Hoe komt het dat als een Nedelander met buiterlandse ouders zegt in mijn land is het ...... terwijl ze hier geboren zijn?
-
Vraag volgen
- Delen
-
-
Weet jij het antwoord?
Het beste antwoord
Omdat ze een sterke binding hebben met dat land, hun ouders zijn er geboren een groot deel van de familie zal er nog wonen, ze komen er misschien regelmatig op vakantie. Dat land is heeft een belangrijke plek in hun leven, waardoor het hun land blijft. Mijn Algerijnse, in Nederland geboren, buurmeisjes vertelde me dat ze eigenlijk nooit ergens echt thuis zijn. Hier worden ze aangekeken als buitenlanders en in Algerije zijn het Nederlanders. Ze hebben ook twee nationaliteiten, dus 2 keer hún land. In Algerije, hebben ze het over Nederland, als hun land en andersom.
Omdat je je ook verbonden kunt voelen met een land waar je niet woont, omdat je ouders er veel over praten. Als allebei de ouders trots zijn op hun afkomst, is de kans groot dat dit opgepikt wordt door de kinderen. Het is een beetje vergelijkbaar met het verschijnsel dat de meeste mensen "toevalligerwijs" hetzelfde geloof belijden als hun ouders. Dat soort van ding kan er gewoon van jongs af aan met de paplepel worden ingegoten, en kan dus gewoon door de kinderen worden overgenomen als eigen standpunt.
Dat zegt dan iets over die persoon, dat die meer affiniteit heeft met het thuisland, waar de roots liggen, dan met het land waar die persoon nu in leeft... Meer niet... Het is niet prettig, dat zal ik je zeggen, want als de persoon dan in zijn "eigen" land komt, dan voelt hij zich wel Nederlander omdat daar die persoon gezien wordt als een buitenland, dan wel Nederlander...
Simpelweg omdat wij die mensen beschouwen en behandelen als buitenlander, door hun kleur of accent. Dus zullen ze zich altijd zo voelen en op die manier meer affectie hebben met hun roots, dan met ons land.
Stel zelf een vraag
Ben je op zoek naar het antwoord op die ene vraag die je misschien al tijden achtervolgt?
