Moet je in een relatie ook echt alles samen delen?

Nee, je kan ook niet alles delen en waarschijnlijk zou je partner knettergek van je worden als je dit wel doet.

Toegevoegd na 2 minuten:
Het is niet zozeer privacy. Privacy is in een liefdesrelatie niet nodig, mits je niets te verbergen heb.

Alle persoonlijke dingen zou je met elkaar kunnen en eigenlijk ook moeten delen.
Ervaringen etc, liever niet alles...

Ieder mens heeft wel eens behoefte aan zijn eigen dingetje, in zijn eentje te kunnen doen. Wie zijn of haar partner die vrijheid niet geeft, geef ik weinig kans op een duurzame relatie.

Tijden een sessie komt dit probleem nog al eens naar voren en telkens weer vertel ik de mensen dat ze ook recht hebben op een eigen leven.
Een relatie is een samenspel van geven en nemen.
Maar vaak/meestal wil een van de partners meer rechten dan de ander, meer aandacht, meer ruimte.
Maar ook meer privee, maar moet je dit dan ook niet delen?
Mag er ook wat van je eigen zijn zonder dat je partner alles hoeft te weten?
Iedere persoon is zo anders dan de anderen.
Zo ook de behoefte in privee.
Echt alles delen lijkt me niet mogelijk, dan zou je ook al je gedachtes moeten delen !
Dan is er niets meer helemaal van jou zelf!
Dan bestaat je persoonlijkheid bijna niet meer.
Je gevoel geeft heus wel aan wat je wil en vooral moet delene, de rest is lekker van jou!

Je leeft in eerste instantie altijd voor jezelf, en wat je wel of niet deelt mag je dus zelf bepalen! Dit zal in een relatie natuurlijk heel veel zijn, maar alles is voor geen van tweeën prettig denk ik!

materialistisch gezien wel (tenzij iemand bij je is voor het geld..... (hey Jolanthe!!)

verder heb je ieder je eigen hobby`s die je samen doet en dingen die je zonder elkaar doet. samen uitzoeken, letterlijk en figuurlijk: geven en nemen!

Het komt maar weinig voor dat mensen in een relatie alles samen doen en dat ook nog allebei leuk vinden.
Ieder persoon is een individu met eigen interesses en ambities. Persoonlijk heb ik wat meer behoefte aan mijn
eigen dingen dan mijn partner. Dat zit in de aard van het beestje. Dus als antwoord op je vraag, zeg ik: nee, dat moet zeker niet en is ook niet aan te raden. Het kan verstikkend werken, maar... het moet niet uitdraaien op
het langs elkaar leven in hetzelfde huis. Je moet er voor zorgen dat je gemeenschappelijkheden ook samen doet. Samen op vakantie, samen eten, kletsen, uitgaan, plannen maken, poetsen, koken, discussiëren, lachen, vrijen, wassen, strijken, uit eten, etc. er zijn zoveel leuke en noodzakelijke dingen die je samen doet, maar alles nee, dat hoeft echt niet.

Nee ,als je altijd alles samen zou moeten doen ben je volgens mij meer een soort siamese tweeling en dat lijkt me verschrikkelijk. Je kunt ook nooit 100 % dezelfde dingen leuk vinden volgens mij. Je hebt altijd wel de momenten en dingetjes en hobby's en dergelijke voor jezelf. Mijn man en ik hebben niet eens echt gezamenlijke vriendin zelfs, hooguit wat kennissen, en dat werkt uitstekend.

Ik merk wel dat ik er minder snel iebelig van wordt als mijn man steeds in mijn 'omgeving' is dan een willekeurige ander, (zelfs mijn kinderen !) maar dat komt zeker ook omdat er al genoeg uren in een dag zijn dat we onze eigen bezigheden hebben en elkaar niet zien. Ook zijn we wel van het ouderwetse type dat gewoon de badkamerdeur op slot doet.

Je kunt natuurlijk wel overal over praten, al zal het verschil in interesse niet alle onderwerpen even gezellig en diepgaand kunnen behandelen. Daar heb je dan weer vrienden voor. Zolang je over belangrijke en wezenlijke zaken maar wel goed met elkaar overweg kunt.

Toegevoegd na 55 seconden:
Overigens heeft dat met privacy in mijn ogen niet zozeer te maken Naast je relatie, binnen je relatie maar ook daarbuiten, heb je allebei ook nog je eigen persoontje en je eigen leven, en dat houdt niet op als je samen bent.

Ik heb een heerlijke partner en dat wil ik ook zo houden.Maar hij is hij en ik ben ik.
We kunnen het heel goed met elkaar vinden , laten elkaar vrij en doen dat wat we samen leuk en prettig vinden.En in moeilijke tijden zijn we er voor elkaar.
We zeggen ook niet altijd alles ,met name wat anderen ons vertellen .Maar zijn wel eerlijk tegen ons zelf en kunnen dat ook zijn tegen elkaar.
Eigenlijk gaan we er vanuit dat we vrienden zijn en dat we van elkaar kunnen leren en elkaar kunnen helpen bij het leren omgaan van onszelf(zodat je ook beter met andere om kan gaan).We zijn niet elkaars bezit, we mogen even samen zijn en uitwerken wat we moeten leren van elkaar.Tenminste zo denken wij beide.
Je bent heel gauw uitgelezen als je alles met elkaar deelt als je wat bladzijden voor je zelf houdt dan blijft je partner ook weer verrast als je er een keer overbegint,
Zo blijft onze relatie ook wat meer speels, de wereld is al moeilijk genoeg.

Nee hoor, ik zit graag alleen op het toilet, daar hoeft hij echt niet bij te zijn, van de andere kant, als het moet, zou ik het rustig kunnen als hij erbij is. Ik vind een relatie voornamelijk bestaan uit respect voor elkaar, dus ook voor elkaars privacy en in die privacy houdt je weer rekening met de ander.

alles samen delen bestaan volgens mij uit twee verschillende onderdelen. Aan de ene kant alles samen doen en aan de andere kant alles vertellen (altijd eerlijk zijn)

Ik denk niet dat iemand kan zeggen dat hij of zij altijd 100% eerlijk is tegenover zijn of haar partner.
Het hoeven natuurlijk geen grote dingen als overspel te zijn. Het kan ook iets kleins zijn (zoals hoeveel die nieuwe schoenen hebben gekost)

Sommige mensen zijn in staat om bijna alles samen te doen, werk, hobby's, vrienden e.d. Ik zou daar gillend gek van worden. Af en toe lekker op stap met je eigen vrienden, of een uurtje in bad een boek lezen is voor mij onmisbaar.
Dan is het daarna juist weer leuker om samen iets te doen.