Op welke manieren maakten mensen 60/70 jaar geleden afspraken met elkaar als ze te ver weg woonden, aangezien telefoneren nog onbetaalbaar was?

Ik vraag mij af hoe mensen vroeger afspraken maakten, als ze elkaar niet zagen en te ver weg woonden van elkaar... en hoe dat ging als afspraken niet door konden gaan.

Tegenwoordig bel je op en er zijn talloze manieren om met elkaar wat af te spreken, maar hoe deden ze dat dan 60/70 jaar geleden, toen telefoneren iets voor heel rijke mensen was?

Verwijderde gebruiker

11 jaar geleden

in: Samenleving

5.4K

5.4K keer bekeken

Verwijderde gebruiker

11 jaar geleden

Ze zonden een mail per postduif.

Verwijderde gebruiker

11 jaar geleden

hahahaha, een mail per postduif.. het was toch hopelijk dan wel een digitale postduif ;)

Verwijderde gebruiker

11 jaar geleden

Je stuurde een brief....

Verwijderde gebruiker

11 jaar geleden

na mijn geboorte ('50er jaren) heeft mijn moeder een telegram gestuurd naar mijn vader (op zee)...!

Verwijderde gebruiker

11 jaar geleden

In 1946, toen ik 11 jaar was, had ik een vriendinnetje die (toen ) nog al ver weg woonde. De enige mogelijk tot contact was schriftelijk, dus via de post.
Het is dus nooit wat geworden.

Verwijderde gebruiker

11 jaar geleden

ach moolkeesje, dat vind je toch niet echt erg? Misschien ben je er wel blij om?

Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.

Het beste antwoord

Zoals iedereen hier al zegt deed je dat per post. Maar niemand vertelt er even bij dat er toen ook 3 keer per dag post kwam. En dat was niet alleen in de stad hoor. Wij woonden 4 km van het dichtstbijzijnde dorp en toch kregen we 3 keer per dag post. Kom daar nu eens om. Je mag blij zijn als de post 4 keer per week besteld wordt.

Maar het duurde natuurlijk wel langer voor post aankwam dus je begon een afspraak om elkaar te ontmoeten veel eerder voor te bereiden dan nu. Telefoon kregen wij pas toen ik al een jaar of 17 was. De eerste die bij ons in de buurt telefoon had was de pastoor. Na enige tijd volgde het hoofd van de lagere school daarin. De dokter had natuurlijk ook telefoon maar hij woonde te ver weg voor ons om daar iets aan te hebben. De mensen gingen heel anders met elkaar om toen ik een kind was; veel relaxter.

(Lees meer...)

zondag

11 jaar geleden

Kristal

11 jaar geleden

Ja precies Zondag, dat herinner ik me, ergens in mijn reacties geef ik 2 x aan maar ik zat al te twijfelen, het was zelfs 3 keer he?
+1

zondag

11 jaar geleden

Wat zijn we toch al oud hè Kristal. Of misschien niet eens zo erg oud, maar de wereld is zo ontzettend veranderd dat wij wel uit een fossiel tijdperk lijken te komen. De jongelui van nu kunnen zich absoluut niet voorstellen hoe het leven was toen wij nog kinderen waren. Ik ben bijna 68; toch weer een stukje ouder dan jij ;) .

Kristal

11 jaar geleden

Ja, dat is zo Zondag, we zijn duidelijk van gevorderde leeftijd ;-). Maar ik weet me ook nog wel te herinneren dat ik weer niet kon begrijpen hoe mijn vader en moeder vroeger geleefd hadden :-) We leven gewoon in een enorm snel veranderende wereld, hoewel ik er als kind vanuit ging dat we altijd en eeuwig 3 x per dag de postbode zouden zien langskomen... Ik hoopte er als kind ook altijd op dat het leven niet zo saai zou blijven als ik dat toen voelde (niet specifiek vanwege die postbode natuurlijk lol). Nou, die wens is uitgekomen ;-))

Verwijderde gebruiker

11 jaar geleden

Eigenlijk vind ik het nu veel saaier dan de tijd waarover jullie spreken, omdat iedereen nu bijna alles binnen een mum van tijd te weten kan komen. Afwachten, in spanning zitten, een telegram krijgen/sturen is er niet meer bij. Als je op vakantie ging was je echt weg, al was het maar in een andere provincie. Enz.

zondag

11 jaar geleden

Mijn jeugd was inderdaad helemaal niet saai. Na school gingen we altijd buiten spelen totaan het avondeten. Nu zitten ze de godganse vrije tijd op faceboek ofzo inplaats van in een boom te klimmen of kikkervisjes te vangen. Vanaf mijn 6de jaar gingen we 's zomers kamperen en dat was echt "ver weg" ook al was het maar 'n kilometer of 20 van ons huis. En dan had je niet die luxe zoals nu. Dat was koken op een echt houtvuur en 's avonds met z'n allen om de peterolielamp. Mijn vader las dan voor uit een spannend boek. Ik heb een heel leuke jeugd gehad.

