Wat te doen met onbekende familie bij een crematie?

Question

Een goede bekende is onverwacht snel overleden. Woensdag wordt hij gecremeerd. Ik wil de crematie graag bijwonen.

Met de overledene heb ik hoofdzakelijk "professioneel" contact gehad. We waren beide vrijwilliger bij de sportvereniging, en hebben daarbij gedurende meerdere jaren intensief samengewerkt. We hebben samen dingen bedacht, uitgewerkt en uitgevoerd.

Zijn familie ken ik helemaal niet.

Hoe ga ik het beste om met de familie bij de crematieplechtigheid? Condoleren of niet? Ik ken hen niet, zij kennen mij niet, wij hebben niets met elkaar.

Ik kan hier mijn eigen intuïtie in volgen, maar ik leg deze vraag graag aan GV voor, om te horen wat jullie ideeën zijn.

 · Answer

Gecondoleerd iig. 
Ga condoleren en zeg niet wie je bent, ze hebben wel andere zaken om over na te denken. Wees uiteraard wel meelevend. 
Veel sterkte!

 · Answer

Ik zou gewoon voor mezelf naar de crematieplechtigheid gaan en op dezelfde manier als dat ik annoniem gekomen ben zal ik ook weer vertrekken. Heb een vergelijkbare situatie een paar jaar terug mee gemaakt...

Bij binnenkomst wel even het boek tekenen...

Daarbij zullen er ongetwijfelt meerderen personen zijn die de familie verder niet kennen. Tenzij de crematieplechtigheid besloten is...

 · Answer

Natuurlijk moet je contact maken. Ik denk dat ze het waarderen als je verteld dat je een goede bekende was van de overledene en dat je daar regelmatig contact mee had.
Ik zou dat allemaal graag willen weten en zeker waarderen, als ik in hun schoenen stond. Sterkte ermee!

 · Answer

Persoonlijk zou ik wel even de (naaste) familieleden condoleren, en eventueel even kort vertellen waar jij de overledene van kent. Voor de rest zou ik daarna niet te lang blijven hangen maar snel weer gewoon huiswaards gaan zodat de familie onderling nog even kan napraten.

 · Answer

Gewoon condoleren en beleeft doorlopen. Condoleren doet jou geen pijn en geeft hen alleen maar meer steun, wetende dat er buiten hen ook nog meer mensen de overledene hebben gewaardeerd. Familieleden die alle mensen kennen die de overledene heeft gekend zijn eerder een uitzondering dan een regel.

 · Answer

De familie zo wie zo condoleren. En als ze vragen welke relatie je met de overledene had, kan je dat vertellen. Je merkt zelf wel of ze iets over je willen weten of niet. Het doet altijd goed om te zien dat jouw geliefde overledene veel vrienden/kennissen had, die er behoefte aan hebben om afscheid te nemen. Na de plechtigheid zijn er vast wel familieleden die behoefte hebben aan praten over de overledene. Meestal is die behoefte er juist wel. Je zit er zó vol van, dat je er wel hele dagen over wilt praten. En dat is m.i. goed voor het verdere verwerkingsproces. Sterkte!

 · Answer

Het ligt er een beetje aan of de crematie en gelegenheid tot condoleren gescheiden of samengevoegd zijn.

Is er direct aansluitend aan de crematie in hetzelfde gebouw gelegenheid tot condoleren, dan zou ik even een hand geven en 'gecondoleerd' zeggen, dan staat het raar om weg te glippen zonder een woord. Uitleg over wie ik ben, zou ik dan geven als gevraagd wordt hoe ik de overledene ken, anders zou ik de familie daar niet mee lastig vallen.

Is er op een andere locatie gelegenheid tot condoleren, dan zou ik daar waarschijnlijk niet naartoe gaan. Dan zou ik het idee hebben dat ik mezelf teveel opdring aan mensen die niets met mij hebben.

 · Answer

Bij de begravenis van mijn zoon zal talloze, voor mij, redelijk of totaal onbekenden, aanwezig geweest. Ik zal hen vast de hand hebebn geschud, tenminste een paar daarvan..maar ik zou het werkelijk niet meer zeker weten. Wel heb ik weken later het gehele naam/adressenboek een bidprentje laten sturen en heb via de weg alsnog een aantal mensen leren kennen die weliswaar niet allemaal dikke vrienden zijn geworden of goede bekenden maar waarvan ik het wel prettig vond te weten dat mijn zoon hen, en zij mijn zoon hadden gekend. Een paar personen wisten mij zelfs dingen te vertellen over mijn kind die ik niet eens heb geweten..en dat was erg fijn! Dus ik zou zeker het boek tekenen met naam en toenaam..als de gelegendheid er is en je vind het voor jezelf prettig ook condoleren maar het is niemand die dat van je verwacht..

