Waarom praten mensen vaak over hun katje terwijl het een poes(je) is?

Je geeft eigenlijk al antwoord op je eigen vraag.
Het lokt lachwekkende situaties uit, bv mijn kat verhaart heel erg of.. mijn poes verhaart heel erg. Ik moet nu al lachen.
Ik ken een vrouw die soms, als ze naar het toilet moest, zei.. ik ga mijn poes op de bak zetten.

Je lijkt te denken aan 'kater,' dat is namelijk een woord waar een mannelijk exemplaar van deze soort wordt aangeduid.

'Kat' is echter een woord dat zowel op de mannelijke als de vrouwelijke variant kan slaan. Poes wordt ook wel gebruik voor de vrouwelijke dieren, maar '(vrouwelijke) kat' zou net zo goed kunnen.

Dan spreek je over seksistisch, maar seksistisch is discriminatie op grond van geslacht, dus als je bijvoorbeeld als werkgever geen vrouwen uitnodigt voor een sollicitatiegespek zou je ervan beschuldigd kunnen worden seksitisch te zijn.

Als je als vrouw niet over je 'poes' wilt spreken omdat daardoor verwarring kan ontstaan met je geslachtsorgaan dan komt dat dus niet seksistisch over, maar kan het verwarrend zijn vanwege het gebruik van het woord 'poes' met meerdere betekenissen, je zou dan denk ik eerder kunnen spreken van het risico door spraakverwaring voor vulgair te worden aangezien.

Zeer in het kort, 'kat(je)' is dus gewoon een voorkeur die sommige mensen hebben, waar anderen weer andere vormen gebruiken.

Ik vind poes gewoon meer familiair klinken dan kat.
Je roept : poeoes Je roept toch niet;kaaat

Omdat 'kat' is nou eenmaal de soortnaam is van die beesten! Da's de enige reden.

En als je een vrouwelijke kat hebt, is dat een poes.
Heb je een mannelijke kat, dan is het een kater.

Zo kun je dus zeggen: 'Ik heb twee jonge katjes, een poesje en een katertje.