Andere antwoorden (7)

Per post en als het snel moest een telegram.

Toegevoegd na 19 minuten:
Wij hebben nog een grammofoon plaat ingesproken door mijn vader toen hij voor militaire dienst in Suriname zat. Ook een manier van communiceren, die toendertijd heel modern was maar niet algemeen.

(Lees meer...)

Verwijderde gebruiker

11 jaar geleden

Verwijderde gebruiker

11 jaar geleden

+ Wat anders was er gewoon niet.

Het telefoneren was toen niet alleen voor rijke mensen, maar je belde niet voor ieder wissewasje. Toen schreef je gewoon een briefkaart of een brief.

(Lees meer...)

Verwijderde gebruiker

11 jaar geleden

Er werden voornamelijk brieven geschreven, daar ging een blauwe postzegel op van 2 cent en binnen twee a drie dagen was hij er.
Het leven was nog niet zo gejaagd als tegenwoordig.
Een dag meer of minder was toen nog geen bezwaar.

(Lees meer...)

Verwijderde gebruiker

11 jaar geleden

Verwijderde gebruiker

11 jaar geleden

Das bijna net zo snel als nu.
Als je het via post nl verstuurt.
+1

Verwijderde gebruiker

11 jaar geleden

Voor WOII kwam een 's ochtends vroeg geposte brief vaak in de namiddag al toe.
En nu?

Verwijderde gebruiker

11 jaar geleden

lekker simpel en relaxes

Kristal

11 jaar geleden

Kwam de postbode niet twee keer per dag langs om te bezorgen?
Ik vond maar maar armoe troef toen hij nog maar 1 keer kwam :-) (niet dat ik iets met de man had :-))

Verwijderde gebruiker

11 jaar geleden

Ik denk dat er nu ook wel 100x zoveel post word verzonden alleen al in Nederland, dat het nu onmogelijk is om een brief die smorgens door de verzender is gepost, smiddags of s avonds af te leveren. (via de gewone post) Technisch is het mogelijk, maar ja jullie snappen me wel denk ik. Moet idd wel een zaligheid zijn geweest haha!

Verwijderde gebruiker

11 jaar geleden

Ha Kristal! Kwam de post na de melkboer? En voor de bakker? En na hen nog een keer, ja.

Verwijderde gebruiker

11 jaar geleden

T'ging toch over de post he? ;-)

Verwijderde gebruiker

11 jaar geleden

grapjas! En die pet staat je wel ;)

Toen was het niet echt gewoon voor veel mensen om ver van elkaar te wonen. En verder had de plaatselijke kruidenier of postkantoor een telefoon waar je kon bellen(naar de andere plaatselijke kruidenier of de buren die wel een telefoon hadden.

(Lees meer...)

anneliez

11 jaar geleden

Verwijderde gebruiker

11 jaar geleden

Pardon, toen hadden we Nederlands-Indië nog, en Suriname. Er werd heel wat af getelegrafeerd en geschreven,

Kristal

11 jaar geleden

Precies Sherpa, en de zus van mijn moeder woonde in Suriname met haar gezin. Ook niet naast de deur. Daarbij hoefde je topografisch dan niet zo ver van elkaar af te wonen maar de meeste mensen konden zich ook geen auto veroorloven, dus je ging fietsen. En dan kan je familie toch nog een heel eind weg zitten als je er op de fiets heen moet met een paar kleine kinderen ;-). Wij hadden het niet breed, dus de tram kon er niet af.

