Deze mensen leven in een andere wereld, die zonder armoede, gesloten deuren en roodstaan.
Soms worden ze even aan de echte wereld blootgesteld.
Daar moeten ze van kunnen bekomen.
Ze hebben de pers al naar hun hand gezet, nieuws over ons koningshuis lees je dan ook het best in Duitse weekbladen.
Ook de tijd kunnen ze naar hun hand zetten, ieder ander past zich immers aan hun aan.
Zo verlies je tijdsbesef en wat is dan vrij zijn of werken.
Deze lieve mensen staan voor een sprookje wat het HUIS VAN ORANJE heet.
Gelukkig zijn het goede mensen en zetten ze Nedeland
op een gunstige manier op de kaart, geen corrupte presidenten om de 4 jaar of zo.
De Nederlanders vinden het gemiddeld genomen prima
zo en daar sluit ik me bij aan.
Sprookjes bestaan dus nog en vooralsnog is een happy ending in het verschiet, ze leven nog lang en gelukkig.