Waarom hebben mensen zo weinig respect en waardering voor elkaar, hebben we dan zo weinig geleerd van de geschiedenis?
Het valt me op dat er tegenwoordig zo weinig respect en waardering voor elkaar is. Natuurlijk geeft de politiek het slechte voorbeeld door zo slecht voor de ouderen te zorgen. Maar is dat dan een reden om zelf zo te worden?
-
Vraag volgen
- Delen
-
-
Weet jij het antwoord?
Het beste antwoord
De maatschappij is harder en individualistischer geworden: "ik voor mezelf en God voor ons allen". Volgens mij heeft dit allemaal te maken met een bepaalde angst om de eigen identiteit te verliezen en dat wordt gevoed door sommige media en politici. Je ziet het ook hier op GV zodra het op geloofsvragen aankomt. Dan zijn er een aantal die echt grof kunnen worden. Terwijl wanneer je andermans standpunt aanhoort met respect voor de ander, door de ander in zijn waarde te laten zonder je eigen overtuiging te verliezen, de discussie gelijk zoveel meer waarde zou hebben.
het enige dat wij mensen leren uit de geschiedenis is het feit dat we er niets van leren. Dit, omdat alle ellende en verdriet die voortkomt uit menselijke handelingen zich telkens weer herhaalt... Gelukkig zie ik ook een heleboel mensen om me heen die WEL respect, waardering en liefde voor de ander hebben.
Zoals een van mijn favoriete zangers zingt:history will teach us nothing, of The Proppelorheads:that's all just a little bit of history repeating.... Je verbindt twee dingen die niet in direct verband staan: ons respect en waardering voor anderen komt deels uit opvoeding, maar uiteindelijk ook uit een deel van eigen keuzes. Geschiedenis herinnert de grote gebeurtenissen. De vraag over waardering en respect stellen, is hem beantwoorden. Ik heb veel respect voor ieder ander, zoveel dat ik vegetarier ben geworden. Mijn waardering strekt zich tot ieder die positief gedrag naar zijn omgeving draagt (hoe klein ook). Waarom dit bij anderen niet is? geen idee, is dit niet zo dan? of is het iets dat je zelf mist?
de diepste angst is volledig verlaten te zijn, niet lang daarna komt zelfbehoud. niet dat mensen het altijd door hebben maar als het mes op de keel staat kiest men vaak voor zichzelf en dat heeft consuquenties voor anderen. de geschiedenis leert ons dat we gevangen zitten in een cyclus. na '45 schreeuwde iedereen om het hardst: "dit nooit meer" , ten tijde van pim fortuyn kwam dat zelfde onderbuikgevoel boven die de duiters in de jaren voor de oorlog kenden. niet dat pim hier op uit was maar ik merkte destijds heel sterk de houding: als het hun of ons is is het ons en dankzij pim kan ik mijn onderbuikgevoel van de daken schreeuwen.
Van de geschiedenis kun je niks leren omdat die een zich altijd herhalende vorm van ellende is. Je kunt alleen wat leren door de werkelijkheid achter de geschiedenis te zien...dat alles 1 is. Respect en waardering volgen daar dan uit.
Je kunt niet verwachten dat mensen opeens 'goed' worden als er in de geschiedenis zich veel heeft afgespeeld. Er blijven altijd domme, slechte en egoistische mensen bestaan.
Stel zelf een vraag
Ben je op zoek naar het antwoord op die ene vraag die je misschien al tijden achtervolgt?