Er zijn al goede antwoorden gegeven over de post toen, maar veel mensen gingen ook gewoon naar elkaar toe. En dan niet in de auto zoals tegenwoordig, maar lopend of fietsend. Als er plotselinge gezondheidsklachten waren (of bijvoorbeeld een bevalling die zich aandiende), dan liep iemand van het gezin zo snel mogelijk naar de huisarts, of naar de dichtstbijzijnde eigenaar van een auto (heel zeldzaam toen) die dan met de patient naar de dokter reed òf de dokter ophaalde. Men deed dat voor elkaar.
Als je met (over)grootouders praat over hun contacten vroeger dan hoor je verhalen waar je je nu niets meer bij voor kunt stellen. Men ging kilometers lopend naar de huisarts, of naar het werk. Mijn grootouders ontmoetten elkaar voor het eerst bij wederzijdse vrienden, en daarna liepen ze elke week allebei kilometers ver om elkaar weer op te zoeken. En bij het afscheid zeiden ze weer "tot volgende week". Tussendoor hadden ze gewoon geen contact.

(Lees meer...)

Verwijderde gebruiker

11 jaar geleden

Verwijderde gebruiker

11 jaar geleden

Het ging juist WEL om mensen die te ver weg van elkaar wonen om naar toe te lopen.

Verwijderde gebruiker

11 jaar geleden

Ja, en daar werd de post voor gebruikt, of de zeldzame telefoon. Maar zo mogelijk werd er naartoe gereisd, met de auto van één van de weinige autobezitters van de buurt, of er werden grote afstanden afgelegd op de fiets of lopend. Men moest wel.

Via de radio. Mensen konden met hun verwanten in Indonesië spreken via de radio. Dit was wel een heel speciale gelegenheid, en voor dat doel opgezet.

Afspraken gingen natuurlijk per brief.

En de rijken konden altijd al heel snel hun berichten verspreiden. Eeuwen lang ging dat te paard. Een bericht Amsterdam-Moskou ging binnen een halve dag.
Vanaf Napoleon ging het steeds sneller, omdat hij ging experimenteren met seinen, via seinposten op heuveltoppen.

(Lees meer...)

Verwijderde gebruiker

11 jaar geleden

Verwijderde gebruiker

11 jaar geleden

A'dam- Moskou te paard in een halve dag? dat is een snel paard!
ik denk eerder per postduif.

Verwijderde gebruiker

11 jaar geleden

je bedoelt de Radio-WereldOmroep die deze week voor het laatst heeft uitgezonden, er moest 70 % op bezuinigd worden. weer een stukje geschiedenis, cultureel erfgoed wegbezuinigd.
ik ben als kind in Hilversum in een studio geweest om gesprekken op te nemen voor mijn vader op zee.

Verwijderde gebruiker

11 jaar geleden

Nee, dat is niet één paard. Er waren overal stallen, en de koerier nam daar een vers paard, om met zo'n spoedbericht meteen verder te galopperen! Het klinkt ver, maar het is maar 500 km. Dus in 10 uur moet dat te doen zijn, bij echte haast dus.

Verwijderde gebruiker

11 jaar geleden

Euh, je hebt het toch over Moskou, Rusland, neem ik aan? Dat is zo'n 2500 km vanaf Amsterdam hoor... Over de snelweg. Dus vroeger te paard zal 't nog wat meer kms gekost hebben.

Verwijderde gebruiker

11 jaar geleden

Met een Ferrari red je het misschien, nogal wat verkeersregels overtredend...

Verwijderde gebruiker

11 jaar geleden

ja en die heeft inderdaad nogal wat paardekracht

Verwijderde gebruiker

11 jaar geleden

Seinposten op heuveltoppen hadden de Chinezen en Romeinen ook al, ver voor Napoleon.
+

Verwijderde gebruiker

11 jaar geleden

Vermoedelijk werd er ook gesignaleerd vanaf de Mexicaanse piramides en vergeet ook de rooksignalen niet waar indianen zich van bedienden. De tamtam in de oerwouden was ook een telegraaf

Verwijderde gebruiker

11 jaar geleden

@ Klaas1952 Ik heb 380 pk, rij sneller dan 'n paard galloperen kan (85 km/h) en dan nog doe ik er ruim 30 rij uren over om van Amsterdam naar Moskou te komen. En die moet ik dan verdelen over 9 uur per dag. Dus 3,5 dag. Was het in jouw tijd toch sneller :)

'n leuke site met telefoonnummers uit 1950 is deze:

http://de-wit.net/bronnen/tel1950/

Kun je nagaan wie in je stad of dorp toen telefoon had.
Misschien vind je zelfs je familieleden.

(Lees meer...)

Verwijderde gebruiker

11 jaar geleden

Weet jij het beter..?

Het is niet mogelijk om je eigen vraag te beantwoorden Je mag slechts 1 keer antwoord geven op een vraag Je hebt vandaag al antwoorden gegeven. Morgen mag je opnieuw maximaal antwoorden geven.

0 / 2500