Zijn er universele normen en waarden die men als ouder mee wil geven of geeft aan hun kinderen?

Nee, Wat jij bijvoorbeeld normaal vindt, is bij mij misschien niet acceptabel en andersom natuurlijk ook. Ook de tolerantie van de omgeving is ook een leidraad voor de normen en waarden. De wet geeft een grens aan maar ook deze is niet voor iedereen het zelfde, neem de uitdrukking maar eens van die heeft een moeilijke jeugd gehad en dan zijn er verzachtende omstandigheden. Dus als de wet niet een echte grens aangeeft is het moeilijk om een standaard aan te geven.

Ze zijn er wel,de universele normen en waarden, maar er wordt geen sociale controle meer uitgevoerd zoals vroeger. We zijn individualistischer geworden en men stelt zich zelf meer centraal ten opzichte van anderen. Het is begonnen met de anti-autoritaire opvoeding. Toen werd de autoriteit van met name ouders weggeveegd van tafel. Het gevolg was; een vrije opvoeding, de vrije school enz. Het kind moest zichzelf belangrijk gaan vinden en ouders moesten niets opleggen maar overleggen. Het kind moest inspraak hebben! Persoonlijk vind ik dit fout, want naar mijn opvatting is een kind net als een jonge pup, ze moeten hun grenzen kennen en jouw grens als ouder. je moet ze begeleiden , niet loslaten en hun gang laten gaan als ze er nog niet aan toe zijn. Veel van die kinderen toen zijn nu ouders met geen richtlijnen naar de normen en waarden die altijd heersten. Hun kinderen worden dus niet naar de regels van de maatschappij opgevoed. Sterker nog, wanneer in de gemeente waar ik woon, hangjongeren van 11-12 jaar `s nachts (om 3-4 uur)door de politie worden meegenomen nadat omwonenden geklaagd hebben, stomdronken en schreeuwend in het politiebusje naar het bureau worden gebracht,dan reageren de ouders die gebeld worden door de politie met de vraag of ze hun kroost op willen halen, met de woorden;" Bellen jullie me daarom op, maken jullie me daarvoor wakker?" Ze zijn dan nog kwaad ook. Ik voed mijn zoon nog op met de normen en waarden die ik heb meegekregen, met respect voor anderen, eerlijkheid, fatsoen en geen aanstoot geven. Hij vindt dit heel normaal en gelukkig zijn de meeste kinderen nog steeds zo opgevoed. Helaas zijn veel kinderen zeer beïnvloedbaar en om er 'bij te horen' nemen ze de verkeerde normen en waarden van de groep aan. De allochtone jongeren en met name de Marokkaanse jongens, hebben sowieso vanwege hun cultuur andere n&w. Een zoon is gelijkgesteld met de vader in het gezin. Vrouwen en dochters zijn een stapje lager in het gezin, zij moeten vanwege hun geloof vaak de man dienen en de zonen zijn dan ook over het algemeen arrogant omdat ze altijd als kroonprinsjes zijn behandeld. De moeders hebben dan ook niet veel te bepalen en die zijn toch het meest aanwezig thuis. Doordat de politie ook aan allerlei regelgeving gebonden is,wordt er niet ingegrepen. Te weinig agenten, te veel administratie, de wet op de privacy etc. en een loon waarvoor je je leven niet in de waagschaal legt, want bedreigd worden ze ook! Zo ver is het inmiddels gekomen.