Hoe kan de buitenwereld op een verkeerde manier omgaan met de taalontwikkeling van het kind en een eventuele achterstand?

Door het niet te verbeteren als het kind iets fout zegt of zichzelf 'verlagen' door ook bijvoorbeeld "jij oekje hebben" te gaan zeggen.

Door te denken dat het vanzelf weer goed komt en af te wachten en daardoor zinvolle tijd te verspillen. Jonge kinderen zijn het meest gevoelig voor taalontwikkeling), dus hoe sneller het kind hulp krijgt hoe beter het is.

Een kind moet niet constant verbeterd worden, ze zitten een bepaalde tijd in een fase waarin ze de taal nog moeten ontwikkelen en waarbij wordt geprobeerd volwassenen na te doen. Dit wordt niet altijd goed gedaan, maar een kind ontwikkeld de taal langzamerhand op eigen snelheid. Let wel op dat het kind niet achter raakt op leeftijdsgenootjes, zo kun je de taalontwikkeling het makkelijkste in de gaten houden. Je moet niet mee gaan praten met het kindje, maar het goed voorspreken, zo pikt het de taal beter en sneller op.

Verkeerde manier is dus: constant verbeteren, meepraten in het kindertaaltje.

Goede manier: ABN spreken, het kind niet constant verbeteren en benadrukken als het het goed zegt.

Bij vermoeden van een achterstand (het kind is minder goed in taal dan leeftijdsgenoten) kan je het beste de huisarts of logopedist raadplegen.

herhaal de vraag 'wil jij een koekje hebben?' of zeg, jij wil een koekje hebben ik zal het pakken, jij wil een koekje hebben maar we gaan zo eten enz. enz.

zo laat je wel weten weten hoe je de woorden uit moet spreken, maar is het niet steeds een aanval op het kind. praten moet je motiveren, niet afkraken of continu verbeteren. bovendien ga je bij het voorbeeld niet in op wat het kind duidelijk wil maken.

veel praten, voorlezen, aanwijzen in boekjes, benoemen, vragen stellen (weet hoe dat heet? en wat is is dat?)

Het zou het beste zijn als het kind met liefdevolle aandacht alle woordjes voorgeschoteld krijgt. Er zijn toch hele leuke manieren te vinden zoals boekjes en spelletjes om kinderen, al of niet met achterstand, het een en ander bij te brengen. Goed voor hun zelfvertrouwen!

het kind verkeerd nazeggen, dus zeggen: kijk hier heb je een oekje

het zelf verkeerd voordoen: wil je een oekje?

de taalontwikkeling negeren, dus er niks mee doen, geen boekjes lezen e.d.

wat ik zelf ook erg slecht vind en vaak tegenkom, is dat ouders van de leidster van kinderopvang/peuterspeelzaal te horen krijgt dat die zich zorgen maakt en voorstelt voor logepedie en andere instellingen en de ouders zich te trots voelen en er niks van willen weten.