te nemen en je af te vragen wat er allemaal aan de hand kan zijn (is er explosiegevaar e.d.).

Wij zagen het ook en dachten direct: "die krijgt straks minimaal een berisping." Maar goed, je kunt niet precies inschatten hoe iemand denkt. Wellicht besefte hij zich nog niet wat er gebeurde. Misschien was hij bang voor een explosief en bleef even op veilige afstand. Moeilijk te beoordelen. Ben er ook wel benieuwd naar.

Had dit al als reactie geplaatst:

De mensen die langs de route staan zijn de best getrainde om niet direct op ieder geluidje van achteren te reageren. De agent die strak voor zich uit kijkt voert alleen zijn taak uit…

Daarbij waren er alleen op dit kruispunt al 300 beveiligers (Politie, Marechausse, DKDB) aanwezig, waarvan 100 in het publiek. Naast vele rodekruis medewerkers, medisch personeel en mensen met BHV en/of EHBO…

Vraag je eens af welke chaos er ontstaan was als iedere Agent/Marechausse/Beveiliger zich op de kleine zwarte Suzuki had gericht? Ik ben van mening dat de agent waar je nu kritiek op hebt uitermate goed heeft gehandeld. Het beeld van de DKDB'er die met zijn hand aan zijn pistool komt aanrennen is veel discubaler...

Maar sluit me aan bij de rest dat het een shokking moment blijft…

Schokmoment ja, maar ook een profesioneel goed handelen:

De agent wist niets, geen achtergrond, geen context, niets. Dus kon hij ALLES verwachten.... ook een bom in die auto die elk moment af kon gaan., nog meer auto's die naderen, een aanval van weet ik waarvandaan.. Lijfsbehoud dus, maar ook het blote feit dat de omstanders niks hebben aan een dooie agent. Dus hij deed wat hij doen moest als mens en als agent: voorzichtig en aftastend benaderen, kijken wat er gebeurt, tot dat je meer weet...., voorzichtig beginnen te handelen en blijven aftasten...
Dat is dapper als je gevoel je zegt dat er een bom af kan gaan, elk moment......

Als hulpverlener hoor je je professioneel te gedragen, ook al gebeurd er iets heel schokkends voor je neus.

Als je kalm blijft als hulpverlener kun je beter overzicht houden op de hele situatie, en hierdoor dus beter handelen.