Sterkte!

Sterkte!

 · Answer

Probeer het zoveel mogelijk af te laten hangen van het moment. Anticipeer op het gevoel zoals het jou op dat moment goed dunkt.

Als je behoefte hebt om op dat moment in contact met ze te treden en je het gevoel hebt dat zij daar open voor staan stap dan op ze af.

Als zij op jou afstappen om je te leren kennen, laat het contact dan bestaan voor zolang dit voor jou goed voelt.

 · Answer

Uiteraard zou ik de familie gaan condoleren. Het maakt toch niet uit of je hen kent? Je gaat er in principe naar toe om de laatste eer te bewijzen aan de overledene en bij mijn weten hoort het erbij dat als je zo'n crematie bezoekt dat je dan de familie even een handje schudt en hen condoleerd. Het zal een beetje raar staan als je dat niet doet (en je zult ook de enige zijn die dat niet doet dan denk ik).

Daarnaast denk ik niet dat jij de enige bent die de familie niet kent. Ik denk dat de familie alleen maar blij is dat er mensen zijn die de overledene een dusdanig warm hart toedraagt dat hij tijd vrij maakt om hem de laatste eer te bewijzen.

Daarnaast denk ik niet dat jij de enige bent die de familie niet kent. Ik denk dat de familie alleen maar blij is dat er mensen zijn die de overledene een dusdanig warm hart toedraagt dat hij tijd vrij maakt om hem de laatste eer te bewijzen.

 · Answer

Ik zou, wanneer daar gelegenheid toe bestaat, even kort condoleren. Wanneer je graag iets meer over je band met de overledene aan de nabestaanden wilt laten weten, kun je een kaartje sturen/afgeven, waarin je iets vertelt over hoe jullie met elkaar omgingen, wat je in hem waardeerde, of een anekdote die typisch voor hem was. 
Op de dag zelf sneeuwen dat soort dingen toch helemaal onder, terwijl ze het vaak juist wel waarderen, ze krijgen een beeld van de overledene wat ze zelf niet hadden, vanuit een ander perspectief.

 · Answer

Ik zou absoluut de familie condoleren.
Mensen zijn vaak na de crematie alweer wat bijgekomen en willen vaak best even een praatje maken. Als jij dan even zegt wie je bent en wat je relatie was, kun je misschien de ander blij maken door iets leuks/liefs over de persoon te zeggen.

Mijn ervaring is dat die rij mensen graag kennis maakt met alle mensen die hun dierbare heeft gekend...

 · Answer

Het ligt er  aan hoe druk het op de crematie is. 
Als het rustig is, is het vreemd om zomaar weg te gaan. Voor de nabestaanden is het fijn dat er mensen zijn die meeleven en tegen wie ze even iets over de overledene kunnen zeggen. De functie van een crematie is tenslotte ook een stuk rouwverwerking voor de nabestaanden. 
Als het druk is, kun je op een onopvallende manier gewoon weg gaan. Dan is het voor de nabestaanden juist wel prettig dat ze niet teveel handen hoeven te schudden.

 · Answer

Er lijkt me niets vreemd aan het contact wat je met degene had,dus wat let je?
Als dat zo is kan je er rustig heen gaan en vertellen wie je bent , waar je de overledene van kent , de famillie condoleren lijkt me wel zo op zijn plaats.
Als je niet te uitgebreid wil zijn omdat je dat dan steeds moet herhalen kan je zeggen dat je een kennis van de sportvereniging bent.
Ik heb het zelf een keer meegemaakt en toen ben ik na de
crematie zo weggegaan,zonder condoleren daar had ik naderhand toch geen goed gevoel over.
Maar ja, bij jou kan dat anders zijn en in deze is het misschien goed om je intuitie te volgen.
Soms is het handig om bij jezelf na te gaan of het intuitie is of een gevoel van???
Bij mij bleek het toch meer schaamte en angst voor confrontatie dan intuitie,uit jou verhaal lijkt me dat niet maar dat kan je alleen zelf beoordelen.

sterkte woensdag.

Wat te doen met onbekende familie bij een crematie?

Antwoorden (14)

Weet jij het beter..?