Zijn er veel verjaardagsrituelen?

In Midden-Amerikaanse landen zoals Mexico wordt een piñata (een soort pop gevuld met snoep) gemaakt en stuk geslagen.

In Schotland bakt men verrassingen mee in de verjaardagstaart.

In China eten kinderen lange noodles om het lange leven van hun grootouders te vieren.

In het Australische plaatsje Freemantle is een elfenwinkel waar iedereen elfenkleren draagt. Hier kunnen kleine kinderen hun verjaardag vieren.

Vroeger wachtten familieleden jarige Belgische kinderen op met een speld in hun hand. De bedoeling was om de jarige hiermee te prikken om de boze geesten weg te jagen.

Ook in Ierland was een verjaardag vroeger niet pijnloos. Hier kregen jarigen verjaardagsklappen (evenveel klappen als de leeftijd die werd bereikt). Ook dit pak slaag was bedoeld om geesten te verjagen. Nu nog is het voor middelbare schoolkinderen een risicovolle dag. Vrienden wachten hen op en proberen een stinkend mengsel over het hoofd van de jarige te gooien.

Russische kinderen worden aan hun oren getrokken (evenveel keer als de leeftijd die ze bereiken). De bedoeling is dat ze daarvan groeien. Op een Russisch kinderfeestje blijven ook de ouders van de gasten erbij. Iedereen houdt een toespraak.

In India is het vieren van verjaardagen alleen weggelegd voor de mensen met geld. Cadeautjes worden op een speciale tafel gelegd en pas geopend als de gasten weg zijn. Maar meestal worden verjaardagen niet echt gevierd. Indiase immigranten in westerse landen maken over het algemeen gebruik van de lokale gewoonten. Bij bijna alle Indiase feesten hoort als vanzelfsprekend een ruime sortering aan festival voedsel zoals geroosterde Tandoori kip, speciaal gevulde jepati (ook roti) e.d.

Ook in Kroatië hoort men met het uitpakken van cadeautjes te wachten tot de visite weg is.

In Thailand worden individuele verjaardagen niet of nauwelijks gevierd. Cadeautjes (bloemen en wierook) zijn er alleen voor de goden in de tempel. Ook bedelmonniken kunnen rekenen op extra eten als iemand jarig is.

Zie anders ook bron